رضا کیانیان: ما فرهنگ و شعور کم داریم
گزارش دومین نشست خبری تئاتر «عرق خورشید، اشک ماه»؛
رضا کیانیان: ما فرهنگ و شعور کم داریم
رضا کیانیان در دومین نشست خبری تئاتر «عرق خورشید، اشک ماه» گفت: ما در تئاتر امکانات کم نداریم متاسفانه فرهنگ و شعور کم داریم.
 
تاريخ : دوشنبه ۱ مهر ۱۳۹۲ ساعت ۱۵:۳۷


دومین نشست خبری تئاتر «عرق خورشید، اشک ماه» صبح امروز یکم مهر ماه با حضور آتیلا پسیانی کارگردان، رضا کیانیان، علیرضا خمسه و خسرو پسیانی بازیگران این تئاتر در شهر کتاب مرکزی برگزار شد.
در ابتدای این نشست آتیلا پسیانی با اشاره به اینکه این نمایش تا چه حد در جهت اهداف گروه دایره ۱۰ است، گفت: گروه دایره ۱۰ هنوز به طور کامل شکل نگرفته و مراحل نخستین خود را طی می‌کند، اما نمی‌توان گفت این اثر چقدر به دایره ۱۰ نزدیک است، در واقع باید عنوان کنم که این اثر در درون دایره ۱۰ قرار دارد.
وی در ادامه درباره حضور یک اسب در تئاتر «عرق خورشید، اشک ماه» گفت: این نخستین بار که یک اسب روی سن تئاتر حضور دارد و رضا کیانیان به عنوان یک فرمانده اسپانیایی با این اسب به ایفای نقش می‌پردازد. در واقع استفاده از اسب برای ایجاد نگاهی قدرتمند در ارتباط با مخاطب به روی صحنه خواهد آمد و مظهری از قدرت خواهد بود.
این کارگردان درباره سختی‌های استفاده از اسب در این اجرا خاطرنشان کرد: به هر صورت استفاده از اسب بر روی صحنه برای ما کار آسانی نبود اما باید گفت این اسب و حضور آن برای اجرا نیاز بود، البته اسب توسط یکی از مربیان خبره در حوزه اسب سواری ویژه اجرای ما نگه داری می شود و در طول اجرا مهتری کارهای اسب را انجام می دهد و بعد از اجرا این اسب برای نگه داری به فضایی جدای فضای تئاترشهر منتقل می شود اما آنچه که جالب است اینکه من براساس بررسی های خودم مکان متروکه ای را در تئاترشهر ویژه نگه داری اسب پیدا کرده بودم که البته این فضا در اختیار ما گذاشته نشد.
آتیلا پسیانی در ادامه از ساعت اجرای این تئاتر گفت: ساعت ۲۰، ساعت اجرای ما در تالار اصلی مجموعه تئاترشهر است و به نظرم این ساعت یکی از ساعت های استاندارد برای اجرای تئاتر در تمام دنیا است و با توجه به اینکه مخاطبان معمولا تا ساعت ۴ بعد از ظهر مشغله کاری دارند و بعد از آن تا خود را برای تماشای یک تئاتر آماده کنند، ساعت ۲۰ مناسب ترین زمان برای اجرای یک تئاتر است از سویی دیگر باید طرح ترافیک و زوج و فرد بودن را در نظر گرفت تا مخاطب بتواند به سالن و کار دلخواه خود برسد.
کارگردان تئاترهای «متابولیک» و «پرفسور بوبوس» در ادامه این نشست ضمن اشاره به اینکه شرایط تئاتر شهر، شرایط نامساعدی است، افزود: فضای فرهنگی تئاترشهر، دستخوش تحول شده است، صداهای مختلفی که نمایش‌های ما آمیخته می‌شود و محیطی که می‌توانیم آن را از نظر فرهنگی فقیر بدانیم، پیرامون تئاتر شهر را گرفته است. ۴۲ سال است که از افتتاح تئاتر شهر می‌گذرد و ما هر روز شاهد اتفاقات پیرامون تئاتر شهر هستیم، بزرگترین اتفاقی که برای تئاتر شهر افتاده این است که تمرکز تئاتری از آن گرفته شده است در حالی که بود و نبود این سالن بین سالهای ۵۷ و ۵۸ زیر سوال بود و با تلاش همه حفظ شد و به ثبت میراث فرهنگی رسید و هنرمندان آن را نگه داشتند اما سال به سال شرایط آن بدتر شد. ۳۰ سال قبل به هنگام اجرا دغدغه من ارتباطم با مخاطب بود اما امروز دغدغه من گیشه هم هست امروز ۲۰ درصد گیشه از ما گرفته می‌شود، در حالی که باید برای کمک به گروه‌های تئاتری درصدی هم به گروه پرداخت شود. ما امروز با پدیده سالن‌های دولتی با مدیران خصوصی مواجه هستیم و در این شرایط اگر کار می‌کنیم تنها و تنها به سبب دغدغه ما برای فعالیت در زمینه تئاتر است.
وی افزود: در حقیقت تئاتر ما یک نمایش خصوصی است که در یک مکان دولتی اجرا شود و تئاتر ما تنها یک نمای دولتی دارد چرا که تئاترشهر ملک موروثی برخی مسئولان است که آن را اجاره می دهند، در اصل ما در سالن خصوصی هستیم و از مسائل نظارتی دولتی هستیم. مدیران دولتی باید بدانند که این تاج‌ها که در زمان وزارت خود بر سر دارند، مدت زیادی بر سر آنها نخواهد ماند، وقتی ادعا می‌کنیم تئاتر را به سبد خانواده اضافه می‌کنیم و بعد شرایط بدین نحوه است، پس یا تئاتر را نمی‌شناسیم و یا سبد خانواده را.
آتیلا پسیانی در ادامه گفت: اگر قرار است تا تئاتر خصوصی شکل گیرد، حتما باید کمک هایی به شکل تئاتر شود و گمان می کنم من الان بزرگترین کارم انتقال طرز تفکگر یک تئاتری از نسلی به نسل دیگر است، ما باید یک پاتوق برای هنر داشته باشیم اما همیشه از این پاتوق ها فرار می کنیم.
این بازیگر سینما و تئاتر از چگونگی انتخاب بازیگران و در کنار هم قرار دادن آنها گفت: در این تئاتر ۳ جنس بازی را داریم و نمی خواهم جنس بازی ها به هم نزدیک شود و سعی می کنم برای جذاب شدن یک تئاتر بازی ها را نا متجانس کنم و این ترکیبی نو و البته متنوع برای من بود که در رشد یک تئاتر تاثیر چشم گیری دارد، برای مثال تصور می شود حضور علیرضا خمسه نشانه ای از کمدی بودن «عرق خورشید، اشک ماه» است اما اینگونه نیست و ما در این کار با جنس دیگری از بازی علیرضا خمسه رو به رو می شویم این را هم نباید فراموش کرد که در کنار این بازیگران حدود ۱۸ کودک ۸-۹ ساله نیز بازی دارند که البته پیش از این کار نیز با تئاتر آشنا بوده اند و با تئاتر بیگانه نیستند.

در ادامه این نشست رضا کیانیان به عنوان بازیگر «عرق خورشید، اشک ماه» گفت: ماجرای حضور یک اسب بر روی سن برای بسیاری جذابیت دارد، حتی هنگامی که در فضای باز و با همراهی مربی با این اسب تمرین می‌کردیم بسیاری از سوارکاران به دیدن این نمایش ابراز علاقه کردند اما باید به این نکته اشاره کنم که به علت استفاده از اسب در این اجرا لزوم حضور او بر روی صحنه بوده است و برای انجام یک کار تازه اتفاق نیافتاده است. اگر لزومی به حضور این اسب بر روی صحنه نبود به یقین نه من با او کار می‌کردم و نه آتیلا پسیانی برای حضورش در صحنه در نمایشنامه خود جایی می‌گذاشت.
وی در توضیح اینکه چرا در این چند سال حضورش در صحنه تئاتر کمرنگ شده است گفت: من همیشه دوست دارم بازی کنم اما این سوال را که چرا من کمتر کار می‌کنم باید از مرکز هنرهای نمایشی پرسید. از سوی دیگر من ۶۲ دارم و فکر می‌کنم تا امروز برادری خود را ثابت کردم لذت بخش ترین لحظات زندگی من بر روی صحنه نمایش سپری شده است. حالا که بازیگری در وجود من نهادینه و پخته شده است، زمان بازدهی کاری من است و اینجاست که مرکز هنرهای نمایشی به جای آنکه شرایط کاری را برایم فراهم کند، شرایطی را فراهم می‌کند تا من کار نکنم.
کیانیان ادامه داد: به باور من این مرکز نه مرکز هنرهای نمایشی که مرکز هنرهای ضد نمایشی است. باید این سوال را پرسید که مرکز هنرهای نمایشی برای فعالیت اهالی تئاتر چه اقدامی انجام داده است. مگر من چند سال دیگر توان بازی کردن دارم.
بازیگر فیلم های سینمایی «آژانس شیشه ای» و «کیمیا» در ادامه تاکید داشت: من هر نمایشی را برای بازی نمی‌پسندم. من نمایشی بازی نمی‌کنم که در آن جز آکسوار باشم. من دوست دارم روی صحنه بازی کنم. من دوست دارم شکسپیر را به صورت واقعی روی صحنه اجرا کنم، آمادئوس و مردی برای تمامی فصول را نیز اجرا کنم، از سوی دیگر من نمایش تلخ را نمی‌پسندم و حاضر نیستم در کاری بازی کنم که تلخ باشد، چرا که معتقدم آنقدر تلخی در زندگی روزمره خود می‌بینیم که دیدن یک تئاتر تلخ نمی‌تواند خوب باشد.
رضا کیانیان در مورد موضوع سالن‌های تئاتر گفت: چند سال قبل که برای اولین بار یکی از پردیس‌های سینمایی گشایش یافت و بعد سینما آزادی ساخته شد، یکی از روزنامه‌ها از من پرسید که بزرگترین اتفاق برای سینما در سالی که گذشت چه بود و من در پاسخ گفتم گشایش سینما آزادی و وقتی پرسیده شد، بزرگترین چهره سینمایی چه کسی بود، پاسخ دادم قالیباف. چراکه حضور قالیباف سبب شد تا پردیس‌های سینمایی یکی پس از دیگری ساخته شوند و اکنون مسئله سینما این است که تمام سالن‌های سینمای دولت هستند. سوال این است که چرا بخش خصوصی حق ساخت سینما نداشته باشند. پس اصل ۴۴ قانون اساسی چه می‌شود؟ اگر سینما به بخش خصوصی متعلق باشد، تماشاگران را به سینما جلب خواهد کرد. اما وقتی دولتی است بخش خصوصی پیرو بخش دولتی است و کسی مخاطبان را جلب نمی‌کند چرا که دولت برنامه‌ای در این زمینه ندارد و کسی فکر نمی‌کند که چرا تئاتر این همه مخاطب دارد. امروز که دوباره حکم شهرداری آقای قالیباف امضا شده است، می‌گویم باید این بار به فضاهای تئاتری پرداخته شود، اکنون با وجود عدم شرایط متعادل عجیب است که تماشاگران تئاتر هر روز بیشتر می‌شوند. امروز سالن‌های سینما در شرایط رو به رشدی قرار دارد و حالا زمان ساخت سالن تئاتر و اپرا و موسیقی است.
وی افزود: سال ها قبل من و چرمشیر تمام شهر را زیر نظر گذاشتیم و مکان‌های متروکه، ساختمان‌های متروکه و فضاهایی را که امکان تبدیل آنها به سالن تئاتر وجود داشت را شناسایی کردیم. به شهرداری و ارشاد این مکان‌ها را پیشنهاد کردیم. این فکر عجیبی نبود. اما هیچ اتفاقی نیافتاد. در حالی که هر کشوری با جریان‌های فرهنگی خود می‌تواند سرش را بالا بگیرد و فرهنگ پرچم افتخار هر کشور است. مگر در کشور ما هنرمند کم است؟ اما مشکل اینجاست که هنر خود را باید با چنگ و دندان حفظ کنند، به جای آنکه از ما بخواهند که آثار موثری خلق کنیم باید از آنها تشکر کنیم که اجازه می‌دهند ما فعالیت کنیم. کارهای قالیباف برای سینما از ذهن ما پاک نمی‌شود. همانطور که برخی از مسئولان و سنگ اندازی‌های آن را هرگز فراموش نمی کنیم.
علیرضا خمسه نیز علت دوری اش از تئاتر در این سالها اینگونه عنوان کرد: باید بگویم که همه ما نخست بازیگر تئاتر بودیم اما حقیقت این است که سالهای کنونی سالهای خوبی برای تئاتر نبود. بازیگران تئاتر قادر نیستند از راه حرفه خود ارتزاق کنند، در واقع همین موضوع سبب می‌شود تا ما به راه دیگری برای کسب روزی روی آوریم و بر حسب یک اتفاق به تئاتر بازگردیم و در این حیطه فعالیت کنیم.
خمسه درباره علت حضورش در نمایش «عرق خورشید، اشک ماه» گفت: حضور من در این نمایش به خاطر حضور دوستانم آتیلا پسیانی و رضا کیانیان در این کار است حتی اگر این افراد مرا به یک سفر تفریحی هم دعوت می‌کردند دوست داشتم در کنارشان باشم و حالا این فرصت در اجرای یک نمایش نصیب ما شده اما موضوع این است که موقعیت تئاتر شهر برای کسی جذاب نیست و ما ترجیح می‌دهیم صبر کنیم و منتظر باشیم تا ساختمان‌های جدیدی برای تئاتر ساخته شود.
در ادامه خمسه افزود: در واقع باید تشنگی به تئاتر وجود داشته باشد. مشکل اینجاست که باید این تشنگی وجود داشته باشد و ندارد. چرا ساخت مسجد هیچوقت متوقف نشده؟ چون نیاز به آن همیشه احساس شده، اگر این نیاز لمس شود که مردم نیاز به سالن تئاتر و کنسرت دارند همه چیز رشد خواهد کرد. باید به این موضوع اشاره کنم که در یک جامعه سالم تمامی جریانات به موازات هم و به تعادل رشد خواهد کرد. مثل اعضای یک بدن که اگر به تعادل و تناسب با یکدیگر رشد نکنند شرایط برای فرد نابه‌سامان می‌شود. 

حاشیه های نشست «عرق خورشید، اشک ماه»:
نشست طبق روال معمول با ۲۰ دقیقه تاخیر شروع شد.
علیرضا خمسه یکی از بازیگران این نمایش بعد از حدود نیم ساعت از شروع نشست به جمع اضافه شد.
برخورد تند رضا کیانیان، علیرضا خمسه و آتیلا پسیانی در واکنش به یکی از خبرنگاران (که البته سوال او هم می توانست در فضای دیگری پرسیده شود ) چندان حرفه ای و در شان هنرمندان شهیر سینما، تلویزیون و تئاتر نبود.

کد خبر: 64119
Share/Save/Bookmark