این هنرمند درباره نمایشگاه «دیوارهایی برای دیدن» اظهار کرد: در این مجموعه بخشی از دیوار نوشته‌های بافت قدیم شهر یزد در قالب میکس‌مدیا به نمایش گذاشته شده است. برای این مجموعه از دل‌نوشته‌ها، شعارها و علائم دولتی روی دیوارها عکس گرفتم و آن‌ها را عینا روی کارها پیاده کردم.
او افزود: برای این مجموعه از افکتی شبیه به کاهگل استفاده کردم تا بافت قدیم شهر را به مخاطب القا کند و بعد با ترکیب مواد، علائم و نوشته‌ها را روی آن کار کردم.
بهابادی همچنین عنوان کرد: شهر یزد به عنوان محل کار و زندگی‌ام همواره مورد توجه من بوده است. دیوارها به عنوان نوعی حصار و نماد امنیت، مشخص کننده محدوده آدم‌ها هستند و تنوع نوشته‌های روی آن‌ها توجه مرا جلب کرد و تصمیم گرفتم نمایشگاهی مفهومی از این نوشته‌ها را برگزار کنم. این نوشته‌ها به عنوان بخشی از حقیقت شهر باید حفظ شوند.
این هنرمند در ادامه درباره نمایشگاه نقشه‌های فرش نیز اظهار کرد: چهار قرن پیش هنرمندی به نام «غیاث‌الدین علی نقش‌بند یزدی» در یزد زندگی می‌کرد که شغل او نقش‌بندی روی فرش و پارچه بود. این هنرمند طبع شاعری هم داشت و دوبیتی «بیچاره کسی که شهر یزدش وطن است/ بیچاره‌تر آن‌که نقش‌بندیش فن است/ زین هر دو بتر هر آن‌که اهل سخن است/ ناچار کسی که هر سه دارد چو من است» را به عنوان گلایه از جغرافیای زندگی و بی‌توجهی دیگران به هنرش سروده بود.
بهابادی ادامه داد: برخورد من با این شعر باعث شد نقشه‌های فرش را که توسط هنرمندان بومی مناطق کویری و شهرهایی چون کاشان، اصفهان و یزد کار شده بود را جمع‌آوری کنم و به دست سه نسل از هنرمندان خوشنویس بدهم تا روی آن‌ها این دوبیتی را خوشنویسی کنند.
این هنرمند خاطر نشان کرد: این نمایشگاه به هیچ وجه نمایشگاهی برای نقش فرش و خوشنویسی نیست، بلکه یک کار مفهومی برای بیان همان گلایه‌ای است که هنرمند یزدی داشت و هنرمندان معاصر هم به نوعی این گلایه را همراه خود دارند.
نمایشگاه آثار محمد بهابادی از اول تا ۲۱ خرداد ماه در گالری آن به نشانی ونک، خیابان سئول، شماره ۴۰ میزبان علاقه‌مندان به هنر است.
گالری آن شنبه‌ها تعطیل است.