جبار آذین منتقد و مدرس سینمای کشور همزمان با آغاز اکران فیلم سینمایی «سایه» به کارگردانی مسعود نوابی گفت: فیلم «سایه» چینش ماجراهایش از نظر پردازش دراماتیک داستان و پرداخت پذیرفتنی شخصیت ها و جذابیت های تصویری دچار کمبود است و از استحکام و استاندارد یک فیلم سینمایی کامل فاصله دارد و در واقع به تله فیلم نزدیک تر است.

این منتقد سینما افزود: «سایه» یک فیلم عاشقانه اجتماعی سطحی، کم مایه و معمولی است. آثار سینمایی و تلویزیونی مسعود نوابی پر سر و صدا نیستند. این کارگردان سینما و تلویزیون که بیش از ۸۰ فیلم کوتاه و مستند تلویزیونی ساخته و کارگردانی ۹ سریال و ۴ فیلم سینمایی را در کارنامه هنری خود به ثبت رسانده است گرچه در آثارش نگاهی اجتماعی دارد و قصه هایش را از میان رخدادهای واقعی و غیر واقعی و گاه اقتباسی گزینش می کند و همچنین با ابزار فیلمسازی آشنا است و مدیوم های فیلم و تصویر را می شناسد ولی تاکنون هیچکدام از فیلم ها و مجموعه های تلویزیونی اش در میان تولیدات سیما و سینما جایگاهی شاخص و ممتاز نیافتند.

وی ادامه داد: کم حرف بودن آثار او در کنار نبود نوآوری و خلاقیت در فرم و ساختار سینمایی و تصویری و همچنین روایت تخت سینمایی داستان های معمولی اش باعث شده تا ساخته های نوابی از سطح فیلم های معمولی فراتر نرود با این حال با آنکه در کارهای او از پررنگی و تحلیل مناسبات اجتماعی و خانوادگی و انسانی خبری نیست و آثارش از بازاری سازی صرف هم به دور هستند اما وجود نگرش انسانی و اخلاقی به زندگی آدم ها و روابط و تقابل های شان هرچند کمرنگ اما قابل مشاهده است.

این منتقد با تأکید بر اینکه در فیلم جدید او هم چنین نگاه و توجهی وجود دارد اظهار داشت: این فیلم از نوع آثار سطحی عاشقانه است لیکن قصه عشقی فیلم کم و بیش در میان مردم و جامعه ای که در آن زندگی می کنیم جریان دارد اما این جریان عمیق و همه جانبه نبوده و عبوری است با وجود کم اعتنایی فیلمساز به فضا و مراودات اجتماعی و علت و معلول رویدادها فیلم او از نظر قصه و ساخت کاملاً رها و بدون قید و شرط نیست و نوابی کوشیده حاصل مشاهدات و تجارب اجتماعی خود را در جای جای فیلمش بگنجاند.

آذین خاطرنشان کرد: با آنکه طرح قصه عشقی «سایه» و مسائل پیرامون آن مانند آثار پیشین این سینماگر دچار مشکل نوآوری در پرداخت و بیان سینمایی خلاقانه است ولی در کل همه چیز فیلم به شکل ساده در خدمت ارائه قصه کم جذاب آن قرار گرفته است. «سایه» به رغم داشتن امتیازهایی از جمله بازی های به نسبت باورپذیر رضا کیانیان، فاطمه گودرزی، ثریا قاسمی و بازیگران جوان فیلم و روانی چینش ماجراهایش از نظر پردازش دراماتیک داستان و پرداخت پذیرفتنی شخصیت ها و جذابیت های تصویری دچار کمبود است و از استحکام و استاندارد یک فیلم سینمایی کامل فاصله دارد و در واقع به تله فیلم نزدیک تر است.

وی افزود: «سایه» فیلم مهمی در سینما و در پرونده سینمایی مسعود نوابی نیست و از لحاظ داستان و محتوا و ساختار سینمایی چیزی تازه و متفاوت از فیلم های رایج ندارد. نوابی سینماگری علاقمند است و قابلیت ارتقای دانش اجتماعی و سینمایی و کیفیت بخشی بیشتر به آثارش را دارد اما راه تکامل سینمایی او و آثارش از کجراهه بی توجهی و ادبیات و فرهنگ جامعه نمی گذرد که درست از میان مردم و آیین ها و آرمان های اجتماعی عبور می کند.

آذین در خاتمه این گفتگو متذکر شد: فیلم «سایه» سایه ای کمرنگ از عشق و اجتماع و توانایی های سینماگری است که در صورت کوشش برای بالا بردن قابلیت های فیلمسازی و آگاهی اجتماعی خود می تواند جایگاه بهتری در سینمای ایران بیابد.

گفتنی است؛ در خلاصه داستان این فیلم آمده است: «سایه» مضمونی اجتماعی عاشقانه دارد و داستان پسر و دختری را روایت می‌کند که قصد دارند با یکدیگر ازدواج کنند اما با مخالفت پدر روبرو می‌شوند…

عوامل اصلی سایه عبارتند از: کارگردان: مسعود نوابی/ تهیه کننده: یدالله شهیدی/ نویسنده: سعید رنجبر - وانا همتی/ مدیر فیلمبرداری: رضا بانکی/ تدوین: کاوه ایمانی/ موسیقی: ستار اورکی/ صدابردار: حسین بشارتی/ صداگذاری: حسین ابوالصدق/ طراح چهره پردازی: مهری شیرازی/ طراح صحنه و لباس: نازی پرتوزاده/ مجری طرح: بهنام شهیدی و حمیدرضا سعیدپور/ بازیگران: رضا کیانیان در نقش سرگرد ساجدی، پدرام شریفی، دیبا زاهدی، فاطمه گودرزی، شبنم مقدمی، ثریا قاسمی، محمود مقامی، امیرضا زرین بخش، مهدی موسی خانی.