شمقدری در گفتگوی اختصاصی با خبرنگار سینمایی هنرنیوز ادامه داد: به هر حال شرايط سازمان سينمايي وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي به مانند مادر واقعي كودكي است كه در مقابل مادر دروغين، حاضر است از سهم خود بگذرد تا مباد اين كودك از وسط دو نيمه شود بقاي سينماي ايران وحفظ آرامش در فضاي اكران براي ما امر مهمي است اگر چه بعضي اهدافشان در بحران و ايجاد نگراني ها تحقق مي يابد و بدشان نمي آيد همچنان جو سنگين دلهره و التهاب ادامه يابد.
شمقدری همچنین در پاسخ به این پرسش هنرنیوز که مباحثی مطرح شده توسط حوزه هنری بیشتر به مغالطه شبیه است تا تحلیل منطقی افزود: بله امروز ما ناچاريم بديهي ترين امور را توضيح دهيم و در مقابل برخي سفسطه‌ها و مغالطه‌ها روشنگري كنيم. گفته مي‌شود ما قانوني را قبول داريم اما آئين نامه ها برايمان مهم نيست. چون توسط چند نفر كمتر از خودمان نوشته شده است. كه در باب اين سخن دو نكته وجود دارد يكي اينكه اساساً هر قانوني ناظر به كليات يك موضوع و اجراي آن است و نگاه كلان را مطرح مي كند و نحوه اجرا در عرصه هاي خردتر و در شرائط متفاوت آئين نامه هاي مصوب ذيل آن قانون مبناي اتخاذ تصميمات است. اگر قانون گذار مي خواست خودش همه شرائط و وجود يك موضوع را بشكافد در اولين گام بايد در قانون اساسي اين كار را مي كرد، همچنان كه شرح و توضيح و روشهاي جزئي اجراي قانون اساسي را قوانين الحاقي و ذيل آن توضيح مي دهد. در خصوص قوانين مجلس و مصوبات شوراي عالي انقلاب فرهنگي نيز آيين نامه هايي تدوين و در هيات وزيران يا وزارتخانه مصوب مي شود و در موارد جزئي با تاييد معاون وزير مبناي كار قرار مي گيرد.اتفاقاً بخش اعظم كتاب قوانين و آئين نامه هاي وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي را آئين نامه ها به خود اختصاص داده حالا چطور يك مسئول نهاد انقلابي با تعبيرات ناشيانه كه بيش از هر چيزي نشان مي دهد با قوانين نا آشناست مي گويد ما فقط متون قانوني را قبول داريم. نكته دوم هم اشاره داشته است كه چون آئين نامه را افراد كمتر از ما نوشته‌اند قبول نداريم. البته خدا را شكر كه مشخص شد در صورتي كه براي ايشان محرز شود نويسندگان آئين نامه ها بر وي برتري دارند احتمالاً قبول مي كند كه در همين جا توضيح مي دهم كه در اينكه تنظيم كنندگان آئين نامه اكران در تقوا و ايمان و مجاهدت و... از ايشان عقب تر يا جلوتر هستند نمي توانم قضاوتي داشته باشم اما در اينكه اتفاقاً به مباحث تخصصي اكران و نمايش و سينماداري مسلط تر و آگاهتر هستند در اين ترديدي ندارم.
رئیس سازمان سینمایی در ادامه و در پاسخ به این پرسش که رئیس حوزه هنری در مورد برخی قوانین که مفسده بودنش ثابت شود ما حق داریم اجرا نکنیم هم تاکید کرد: بله اما نكته جالب تر تفسير اين مسئول نهاد انقلابي در نحوه تبعيت از قانون است ايشان گفته است اگر بر ما معلوم شود يك قانون كه همه مراحلش را طي كرده اما باعث مفسده مي‌شود ما به وصيت امام حق نداريم آن را اجرا كنيم كه در اين باب اين دو سئوال پيش مي آيد؛ اولا مبناي اين تشخيص چه كسي است آيا هر كس نمي‌تواند به همين گونه از اجراي هر قانوني سر باز بزند آيا در آن صورت سنگ روي سنگ باقي مي ماند. آيا كلام رهبر معظم انقلاب اسلامي در سخنراني ابتداي سال كه بر قانوگرايي تاكيد داشتند ناظر به همين ديدگاههاي غلط و خود محور نيست. ثانياً شما بر يكي از وصاياي امام رضوان اله تعالي عليه تاكيد مي ورزيد اما بر سفارش امام حاضر كه اتفاقاً سه ماه پيش بيان فرمودند و اجراي قانون را بر هر رفتار و تفسير شخصي اولي داشتند را به پشت سر مي نهيد؟ به نظر مي رسد همه ما نياز داريم براي اصلاح امور از خودمان شروع كنيم حالا كه جناب آقاي وزير دكتر حسيني با بزرگواري و بخشندگي راه را براي حل و فصل مسائل اكران گشوده اند، هر كدام از ما برگرديم و نسبت به رفتار و گفتار خود بينديشيم و در جهت اصلاح آن برآئيم. من معتقد نيستم شوراي صنفي اكران هيچ اشتباهي نداشته است اما وقتي نماينده حوزه هم عضو اين شوراست نمي پذيرم كه بخواهند خود را از اشتباهات مبرا كنند چون مي توانستند در همان ابتدا اعتراض كنند يا مسئولان امر را نسبت به بعضي تصميمات هشيار سازند به هر حال من نمي توانم قبول كنم وقتي سينماهاي حوزه بشدت در صدد اكران گشت ارشاد بودند و قبل از آن هم در اكران فيلم هاي آنچناني مشتاق بوده يك شبه دلسوز فرهنگ و انقلاب و ارزشها شده باشند. اگر چه تلاش مي‌كنم باور كنم كه اين تحول يك شبه اتفاق افتاده و ريشه در بعضي رفتارهاي سياسي و مشاورت اعضاي منحله خانه سينما كه در حوزه هنري خانه كرده اند ندارد.
