به گزارش هنرنیوز و به نقل از شبستان ، حجت الاسلام دکتر سعیدرضا عاملی، رییس دانشکده مطالعات جهان دانشگاه تهران امروز 20 شهریور در سخنانی در همایش فعالان سواد مجازی سراسر کشور گفت: امروز کتاب‌های آموزش و پرورش ما رویکردشان نسبت به سواد رسانه‌ای رویکرد آسیب‌گرایی بوده است و اینکه ما تصور کنیم که می توانیم اینترنت پاک تولید کنیم تصور خامی است چون در چنین فضاهایی همه گروه ها وجود دارند.

وی افزود: ما به سواد مجازی نیاز داریم و افراد را آماده کنیم تا در نظام جدید و با تغییرات بنیادین زندگی کنند و یکی از مسیرهای بزرگش کار در حوزه شغل است، می خواهم بگویم طی 15 سال آینده کسانی که امروز مدرک می گیرند بی سواد محسوب می شوند یعنی این افراد آمادگی مشاغل آینده را ندارند. این سواد رسانه ای است که ما را آماده ورود به اجتماعی با تغییرات بنیادین می کند. سواد امروز فرزندان ما به هنگام اشتغال بی سوادی محسوب می شود.

استاد گروه ارتباطات دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران با تاکید بر اینکه دانشگاه‌های ما هم دچار بحران در حوزه سواد رسانه‌ای هستند، گفت: امروز دانشگاه تهران که دانشگاه طراز اول ماست در حوزه سواد جدید دچار بحران است. خیلی از اساتید ما هنوز مهارت‌های اینترنتی را فرا نگرفته اند.

وی توضیح داد: سواد الگوریتمی یعنی سوادی با ضریب بهره وری متمایل به بی نهایت، این مدل سواد مهارتی به ما می دهد تا با آن محصولی تولید کنیم که تولیدش بی نهایت است. ما باید به سمت توسعه سازمان های مجازی حرکت کنیم چرا که سازمان های مجازی کاملا پررونق‌ها و پردامنه تر فعالیت می کنند.

پروفسور عاملی گفت: سواد اینترنتی فرصتی برای تبدیل تهدیدها به فرصت هاست و البته بعضی ها تشدیدکننده حوزه تهدید این فضا هستند. در سال 1990 زمانی که مصرف اینترنت را بررسی می کردند پورنوگرافی در پله اول بود اما امروز در جایگاه چهلم قرار دارد چون کارکردهای اصلی اینترنت مشخص شده اند.

وی اظهار کرد: اگر بتوانیم سواد اینترنتی، دانش و مهارت، معرفت را افزایش بدهیم قدرت و توانایی فردی را در این حوزه در جامعه بالا برده ایم. 78 درصد مشاغل امروزه در آمریکا نیازمند مهارت اینترنتی هستند و این در حالی است که دانش آموزان و حتی اساتید ما هنوز مهارت اینترنتی ندارند.

وی در آخر با بیان اینکه رییس جمهور باید برای تغییر نظام حکمرانی اقدام کند، افزود: باید تمام نظام های کارشناسی ما تغییر کند و این در حالی است که این اتفاق حتی در سازمان فناوری ارتباطات نیفتاده است. معلمان و اساتید ما نیز باید تغییر کنند و برای این مهم نیاز به راه حل ساختاری داریم.