به گزارش هنرنیوز، در ابتدای این مراسم گلنوش ذوالفنون دختر استاد به یادماندنی سه تار، سخنرانی کوتاهی را در قالب خواندن نامه ای به پدر انجام داد.

پس از آن شاهد هنرنمایی سهیل ذوالفنون و جلال حبیبی بودیم که نوای تار و دف را به یاد استاد در سالن طنین انداز کردند. سپس گروهی از شاگردان ذوالفنون به روی صحنه آمدند تا قطعاتی را به یاد استادشان بنوازند.

مهرداد ترابی قبل از اجرای این قطعات گفت: استاد ذوالفنون برای همه ما زنده است، مخصوصا برای ما که همچون پدری بود و استاد و برادری. از دست رفتنش را باور نمی کنیم و برای ما همیشه اسوه مهربانی و تلاش و هنر باقی خواهد ماند.

وی افزود: اگر تمام کسانی که از استاد یاد گرفته اند امروز اینجا حاضر می شدند مطمئنا سالن جای سوزن انداختن نبود. امیدوارم ما بتوانیم نمونه خوبی باشیم از جمعی که استاد پروراند. به گفته ترابی، در سال ۶۹ آلبومی بیرون آمد با نام «گل صدبرگ»؛ از آن روز تعداد شاگردان سه تار چند برابر شد و تمام نوازنده های سازهای دیگر از کلاس سه تار گذشتند. دلمان می خواست یادی بکنیم از استاد ذوالفنون با اجرای قسمتی از آلبوم «صدبرگ» و خاطره ای را برای شنوندگان عزیز زنده کنیم. این آلبوم به عنوان یک جریان ساز در تاریخ موسیقی باقی خواهد ماند؛ یاد استاد را گرامی می داریم.

همچنین در این مراسم حسام الدین سراج و پسر استاد ذوالفنون به همراه گروه دیگری به یاد استاد، اجرای کوتاهی داشتند. در ادامه مهدیه الهی قمشه ای سخنرانی کرد و گفت: امشب گرد هم آمدیم تا یاد استاد صاحب دلان را گرامی بداریم. من بارها شاهد بودم که زمان ساز زدن این استاد افراد از حال خود خارج می شدند و من این توفیق را داشتم که در جوار منزل ذوالفنون از حضور ایشان بهره ببرم. وی افزود: امشب استاد با چهره مهربان خود در جمع ما حضور دارد و به یک یک حاضران خوشامد می گوید. به گفته الهی قمشه ای، ذوالفنون ما را از سرای عقل و هوش دنیای طلب رهایی می بخشید. این هنرمند دیگر تکرار نمی شود و زخمه ای که می زد نیز دیگر شنیده نمخواهد شد. وی مصداق کامل رندی بود که در دیوان حافط می دیدیم. غلام همت آن رند.... پس از آن دولتمند خالف هنرمند تاجیک، حبیبی و فرهمند چند قطعه زیبا را اجرا کردند که در این اجرا قطعه «دیوانه شو» با تصویر ذوالفنون که بر روی صحنه نقش بسته بود حال و هوای دیگری به سالن بخشید.

سهیل محمودی از دیگر مهمانان حاضر در این مراسم بود که به روی سن آمد و گفت: اگر مولانا در زمان ما زنده بود فکر می کنید چه شکلی بود و اگر مولانا می خواست رفتاری را عرضه کند و ما حرف و سخن او را بشنویم کدام هنرمند این ویژگی ها را داشت، آن هنرمند کسی نمی توانست باشد جز جلال ذوالفنون. متاسفم که روزگا رما یکی از متعالی ترین هنرمندان خود را د رسلوک، رفتار و هنر از دست داد و این هنرمند بزرگ خود را در هنرش، آثارش و شاگردانش منعکس کرده است.

پس از سخنان سهیل محمودی، لوح سپاسی از جانب محمد باقر قالیباف به همسر و خانواده جلال ذوالفنون تقدیم شد. در این مراسم، سید محمد میرزمانی، محمد سریر، حسام الدین سراج، هوشنگ کامکارها، مهدی ترابی، سهیل محمودی و خانواده استاد جلال ذوالفنون حضور داشتند.