«صندوق کلاریون» یک سازمان غیر انتفاعی تقریبا وابسته به احزاب راست اسرائیل و آمریکا است که فیلم‌های مستند جنجالی در مورد تهدید اسلام تولید و توزیع می‌کند و آمریکایی‌ها را وادار به آماده باش درباره تهدید اسلام افراطی می‌کند. این گروه در سال ۲۰۰۶ تاسیس شد و به منظور انجام ماموریتش دست به تولید فیلم‌های مستند آموزشی و انتقال مضامینی در مورد اسلام افراطی در فیلمهایش می‌زند و از طریق تلاش‌های زیاد در اینترنت و پردیس‌های دانشگاهی به دنبال دستیابی به اهدافش است.
صندوق کلاریون توسط «رافائل شور» یک محافظه کار خاخام اسرائیلی تاسیس شد، و هیات مشورتی کلاریون شامل بعضی از نئو محافظه‌کاران و دیگر سیاست‌مداران جنگ طلب از قبیل «فرانک گاف نی» از مرکز سیاست امنیتی؛ «دانیل پایپ» از انجمن خاورمیانه، «ژودی یاسر» موسس «انجمن آمریکایی اسلامی برای دموکراسی» و سخنگوی صندوق کلاریون و مستند جهاد سوم، «کلار لوپز»، مدیر اجرایی کمیته سیاست ایران، «هارولد رود»، افسر پیشین زیر نظر «داگلاس فیت» در دوره رونالد رامسفلد، «یان شارون» مدیر اجرایی «مینه سوتا علیه تروریسم» و «سارا استرن» رئیس «انجمن حقیقت خاورمیانه (EMET)» است که در پخش فیلم‌های کلاریون همکاری و مشارکت دارند.
صندوق کلاریون توجه رسانه‌های زیادی را به خاطر تلاش‌هایش در توزیع میلیون‌ها نسخه از دی وی دی‌های فیلم کوتاه «وسواس: جنگ اسلام افراطی علیه غرب» جلب کرد و بعد از انتشار اولین قسمت آن در سال ۲۰۰۵، نمایش وسواس بحث‌های راجع به اسلام هراسی را در دانشگاهی آمریکا داغ کرد. فیلم به صورت تجاوزکارانه اسلام هراسی را در دانشگاه‌ها ترویج می‌کرد.
کلاریون همچنین برای تولید فیلم «جهاد سوم: تصویر اسلام افراطی برای آمریکا» که در می ۲۰۰۹ پخش شد، مورد توجه قرار گرفت فیلمی که ادعا می‌کرد که جنگی را بررسی می‌کند که رسانه‌ها چیزی درباره آن به شما نگفته‌اند و دشمنی که دولت نیز از نام آن می‌ترسد را آشکار می‌کند. فیلم تشریح می‌کند که هدف جهاد بزرگ تخریب تمدن غرب از درون از طریق عملیات نفوذی و سلطه بر شمال آمریکا است. فیلم مبارزه رهبران مسلمان افراطی در آمریکا را نمایش می دهد. فیلم دولتهای اسلامی تهدیدی برای امنیت آمریکا معرفی می کرد.
در اواخر سال ۲۰۱۰، کلاریون اعلام کرد که در حال تکمیل تولید سومین مستند خود است؛ که این فیلم در مورد مالیخولیای تهدید ایران است. عنوان فیلم «ایرانیوم» بود؛ فیلمی که قصد داشت هراس را در مورد تهدید برنامه هسته‌ای ایران را از طریق توضیح اصول انقلاب و به صورت تصویری افزایش دهد و تنفر و خشونت را به رهبران ایران نسبت دهد. فیلم رفتارهای متجاوزانه ای از دولت در مورد شهروندانش را نشان داده و به ترتیب تاریخی، استفاده دولت از ترور در خارج برای تحمیل پیام مرگبار در برابر دشمنان خود ساخته را القا می کند.
جالب اینجاست که تخریب فرهنگ اسلام توسط کشورهای غربی عجیب نیست و البته انتظاری هم جز این نباید داشت اما همکاری کشورهای اسلامی(ظاهرا باید اسلام و کشور اسلامی را دوباره تعریف کنیم) با سینمای غرب برای اهانت به اسلام و مسلمان چه توجیهی دارد. بعد از عدم همکاری هند و پاکستان،فیلم جدید «کاترین بیگلو» با نام «بن لادن را بکشید» قرار است در کشور اردن ساخته شود. بیگلو در سال ۲۰۰۸ نیز فیلم خود با عنوان «قفسه درد» را در اردن ساخته بود.بر اساس اعلام برخی منتقدان سینمایی، فیلم جدید این کارگردان آمریکایی کاملا ضد اسلامی است و در آن ضمن اهانت به اسلام، طبق معمول سربازان آمریکایی در نهایت اخلاقمداری وانسانیت به تصویر درمی آیند و در بخش هایی نیز، قدرت بالای نظامی آمریکا نمایش داده می شود!
از این دست فیلمها کم ندارم،فیلم «زنان بدون مردان» ساخته «شیرین نشاط» در کشور مراکش فیلم برداری شده یا فیلم «شرایط» که به ترویج همجنس گرایی می پردازد در کشور لبنان ساخته شده است.یا فیلم «منطقه سبز» ساخته «پل گرین گراس» که به دروغ وقوع جنگ دوم خلیج فارس را در عراق توجیه می کند.
و اما سفر چهره‌های شناخته شده هالیوود به کشورهایی که با مشکلات فراوان دست و پنجه نرم می‌کنند(دست آمریکا در این کشور ها هر بار از آستینی تازه بیرون می آید) جای تامل دارد،سوال این است که این بازیگران که هر کدام از آنها رابطه بسیار نزدیکی با دولت آمریکا دارند، در کشورهایی که به نوعی مردمانشان طعم تلخ دشمنی آمریکا را کشیده‌اند، چه می‌کنند؟
«ویلیام اس کوهن»، وزیر دفاع سابق آمریکا در یکی از مصاحبه‌های خود می‌گوید: به دست‌ آوردن قلب‌ و روح مردم، پس از بمب و گلوله به ندرت اتفاق می‌افتد ولی آنهایی که طریق جادوی فیلم و فن‌آوری چند رسانه‌ای ما را به چنین هدفی می‌رسانند، همان‌هایی هستند که صاحب قدرتی ورای هر ارتشی هستند و این واقعیتی غیرقابل انکار است.
«ناتان گاردلز» و «مایک مداوی»، نویسندگان آمریکایی، در کتاب مشترک خود تحت عنوان «چهره‌های شاخص آمریکا پس از عراق: رقابتی برای به دست آوردن قلب‌ها و روح‌ها در عصر رسانه‌‌های جهانی» می‌نویسند: برخوردی نزدیک با دنیای سیاست و سرگرمی و کسب تجربه‌های فراوان بیانگر این مطلب است، رسانه‌ها و بالاخص هالیوود نقش بسزایی در حمایت از سیاست‌های خارجی آمریکا دارند.انتخاب مشاهیر هالیوود به عنوان سفیر صلح آمریکا در کشورهای مختلف جهان به دو دلیل عمل زیرکانه‌ای است:
اولا: اینان شخصیت‌های محبوب و شناخته‌شده‌ای هستند، طوری که «هوگو چاوز» منتقد همیشگی سیاست های آمریکا، بارها عنوان کرده که حاضر نیست با هیچ سیاستمداری از ایالات متحده آمریکا ملاقات کند ولی با خشنودی حاضر است که با «شان پن» ساعت‌ها به گفتگو بنشیند.
ثانیا: بازیگران هالیوودی، به خاطر حرفه‌ای که دارند، می‌توانند نقششان را هرچه باور پذیر‌تر در کشورهای مورد نظر اجرا کنند، آنچنانکه «جورج کلونی» که به گفته خودش به کوکائین اعتیاد دارد و رابطه جنسی را از سن ۱۴ سالگی شروع کرده در نقش یک منجی وارد کشور سودان می‌شود و برای کشته‌شدگان دارفو دل می‌سوزاند، سرزمینی که آمریکا تمام تلاشش را برای تجزیه آن به کار بست.دولت آمریکا هم در این میان بیکار ننشسته و تمام جزئیات مربوط به سفر این شخصیت‌ها را، در کمترین زمان ممکن در قالب عکس، خبر و فیلم در سطح جهان منتشر می‌کند و گاه در مراسم‌های مختلف تحت عنوان چهره‌های بشر دوست، از این افراد تقدیر می‌نماید.
جورج کلونی که در نقد پشت پرده انتخابات آمریکا فیلم «نیمه ماه مارس» را ساخته بود و یکی از سیاسی‌ترین هالیوودی‌های آمریکاست تاکنون میلیون‌ها دلار به ستاد‌های انتخاباتی «باراک اوباما» کمک کرده است. شاید این چهره‌ جذاب، به شدت سیاسی و پذیرفته شده در اذهان عمومی جهان، یکی از بهترین گزینه‌های انتخابی آمریکا برای حضور در کشورهایی باشد که یا دولت آمریکا در آن کشورها به شدت منفور است و یا آمریکا در آینده‌ای نزدیک برنامه حضور در آنجا را دارد!
«کلونی» که به عنوان سفیر صلح آمریکا انتخاب شده است، تاکنون به کشورهای بسیاری سفر کرده ولی حضور او در کشور سودان، به اسم حل بحران این کشور، پررنگ‌تر از دیگر کشورها بوده است، جایی که او درباره آن فیلم مستند می‌سازد، کمپین تبلیغاتی به راه می‌اندازد و چند هنرمند سودانی دیگر را با خود همراه می‌کند و آشکار و پنهان به تبلیغ آن‌چیزی می‌پردازد که آمریکا خواستار آن است: «تجزیه کشور اسلامی سودان».
«شان پن» سیاسی‌ترین بازیگر هالیوودی که در هر جایی که خبری باشد، او نیز در آنجاست.کسی که پیش از انتخابات نهم ریاست جمهوری ایران، به عنوان روزنامه‌نگار وارد ایران شد و پس از گذشت و گذار در نقاط مختلف تهران و ملاقات با برخی از شخصیت‌های سیاسی به آمریکا بازگشت و گزارش کامل سفرش به ایران را در روزنامه «سانفرانسیسکو کرونیکل» منتشر کرد.پن در جریان انقلاب مردمی مصر، در میدان التحریر حضور یافت و در کنار آنها به تظاهرات پرداخت.او در دوران اشغال عراق به دست نیروهای آمریکایی نیز در این کشور حضور می‌یابد و در عکس‌های تبلیغاتی خود، تلاش می‌کند تا خود را هم‌نوا و هم‌صدا با مردم این کشور نشان دهد.این بازیگر هالیوودی در جریان زلزله هائیتی نیز به همراه عده‌ زیادی از اهالی رسانه، به کمک مردم این کشور می‌شتابد، در حالیکه کمک‌های انسانی او لحظه به لحظه توسط رسانه‌های‌ آمریکایی ضبط و پخش می‌شوند و جالبتر آنکه کشور هائیتی، تنها یک روز پس از زلزله این کشور به اشغال نیروهای اشغال‌گر آمریکایی در می‌آید.
«براد پیت» و «آنجلینا» جولی یکی از رسانه‌ای‌ترین زوج‌های هنری جهان هستند که طی سال‌های اخیر با فرزند خواندگی چهار دختر و پسر غیرآمریکایی بر محبوبیت خود در افکار عمومی جهان افزوده‌اند.این دو در برخی از سفرها در کنار هم و در برخی سفرها نیز تنها هستند ولی در کل جولی در این زمینه گوی سبقت را از همسر خود پیت ربوده است.این هنرپیشه زن آمریکایی که در انتخاب فرزند خوانده‌هایش اول از همه به سراغ ویتنام رفته است، در سفرهای خود نیز گزیده عمل می‌کند، او به کشورهایی چون عراق، پاکستان، افغانستان و ... می‌رود که امروزه آمریکایی‌ها به خاطر جنایت‌هایی که در این کشورها مرتکب شده‌اند، منفورترین چهره‌ را دارند.جولی که از سال ۲۰۰۱ سفیر صلح سازمان ملل بوده، در سفرهایش به کشورهای اسلامی با پوشش اسلامی حضور می‌یابد و گاهی اوقات عکس‌های تاثیرگذاری که در این سفرها از او انداخته می‌شود، زودتر از خبر سفرش در رسانه‌ها منتشر می‌شود. همین خانم جولی طی روزهایی که گذشت به همراه نماینده کمیسریای عالی پناهندگان سازمان ملل متحد به ترکیه سفر کرد و با «عبدا...گل» رئیس جمهور این کشور ملاقات کرد و از اوضاع کنونی سوریه ابراز نگرانی کرد.این در حالی است که آمریکا با صدای بلند حمایت خود را از گروه های تروریستی در سوریه اعلام کرده و موجب کشتار هزاران بی گناه در این کشور شده است.جولی در یکی از آخرین فیلمهایش به نام «سالت» مثل باقي فيلم ها آمريكا را ناجي دنيا در برابر تروريسم نشان مي دهد. به طوري كه در صحنه پاياني سالت به عنوان نماينده آمريكا و مامور نجات دنيا جلوي صدور فرمان حمله به ايران و مكه را مي گيرد تا با يك كار تبليغاتي نشان دهد كه آمريكا مخالف مسلمانان نيست، بلكه اين مسلمانان هستند كه هميشه آمريكا را تهديد مي كنند. البته از سوي ديگر به خوبي رقيب هميشگي خود يعني روسيه را هم مورد هجوم قرار مي دهد و آن را به عنوان يكي از قطب هاي تروريستي دنيا معرفي مي كند. البته اين مدل كهنه اي از تخريب است چرا كه هر كسي در جهان مخالف غرب باشد تروريست شناخته مي شود.
«مت دمون» یکی از مشهورترین بازیگران هالیوود در سطح بین‌الملل علاوه بر فعالیت در زمینه جلوگیری از بحران دارفو و کمک به سیل زدگان هائیتی در چند انجمن و سازمان فعال در زمینه مبارزه با فقر آب و غذای آفریقا نیز عضو است.
«لئونادرو دی‌کاپریو» عمده‌ فعالیتش را به بحث سلامت محیط‌ زیست جهان اختصاص داده است، و در راستای حفاظت از محیط زیست جهان، در کنفرانس‌های مختلف در سراسر جهان شرکت می‌کند و برای ملاقات با «ولادمیر پوتین» تا روسیه سفر می‌کند در حالی که آمریکا خود یکی از اولین کشورهای آلاینده جهان و بزرگترین انشار دهنده گازهای گلخانه ای در جهان است. آمریکا اگرچه یکی از امضا کنندگان «معاهده کیوتو» ‌است اما نه پیمان را تصویب کرده و نه آن را رد می‌کند. امضا تنها حالت سمبولیک دارد چرا که پیمان برای ایالات متحده آمریکا هیچ چیزی را ممنوع نمی‌سازد مگر اینکه این کشور آن را تصویب کند. ایالات متحده آمریکا از سال ۲۰۰۵ بزرگترین منتشر کننده دی اکسید کربن ناشی از سوزاندن سوخت‌های فسیلی است.
«دان چیدل» هم‌نوا با همکاران خود در بحران «دارفو»، در سال ۲۰۰۷ کتابی تحت عنوان «ماموریت پایان نسل کشی در دارفو و دیگر جاها» می‌نویسد و سه سال بعد در سال ۲۰۱۰ نیز در کتاب دیگری تحت عنوان «مبارزه برای پایان دادن به بدترین جنایت حقوق بشر»، در ادامه جلد اول آن می‌نویسد.بقیه شخصیت‌های هالیوود نیز در عرصه‌های مختلف از سفر به اقصی‌ نقاط جهان، کمک به قربانیان سونامی، برگزاری کنفرانس و کنسرت در نقاط مختلف جهان، کمک به کودکان بی‌سرپرست، در کنار تبلیغات گسترده رسانه‌ها، قدم در راهی می‌گذارند که خواسته رهبران سیاسی آمریکاست.
با این تفاسیر به نظر شما هالیوود سیاستهای آمریکا را دنبال نمی کند؟