محمد علی ساربان در گفتگو با خبرنگار هنرنیوز در ارتباط با بزرگداشتی که برای استادانی همانند عزت الله انتظامی، علی نصیریان، جمشید مشایخی، محمد علی کشاورز و داوود رشیدی که ابتدای کارشان را از تئا‌تر شروع کردند و امروز جزو بزرگان بازیگری در عرصه سینما هستند، گفت: من این گونه مراسم‌ها را بسیار می‌پسندم به خصوص برای هنرمندان و پیشکسوتانی که جزو تاریخ هنر مملکت ما هستند. این مراسم‌ها با خودش فواید زیادی به همراه دارد، به نسل جدید آموزش می‌دهد که قدر بزرگ‌تر‌ها و پیشکسوت‌ها را بیشتر بدانند و بزرگان خودشان را بهتر بشناسند و بدانند که آن‌ها از کجا شروع کرده‌اند که امروز در اینجایگاه قرار گرفته‌اند.

وی در ادامه گفت: حضور این بزرگان در کنار هنرمندانی که فعالیت می‌کنند غنیمت است ما دوباره می‌توانیم با دیدن آثار آن‌ها در کنار خودشان مطالب آموزنده و شنیدنی تری را بشنویم و بیاموزیم که این خود می‌تواند به تجربیات همه ما بیافزاید. ما می‌دانیم که درتاریخ هنر مملکت ما چه در تئا‌تر و چه در سینما افراد این چنینی که ماندگار هستند و خاطره ساز تعدادشان انگشت شمار است و شاید به دو دست هم به سختی برسد پس باید قدر این بزرگان را بیشتر از این بدانیم.

ساربان در ادامه درباره مدیریت‌هایی که درتئا‌تر وجود دارد اما نسبت به اهالی آن‌شناختی ندارند گفت: این عارضه مدت‌ها است که یقه ما تئاتری‌ها را گرفته است اکثر مسئولین که می‌آیند در ابتدا با تئاتری‌ها آشنا نیستند و بعد از مدتی که از مدیریتشان می‌گذرد با ما آشنا می‌شوند کم کم و بچه‌ها و گروه‌های تئاتری را می‌شناسند و از آنطرف هم قدری زمان می‌برد که با مشکلات و معظلات این افراد آشنا بشوند. چقدر خوب است که این مدیران در ابتدا معضلات را آنالیز کنند و با یک بررسی متوجه بشوند که توان مدیریت و رفع این اشکالات را دارند و بعد قبول مسئولیت کنند.

بازیگر نمایش «دیوانگان قرن بیستم» در ادامه درباره این موضوع که چه چیزی می تواند در حال حاظر به تئا‌تر ما کمک کند، گفت: به نظرم تا زمانی که بودجه‌ مرکز هنرهای نمایشی  تقویت نشود و نگاه تازه‌ای به جریان تئا‌تر این کشور صورت نگیرد اوضاع تئا‌تر ما نه تنها پیشرفت نخواهد کرد بلکه پس رفت هم خواهیم داشت و در حالت خوش بینانه درجا خواهیم زد.

وی در ادامه افزود: درست است که بنده گفتم مسئله اصلی بودجه است اما مهم‌تر از آن نحوه مدیریت آن است. به گونه‌ای که در بخش آموزش، سخت افزار، نرم افزار، و بازسازی سالن‌ها به مشکل نخوریم. در حال حاضر بیست سال است که به ما می‌گویند که داریم فلان سالن را می‌سازیم فلان کار را می‌کنیم و امروز شما شاهد وضعیت تئا‌تر شهر و سالن‌های آن هستید. هیچ اتفاقی نیافتاده است برنامه ریزی‌هایی که می‌کنند و قول‌هایی را که می‌دهند باید براساس بودجه‌ای که دارند باشد نه اینکه وعده و وعیدهایی غیر عملی بدهند. واقعیتش این است که تئا‌تر ما خیلی عقب افتاده است.

وی در ادامه درباره نحوه کار مدیر مرکز هنر های نمایشی حسین طاهری که چندماه است این سمت را دریافت کرده است، گفت: مدیر مرکز هنرهای نمایشی تجربیات مختلفی داشته‌ است در عرصه مدیریت در تلویزیون و درتئا‌تر هم مدتی حضور داشتند یادم است درسفری که به پاریس برای اجرای تئاتری رفته بودیم ایشان هم حضور داشتند و نمایش‌ها را دنبال می‌کردند ایشان دستی بر آتش دارند نه از دور بلکه از نزدیک حسین طاهری متوجه فضای تئا‌تر و مشکلات موجود است. اما نمی‌تواند به تنهایی برای ما کاری انجام دهد. با خود ایشان صحبت کرده‌ام و گفتند تلاش می‌کنم تا اعتباراتی را برای تئا‌تر بگیرم تا وضعیت مالی برای اهالی تئا‌تر بهتر شود.

ساربان با اشاره به اینکه ما نباید از یک نفر توقع داشته باشیم تا در شرایط فعلی برایما معجزه کند، گفت: بهبود این وضعیت به یک فرد بستگی ندارد و کاری هم از او بر نمی‌آید. مدیر مرکز هنرهای نمایشی در ابتدایی‌ترین تلاشش سعی خودش را می‌کند که مطالبات افراد را به آن‌ها بدهد. البته این چیزهایی که برایش دست و پا می‌زنیم بسیار اتفاقات پیش پا افتاده است و آنچه که مهم است و تئا‌تر ما در شرایط کنونی به آن نیاز دارد این است که جریان تازه‌ای در بدنه هنرهای نمایشی باید به وجود بیاید کهاین امر فقط با گرفتن بودجه و امکانات تحقق پیدا می‌کند که باید برایش برنامه ریزی گسترده‌ای داشته باشیم.