یک نویسنده کودک و نوجوان گفت: نویسندگی باید با سلوک درونی نویسنده توامان باشد.

غفارزادگان در گفتگو با خبرنگار ادبی هنرنیوز در خصوص وضعیت مطبوعات کودک گفت: به نظر می رسد در حال حاضر مطبوعات کودک و نوجوان فعالیت جدی ندارد و اگرچه من دورادور حوزه مطبوعات کودک و نوجوان را پیگیری می کنم اما در شرایط فعلی این حوزه را پربار نمی بینیم.

وی با بیان این مطلب افزود: دهه های 60 و 70 دوران درخشش این حوزه از ادبیات بود چنانکه نویسندگان در اوج بودند ضمن آنکه چندین مجله خوب در بازار مطبوعات کودک منتشر می شد همچون «سروش نوجوان» و «گلک»، در حال حاضر تنها چند مجله که متاسفانه تیراژ و برد چندانی ندارند منتشر می شوند.

غفارزادگان در پاسخ به این پرسش که «به چه علت نویسندگان کودک در دهه 60 و 70، امروز مکمل و پشتوانه جریان های بزرگی در این حوزه از ادبیات نیستند؟» اظهار داشت: مسائل اقتصادی در حوزه نشر و مطبوعات سبب شد این نویسندگان به سمت و سوی کارهای اقتصادی بروند به گونه ای که طیفی از آثار سوپرمارکتی وارد بازار شد و نویسندگان با آنها همدلی کردند و این آسیبی جدی به ادبیات کودک و نوجوان زد و این است که ما الان تعداد انگشت شماری نویسنده کودک و نوجوان به معنای واقعی داریم.

این نویسنده کودک و نوجوان خاطرنشان کرد: از عمده آسیب های این حوزه عدم وجود نقد سالم است که سبب شده بی سوادی در اوج باشد و از سلامت خارج شود؛ نقد، خود یک جور نظارت است و اگر نقد سالم وجود داشته باشد آثار ضعیف هرگز به حوزه ادبیات کودک و نوجوان وارد نمی شوند.

وی افزود: در حال حاضر مشکل دیگری که وجود دارد این است که نویسندگان تازه کار در این حوزه امکان عرض اندام ندارند از سوی دیگر برخی نویسندگان با توجه به سودآور بودن سفارشی نویسی، با ناشران همراهی نموده و باعث تنزل در این حوزه شدند.

داوود غفارزادگان در خاتمه صحبت خویش نوشتن را امری فردی دانست و گفت: نوشتن باید فارغ از هر جریان بیرونی، با سلوک معنوی و درونی نویسنده توامان باشد.