حامد عنقا فیلمنامه نویس سینما و تلویزیون در گفتگو با خبرنگار سینمایی هنرنیوز اظهار داشت: دنیای رسانهای جدید این گونه نیست که مجموعههای تلویزیونی مانند گذشتهها باعث خلوت شدن خیابانها شود. مردم به راحتی به رسانههای مختلفی چون ماهواره، اینترنت، سینما، شبکههای اجتماعی و... دسترسی داشته و از آنها هم استفاده میکنند. به عنوان مثال مردم امروزه میتوانند به راحتی با گوشی تلفن همراهی که مدام با خود به همراه دارند، بخشی از نیازها و سرگرمیهای فرهنگی و هنری خود را تامین میکنند.
یک سریال خوب ایرانی همچنان میتواند با مخاطب داخلی ارتباط برقرار کند
عنقا افزود: دنیای بزرگ محصولات رسانهای و وفور محصولات فرهنگی و هنری رقابت را برای ما خیلی سخت کرده است. اما ما متاسفانه یا بهتر بگوییم بخش فرهنگی جامعه ما قبل از ورود به رقابت با محصولات سایر کشورها خوداش را بازنده احساس کرده و زمین را به حریف واگذار کرده است. من فکر میکنم به رغم اینکه سریالهای شبکههای ماهوارهای به لحاظ بصری، خشونت، جنسیت، طرح تابوهایی که در جامعه ما میتواند جنبه لهوی و نفسانی برای مخاطب داشته باشد، همچنان یک سریال خوب ایرانی میتواند مخاطبان کشورمان به جهت اعتقادی باعث ارتباط برقرار کردن مردم شود.
وی عنوان داشت: در واقع یک سریال خوب ایرانی میتواند در هر بازی و رقابتی با شبکههای ماهوارهای برنده در جذب مخاطب باشد. کما اینکه در گذشته هم این چنین آثاری را ما داشتهایم. در چند اخیر هم ما مجموعهای تلویزیونی داشتهایم که بسیار پر مخاطب بوده و با استقبال گسترده مردم در زمان پخش مواجه شدند. در عین حال که شبکههای ماهوارهای هم به فعالیت خود پرداختهاند. بنابراین کار شدنی است و میتواند جذابیتهای لازم را در آثار کشورمان برای جذب مخاطب میلیونی ایجاد و به مخاطب حرف خوب زد.
برای همه نوع مخاطب در همه جای دنیا سریال ساخته میشود
این فیلمنامه نویس با اشاره به کم کاری هنرمندان کشورمان در خلق فیلمها و سریالهای جذاب برای مخاطبان خاطرنشان کرد: میتوان با آثار خوب مخاطب ایرانی را جذبآثار وطنی کرد. متاسفانه ما همیشه کم کاریهای خودمان را به گردن دیگران میاندازیم. این درحالی است که ما ایرانیها فکر میکنیم که راحترین جواب به هر مسالهای پاک کردن صورت مساله است.
وی با اشاره به تولید همه نوع سریال با قسمتهای مختلف هم تصریح کرد: برخی از دوستان کارگردان در تلویزیون فکر میکنند که دوره ساخت مجموعههای ۲۰ تا ۳۰ قسمتی به پایان رسیده است، که این اشتباه بزرگی است. چرا که در همه جای دنیا برای همه نوع مخاطبی سریال با قسمتهای مختلف ساخته میشود. این گونه نیست که فقط همه به فکر ساخت سریالهایی با قسمتهای بالای ۱۰۰ قسمت باشند.
عنقاء تاکید کرد: در همین کشور ترکیه که مجموعههای تلویزیونی آن بالای ۱۵۰ قسمت با دوبله فارسی و ترکیهای تولید میشوند هم ما میبینیم که کارگردانانی مثل «فاتح آکین» یا «نوری ویرجینال» که جزو مطرحترین کارگردانان این کشور هستند، سریالهای ۱۳ قسمتی میسازند. در اروپا و آمریکا هم این گونه است. درآمریکا اگر سریالی مثلا در ۱۰ یا ۱۳ فصل مثل سریال «فرند» ساخته میشود و مخاطب در ۱۰ فصل شاهد ۲۶ قسمت است که در مجموع ۲۴۰ قسمت سریال به شکل بسیار موفق ساخته و روانه پخش میشود. از طرف دیگر ما سر یالهای دیگری را هم میبینیم مثل سریال والندر یا خانه پوشالی که در ۱۳ قسمت ساخته میشوند وبسیار موفق هستند. این درست است که سریالهای در جه سه بالای ۱۵۰ قسمت در کشوری مثل ترکیه برای مخاطب عام ساخته میشوند، اما ما سریالهایی هم در ۱۰ تا ۱۵ قسمت داریم که برای قشر فرهنگی جامعه ساخته میشوند و بسیار موفق هستند.
بسیاری از هنرمندان ما اطلاعاتشان محدود به تماشای چند سریال ماهواره است
وی اضافه کرد: در خارج از کشورمان سریالهایی مثل «لاست» و «فرار از زندان» هم ساخته میشوند و در سطح جهانی هم بسیار مخاطب میتوانند جذب کنند. سریالهایی هم در قسمت پایین برای جذب مخاطب متوسط به بالا هم ساخته میشود. بنابراین گوناگونی مجموعههای تلویزیونی در آثاری خارجی وجود دارد و دست مخاطب برای انتخاب سریالهای مورد دلخواهاش وجود دارد. نکته جالب اینکه در خارج از کشور قشر دانشگاهی را هم با همین سریالهای جذاب خود جذب میکنند یا اینکه مثلا جوانان غیر دانشگاهی را هم با این گونه آثار جذب میکنند. یا اینکه ممکن است قشر دبیرستانی آنها از سریال فرند در زمان پخش استقبال کنند واز سریالهای دیگر استقبال نکنند. در واقع نکتهای که در ایجا مهم است اینکه در خارج از کشورمان تولید کنندگان آثار تلویزیونی برای هر قشر خاصی محصولات خود را تولید میکنند. درمقابل ما در کشورمان فکر میکنیم که برای هر بیماری میتوان استامینوفن تجوز کرد.
این فیلمنامه نویس سینما در ادامه یادآور شد: بسیاری از دوستان هنرمند ما در کشورمان به دلیل اینکه اطلاعاتشان محدود به تماشای یک سریال شبکههای ماهواره است و در خصوص جریانهای فرهنگی خارج از کشور اظهار نظرهای کلی میکنند. به خاطر این است که اطلاعات آنها به واسطه همین شبکههای ماهوارهای است. این دوستان میتوانند کمی هم اطلاعات خود را به زبانی غیر از فارسی با استفاده از اینترنت و مجلههای و کتابهای خارجی افزایش دهند. یا اینکه به سایتهای هنری خارجی مراجعه کنند اینقدر مبتدیانه در خصوص تاثیرات شبکههای ماهوارهای بر مخاطب نظر سطحی و کلیشهای ندهند.