خلاصة الاشعار و زبدة الافکار از ارزشمندترین تذکره های ادب فارسی، تألیف نویسندۀ سخندان و پرکار روزگار صفوی، میرتقی الدین کاشانی، است. روایت دقیقی از تاریخ تولد و وفات تقی الدین ضبط نشده، اما می توان دریافت که وی قریب سال ۹۵۶ قمری در کاشان متولد شده و دست كم در ۱۰۱۷ ق زنده بوده است.

میرتقی الدین محمد ابن شرف الدین علی حسینی کاشانی معروف به «میرتذکره» و متخلص به «ذکری» از شعرا و نویسندگان دورۀ صفوی (زنده در ۱۰۱۷ق.) است که خلاصة الاشعار و زبدة الافکار را طی نزدیک به ۴۰ سال (از ۹۷۶ تا ۱۰۱۶) جمع آوری کرد. این اثر مشتمل بر مقدمه ای در چهار فصل، چهار رکن، خاتمه و یک ذیل (۶ جلد) در شرح حال بیش از ۸۶۷ شاعر، از گذشته تا معاصران مؤلف است.

خلاصة الاشعار، در هر اصل به یکی از شهرها و نواحی جغرافیایی مختلف ایران اختصاص دارد. اثر حاضر نیز شرح حال شعرای شیراز و نواحی آن است.

خلاصة الاشعار از منابع موثقی است که در مدخل خواجه عبدی بیگ از محل تولد و سال فوت وی سخن گفته و احیاگر بخش هایی از دیوان غزلیات و قصاید اوست که نگارنده، در فهرست نسخه های خطی موجود، اطلاعاتی از آن ها به دست نیاورده است.

پس از مقدمۀ مصحح (نفیسه ایرانی) در این بخش از اثر، به قسمت هایی از زندگی و اشعار شعرای دارالافاضل شیراز و نواحی آن پرداخته شده است.

خلاصة الاشعار و زبدة الافکار (بخش شیراز و نواحی آن) تألیف میرتقی الدین کاشانی به تصحیح نفیسه ایرانی در ۴۷۹ صفحه، شمارگان ۵۰۰ نسخه، به بهاي ۲۵۵۰۰۰ ريال و قطع وزيري از سوي مركز پژوهشي ميراث مكتوب منتشر شده است.