محسن حسینی درباره جدیدترین فعالیت هنری خود گفت: درحال حاضر درنمایش «کالیگولا» به کارگردانی «همایون غنی زاده» بازی دارم كه تا آخرمرداد ماه اجرای این نمایش ادامه خواهد داشت.

وی تصریح کرد: مدام درمورد نمایش «کالیگولا» چه درمطبوعات و چه دربین علاقمندان تئاتر صحبت می شود و هرشب ما شاهد استقبال انبوه مخاطبان هستیم. اما دربیرون سالن نمایش شاهدیم که بنرهای این نمایش جمع آوری می شود. درحالی که همه جا صحبت از این نمایش است.

وی خاطرنشان کرد: من خودم یکی از منتقدان قیمت 20 هزارتومانی این نمایش هستم. این را قبول دارم که «کالیگولا» یک نمایش تولید شده دربخش خصوصی است که با هزینه های بالا تولید شده ولی این قیمت باعث می شود که فقط تماشاگر متوسط روبه بالا و هنرمندان به دیدن این اجرا بیایند. هرچند که در بین تماشاگران مخاطب قشر پایین هم داریم اما با این قیمت بالای بلیط قشر جوان ما و به خصوص فارغ التحصیلان و دانشجویان تئاترنمی توانند به دیدن این نمایش بیایند.

وی درمورد فعالیت تئاتری خود افزود: قرار بود نمایش «امیر ارسلان نامدار» را در تماشاخانه سنگلج اجرا كنم، که فعلا این اجرا به دلیل مسائل مالی بلاتکلیف مانده، چون این پروژه یک کار بزرگ فرهنگی و دارای متنی پیچیده است كه چهار سال وقت صرفش شده تا آن را بنویسم و در عین حال به متن اصلی وفادار بودم. طرح ۳۶ صفحه ای را به مركز هنرهای نمایشی ارائه دادم و هنگامی كه متن را ارائه دادم مشخص بود كه این نمایش كاری بزرگ بوده و نیازمند بودجهای مناسب است.

وی افزود: این نمایش از تكنیک های روز تئاتر برخوردار بود و همین تكنیک ها نیز نیازمند بودجه است اما هنگامی كه برآورد بودجه داده شد مركز نتوانست بودجه را تقبل كند. چند بار تا پای قرارداد این نمایش پیش رفتیم ولی نشده ومن امیدوارم این نمایش را به مناسبت 45 سالگی تماشاخانه «سنگلج» اجرا کنم.

وی خاطرنشان کرد: برآورد بودجه ای كه ارائه شد عادلانه بود اما در شرایط امروزی با نبود قرارداد نمیتوان كار كرد چرا كه باید حقوق عوامل را داد. نمی توان كاری را بدون قرارداد اجرا كرد و منتظر بودجه ماند تا حقوق بازیگران را بدهم. این نمایش22 تابلو حیرت انگیز و 21 بازیگر دارد که 7 تا 8 بازیگرش باید طبق گفته مرکز از حرف های تئاتر و بقیه که در گروه فرم و همسرایان حضور دارند انتخاب شوند.

بازیگر سرالا باغ شیشه ای تصریح کرد: اولین نمایشی که درسالن سنگلج اجرا شد، نمایشی به کارگردانی «پرویزکاردان» بود وهدف من درواقع جشن گرفتن 45 سالگی این تالار است. چرا که معتقدم ظرفیت های نمایش «امیرارسلان» بسیار بالاست و به جرات می توانم بگویم که رمان « امیرارسلان نامدار» هری پاتر ادبیات ایران وآخرین رمان بازمانده عصرکلاسیک ماست.

حسینی یادآورشد: باید تئاتر را عمومیت بدهیم. با توجه به شعاری كه داده می شود بر اساس تئاتر ملی، تولید نمایش های ملی و تاریخی نیز هزینه بر است و با توجه به این که علاقمندم این نمایش حماسی را اجرا کنم هنوز نتوانستم شرایط اجرایش را فراهم کنم که امیدوارم با جلسه ای که درهفته آینده برگزارمیشود تکلیف این نمایش مشخص شود.

وی درمورد دیگر فعالیت های هنری خود گفت: مدتی قبل «باغ شیشه ای » با بازی من و دیگر دوستان درحال پخش بود که من از حضور دراین مجموعه به هیچ وجه ناراضی نیستم. چرا که کلیۀ عوامل این مجموعه حرفه‌ای بودند و براساس برنامه‌ریزی و فکر انتخاب شده بودند که درکمال تعجب کاربه صورت شایسته‌ای پخش و دیده نشد.

وی درمورد دلایل کمتر دیده شدن باغ شیشه‌ای افزود: مخاطب امروز تلویزیون به سریال های روتین هر شبی عادت کرده و دوست دارد هر مجموعه را به صورت هر شبی دنبال کند. اما متاسفانه این سریال که قراربود دراواخراسفند ماه پخش آن پایان پذیرد به دلیل تعطیلات عید نورز به فرودین ماه و بعد از آن به اردیبهشت ماه موکول شد و همین موضوع باعث ریزش مخاطب برای این سریالی شد.

بازیگر نمایش گالیگولا ادامه داد: باغ شیشه‌ای از وجود بازیگران باتجربه و حرفه‌ای تئاتر و سینما سود می برد و نمی‌توان گفت که ضعف بازیگری داشته و علاوه بر فضایی فرح بخش دارای رگه‌هایی ازطنز بود. من از حضور در این سرالم رضایت کامل دارم. چرا که من تلاش کردم درهر کاری که حضور دارم درنوع بازی خودم تنوع وجود داشته باشد. یعنی نقش‌های متفاوتی را ارائه دهم.

وی ابرازداشت: برخی از بازیگران ما درنقش‌هایشان کلیشه شدند و همین کلیشه شدن باعث شده که تماشاگر فلان بازیگر را در دیگر نقش‌ها نپذیرد. درآثارروتین شبانه بحث بازیهای کلیشه بیشتر از دیگر بخش هاست. به عنوان مثال یک سری از کارگردانان وتهیه‌کنندگان فقط به خاطراینکه تماشاگر فلان بازیگر را درغالب فلان نقش کلیشه شده قبول کرده و خوشش آمده ریسک نمی‌کنند که بازیگر تئاتر یا چهرۀ جدیدی را در سریالی یا فیلم خود استفاده کنند.

وی درپایان گفت: تئاترما هنوز دربرخی از زمینه‌ها مشکلات اساسی خود را دارد. مثل سالن کم، بوجۀ ناکافی، قرارداد و شیوۀ آموزش دانش آموختگان دانشگاهها که من امیدوارم با برنامه ریزی و همت مسئولان تئاتر این مشکلات کمترشود.