مهرشادکارخانی نویسنده و کارگردان سینما گفت: متاسفانه این روزها کمدی سبک مدت‌هاست که سینما‌ها را تصاحب کرده است.

مهرشاد کارخانی در گفت‌و‌گو با خبرنگار سینمایی هنرنیوز اظهار داشت: مراحل فنی فیلم «سینما سوخته» درحال اتمام است و به احتمال خیلی قوی اولین نمایش فیلم در جشنواره فیلم فجر خواهد بود.

وی ابرازداشت: فیلم «سینما سوخته» ارتباط مستقیمی با کارهای قبلی من ندارد، یک فیلم ساده اجتماعی درباره عشق به سینما است. این فیلم موضوع متفاوت و ویژه‌ای دارد که برای مخاطب خاص جالب است، البته فکر می‌کنم سوژه آنقدر جذاب است که هر مخاطبی با هر سلیقه‌ای را جلب می‌کند. اما به لحاظ مضمون و مفهوم‌، فیلم متفاوتی است و بیشتر فیلم در خیابان روایت می‌شود و شخصیت اصلی داستان یک پسر 24 ساله به همراه یک دختر روایتگر ماجرای فیلم هستند. روند حرکتی فیلم از خیابان های پایین شهر شروع، و به سینماهای تعطیل شده و لاله زار می‌رسد.

وی تصریح کرد: در ساخت آثارم از فیلم سازی تقلید نمی‌کنم اما آثار یک سری از فیلم‌سازان نسل طلایی ایران را دوست دارم و این دوست داشتن تاثیر گذار بود نه اینکه منجر به تقلید شود. در رابطه با فیلم سازان خارجی هم از سینمایی موج نوی فرانسه، تروفو، گدار، ساموئل فولر و سینمای خیابانی سام پیکن پا و سینمای وسترن علاقه دارم.

وی خاطرنشان کرد: از همه فیلمسازان یک یا چند فیلم دیده‌ام که آنها روی من اثر گذاشته اند‌. اما تحت تاثیر یک کارگردان خاص در دنیا نبوده‌ام‌، چه ایرانی و چه خارجی اما در هر صورت سینمای «وسترن» در این فیلم بی تاثیر نبوده است‌. اینطور نبوده است که از فیلمی مستقیم وام گرفته باشم‌، به لحاظ ساختار و پوشش بازیگران از این لحاظ که فضا آرتیستیک باشد و کارکترها به قهرمان فیلم‌های مورد علاقه‌ام شباهت داشته باشند، برایم در فیلم خیلی مهم بود. این تاثیرات از فیلم‌های گوناگون بوده است و من این گونه فیلم ساختن را دوست دارم و در عکاسی هم انجام می‌دادم و این ترکیب بندی‌ها از عکاسی می آید، می‌خواستم در این فضای خشن لحظه‌هایی مخاطب از خستگی در بیاید و فضا سنگین نشود .

وی یادآورشد: بخش زیادی ازنگاهم بر می‌گرد به نوع زندگی من و بخش دیگر آن به اینکه سینمای مورد علاقه من، سینمای رئالیستی است که جنس خیابانی دارد و البته با نگاه جدید و مدرن‌تر. سینمای اجتماعی خیابانی دهه پنجاه را خیلی دوست دارم اما در حال حاضر باید به روزش کنیم. نسل جدید که می‌خواهد فیلم اجتماعی ببیند‌، می‌خواهد فضای تازه‌ای را ببیند. شخصا به دنبال یک سینمای جدید اجتماعی هستم که در این فیلم نسبت به «گناه من»، تا حدودی سعی کردم این اتفاق بیفتد.

وی تصریح کرد: فیلم های «گناه من» و «ریسمان باز» به دلیل این که جزء سینمای تلخ، جدی و مستقل بودند. سالن‌های زیادی به این جنس سینما تعلق نگرفت، تبلیغات زیادی انجام نشد چرا که این نو سینما (مستقل) طرفداران خاص خودش را دارد که منتقدان و یک تعداد علاقه‌مند به این گونه سینما را تشکیل می‌دهند. در خصوص «ریسمان باز» باید بگم که با وجود جنس خشنونت و فضای رئالیستی فیلم ممکن بود مخاطب عادی را اذیت کند‌، اما زمان جشنواره چند سال قبل با مخاطب عادی در سینمای آزادی فیلم را دیدم و مخاطب فیلم را تحمل کرد و این جای خوشحالی داشت چون فکر می‌کردم خیلی‌ها بخش‌های کشتارگاه را تحمل نکنند‌. اما با توجه به این که سینمای امروز ما اسیر فیلم‌های کمدی شده نمی‌توانستیم انتظار چندانی برای استقبال بیشتر داشته باشیم . در رابطه با فیلم «گناه من» که نتوانست بعد از چند سال اکران موفقی به خاطر داستان جدی ورئال خود داشته باشد.

کارگردان فیلم «ریسمان باز» در ادامه افزود: فیلمنامه‌ای با نام «اکباتان» دارم که اقتباس آزاد از فیلم «فرار از تله» مرحوم «جلال مقدم» است. فیلمنامه این فیلم که توسط خودم به نگارش در آمده به تازگی به اتمام رسیده و در بانک فیلمنامه خانه سینما به ثبت رسیده است.

وی ادامه داد: این فیلم نیز مانند کارهای قبلی‌ام فضای اجتماعی و خیابانی دارد. در صورت مذاکره با یک تهیه کننده و دریافت پروانه ساخت، نیمه دوم امسال آن را کلید می زنم.

کارخانی در رابطه با سینمای این روزهای ایران گفت: متاسفانه این روزها کمدی سبک مدت‌هاست که سینما‌ها را تصاحب کرده است و سینما داران نیز از این گونه سینما استقبال می‌کنند و به سینمای جدی اهمیت داده نمی‌شود. فیلم های کمدی‌، سطحی و کپی‌برداری از آثار گیشه پسند گذشته سینمای ایران است. تا جایی که برخی از این فیلم ها بی سر وته بوده و داستان پیش پا افتاده‌ای دارند.

وی در پایان درمورد سیاست‌های سینمایی معاونت سینمایی گفت: هنوز برای قضاوت دراین زمینه خیلی زود است و من فکر می‌کنم جشنواره فیلم فجر امسال عیار مناسبی برای سنجش میزان این سیاست‌هاست. ازطرفی باید خوشبین بود که آقای شمقدری سینما را از این شرایط خارج کنند.