در مقدمه اين كتاب كه به كوشش عليرضا اباذري گردآوري شده است، با بيان اين كه تعداد زيادي از مردم در واقعه مسجد گوهرشاد قتل عام و بسياري نيز به حبس، اعدام و تبعيد محكوم شدند، آمده است: در اين ماجرا، مردم قرباني دسيسه هاي بي رحمانه عمال رضاخاني شدند كه در مشهد جنگ قدرت بينشان درگير بود و در فكر بيرون كردن رقيب از صحنه بودند. در اين مقدمه افزوده شده است: پس از اين واقعه، تا مدت ها پرونده سازي، محاكمه، تبعيد، حبس و اعدام جريان داشت و در تمام مراحل، دربار و شخص رضاخان، با قاطعيت و بي رحمي عمل كردند و در تخفيف مجازات عوامل آن كوتاه نيامدند. اما گروهي كه در واقعه مسجد گوهرشاد نقش مهم و اصلي را ايفا كردند، روحانيت مشهد بودند و هزينه هاي زيادي نيز در اين راه متحمل شدند، زيرا بر اساس عقيده قيام كرده بودند و از هزينه هاي احتمالي آن واهمه نداشتند.
رضاخان حدود ۲۵ روحاني را در تهران محاكمه و پس از مراحلي در زندان قصر، زنداني كرد. از بين آن ها چهار نفر به نام هاي شيخ عباسعلي محقق خراساني، سيد محمد بحرالعلوم موسوي قزويني، شيخ محمد صاحب الزماني (صاحبي) و شيخ خليل زنجاني (تصويري) اشعاري را در دوران زندان در يك دفتر يادداشت كرده اند. بيشتر اين اشعار مراثي و مدايح مذهبي از شعراي مختلف در آن روزگار است. زندان قصر جايي است كه چهار روحاني مذكور پس از بازداشت موقت در شهرباني، در آنجا محبوس شدند.
اين زندان يك بند اصلي مشترك، سه بند بزرگ و پنج بند كوچك تر داشته است كه در حبسيه بحرالعلوم قزويني گفته شده ۹ كريدور دارد.
اشعار ذكر شده در كتاب «مرثيه هاي زندان قصر» در مجالس عزاداري و سينه زني زندان قرائت مي شدند. اين كتاب با شمارگان سه هزار نسخه، در ۱۲۰ صفحه و به بهاي ۲۰ هزار ريال منتشر شده است.