عبدالله علیمراد از کارگردانان مطرح و پیشرو در ساخت انیمیشن در ایران با اشاره به سریال «بیا آشتی كنیم» که در حدود ۱۳ قسمت به سفارش حوزه هنری ساخته شد، گفت: هر قسمت از این داستان ۷ دقیقه است و قصه آن درباره دو شخصیت است که همسایه یکدیگر هستند و به تناسب موقعیت های مختلف با یکدیگر دوست شده و یا دعوا می کنند.
به گفته وی، زمانیکه پای مسایل مادی میانشان باز می شود دشمن هستند و زمانیکه پای یک دشمن خارجی به میان می آید با هم دوست می شوند.
وی درباره این سریال که به تازگی مراحل صداگذاری آن به پایان رسیده است، گفت: این کار یک انیمیشن عروسکی است اما وقتی از کار عروسک نام برده می شود غالبا به یاد عروسک های نمایشی می افتند برای همین بیشتر در بیان این نوع انیمیشن ها از کلمه استاپ موشن استفاده می شود یعنی تکنیک تک فریم که با آن حرکت ها میلی متری انجام می شود و فریم فریم فیلمبرداری می شود.
کارگردان انیمیشن مجموعه «قصه‌های بازار» ادامه داد: ویژگی این کار این است که با مقیاسی کوچکتر از واقعیت در نسبت یک به ده ساخته می شود به طور مثال انسان دو متری ۲۰ سانتی متری در نظر گرفته می شود و باقی اشیا و فضاسازی ها هم به همین میزان اندازه گرفته می شود.
این استاد انیماتور با اشاره به ساخت «بیا آشتی کنیم» با استفاده از خمیر نرم بیان کرد: استفاده از خمیر نرم در ساخت شخصیت ها باعث می شود به راحتی بتوان با آنها بازی کرد یعنی به راحتی در آنها دگردیسی ایجاد می شود و گاهی هم در اثر ضربه می توان فرم آنها را به هم ریخت و هرگونه تغییر اعمال را می توان در آنها ایجاد کرد.
کارگردان انیمیشن‌های «بهادر» و «کشاورز و ربات» به موسیقی این کار که از کشور رومانی گرفته شده است، عنوان کرد: به خاطر جذابیت و ریتمی که این موسیقی داشت در تیتراژ از آن استفاده شده است با این حال آهنگساز این کار عباس دبیردانش است و چون این سریال کلام ندارد موسیقی در آن نقش مهمی بازی می کند.
به گفته وی، در این کار تنها حس و حال ایرانی و خنده و فریاد وجود دارد و زبان آن بین المللی و تصویری است که موسیقی هم به جای دیالوگ می‌نشیند.
علیمراد در پایان درباره علت ساخت این ۱۳ قسمت و اینکه سریال در تعداد بیشتری تولید نشده است، عنوان کرد: این تعداد استاندارد تلویزیون های دنیاست که انمیشن ها را به ۱۳، ۲۶، ۵۳ قسمتی و ... تقسیم کرده اند.
در این سریال محمدرحیم بختیاری تصویربردار، مهرشاد ملکوتی صداگذار، مانی کاشیان طراح و سازنده عروسک ها، محمد ناصری تدوین، سروش دیانتی امور رایانه، امیرحسین علیمراد ترکیب بندی صحنه ها، محمدرضا علیمراد عکاس و تصویربردار پشت صحنه، سیدمسعود معصوم زاده جلوه های ویژه، هدا عظیمی و الهام امینیان لوازم صحنه، همکاری داشته اند.