رافعی گفت: سینمای ایران نیاز به انقلاب دارد. وضعیت سینمای ایران شبیه استخری است که بیش از ۳۵ سال است آب در آن مانده و اکنون لجن گرفته شده است. نمی‌شود با ریختن یک یا چند سطل آب در این استخر بگوییم که آبش پاک شده است. باید به فکر تعویض آب استخر باشیم.

سیدعباس صالحی روز گذشته و با رأی قاطع نمایندگان مجلس شورای اسلامی به عنوان وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی دولت دوازدهم انتخاب شد. صالحی با رأی اعتماد مجلس سومین وزیر ارشاد در کابینه حسن روحانی است و از ابتدای فعالیت دولت دوازدهم سکاندار فرهنگ و هنر خواهد بود؛ وزیری که سال‌ها است در حوزه فرهنگ فعالیت دارد و چهار سال گذشته را به عنوان معاون وزیر و چند روزی را در سمت سرپرست وزارتخانه پشت سر گذاشته است، امروز و با سنگین‌تر شدن مسئولیت این مدیر فرهنگی، هنرمندان و اهالی فرهنگ انتظارات بیشتری از سیدعباس صالحی دارند. برخی از این انتظارات در گفت‌وگوی هنرمندان با «جوان» مطرح شده است.

با نگاه سیاسی به فرهنگ و هنر نگاه نکند
کوروش زارعی، بازیگر، نویسنده و کارگردان تئاتر درباره انتظارات هنرمندان تئاتر از وزیر ارشاد می‌گوید: وزیر ارشاد درست است که در نگاه کلان بخشی از دولت است و دولت دستگاهی سیاسی است، اما باید کاری کند که وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی از سیاسی‌کاری دور باشد. متأسفانه ما در دو وزیر قبلی و به خصوص در دوره آقای صالحی‌امیری شاهد آن بودیم که به آنچه پرداخته نمی‌شد، فرهنگ بود و گفتمان سیاسی در وزارتخانه جاری بود. وزیر وقت همه چیز را از نگاه سیاست می‌دید. وزیر ارشاد باید نشان دهد که فرهنگ و هنر برایش در اولویت است و وزارتخانه را که زمانی جولانگاه چهره‌های سیاسی بود، دوباره به چهره‌ فرهنگی‌اش بازگرداند. این خواسته بسیاری از هنرمندان است که معتقدند ساحت فرهنگ و هنر را باید از سیاست جدا کرد. اگر این کار اتفاق افتاد، می‌شود امید داشت در دستگاه فرهنگی‌مان رخدادهای خوبی به وقوع بپیوندد.
زارعی می‌افزاید: در تئاتر نیز خواسته ما از وزیر ارشاد این است که مهدی شفیعی را در اداره کل هنرهای نمایشی حفظ کند. شفیعی توانسته وفاق خوبی در میان هنرمندان تئاتر ایجاد کند و به نظر استمرار حضور وی بهتر از آن است که شخص جدیدی بیاید و بخواهد کار را در دست گیرد.

سینما، استخری که ۳۵ سال است آبش لجن شده
عباس رافعی، کارگردان سینمای ایران، درباره خواسته‌های سینماگران از وزیر ارشاد می‌گوید: شاید سینماگران منتظر یک اصلاح در نظام سینمایی جمهوری اسلامی باشند اما من معتقدم دیگر با این وضع سینمای ایران، اصلاح تغییری را در اوضاع ایجاد نمی‌کند چون در این شرایط وضعیت سینما نه مطلوب تماشاگران است نه مطلوب متدینین و نه مطلوب حکومت اسلامی. سینمای ایران نیاز به انقلاب دارد. وضعیت سینمای ایران شبیه استخری است که بیش از ۳۵ سال است آب در آن مانده و اکنون لجن گرفته شده است. نمی‌شود با ریختن یک یا چند سطل آب در این استخر بگوییم که آبش پاک شده است. باید به فکر تعویض آب استخر باشیم.
سال‌های سال است که وزرای مختلف زمام امور فرهنگ را در اختیار می‌گیرند که هر کدام هم در ابتدای کارشان نیات خوب و برنامه‌های خوبی برای تغییر اوضاع داشتند و فکر می‌کردند که سکان فرهنگ و هنر را در دست گرفته‌اند، فارغ از اینکه سکان در دست دیگران است و آنها هستند که مسیر را مشخص می‌کنند. به ساختار وزارتخانه نگاه کنید، چه وزیر فرهنگ و ارشاد اصلاح‌طلب باشد، چه اصولگرا، چه راست باشد چه چپ، چند نفر هستند که به آنها مشاوره می‌دهد. آنها سال‌ها است که فرمان را در دست گرفته‌اند و در وزارتخانه جا خوش کرده‌اند. همین اتفاق در صداوسیما هم می‌افتد. مردم تصور می‌کنند که رئیس صداوسیما که عوض شد، همه چیز عوض می‌شود، در صورتی که رئیس جدید هم باید با همان برنامه‌ساز و تهیه‌کننده که در زمان رئیس قبلی کار می‌کرده، کار کند و در بر همان پاشنه‌ای که پیش از آن می‌گشته، می‌گردد. خیلی نباید انتظار داشت اتفاقات فرهنگی رخ دهد. ما کسانی را داریم که در همه دولت‌ها رانت گرفته‌اند و فیلم ساخته‌اند. آن نورچشمی‌ها همیشه بوده‌اند و هستند. کسانی که به عنوان مشاور وزیر هستند به وی می‌گویند چکار کن و تا این روش ادامه دارد نمی‌شود مسیر رودخانه را عوض کرد. زمانی یک وزیر ارشاد از بسته شدن خانه سینما حمایت کرد، گفتند آی سینما از بین رفت، یک وزیر ارشاد هم آمد دستور داد خانه سینما باز شود، باز داد زدند آی‌سینما از دست رفت و وزیر کاری برای سینما نکرد، در عمل می‌بینیم آنها با تصمیمات وزرا هم کاری ندارند. آقای عباس صالحی باید این موارد را آسیب‌شناسی کند و ببیند چرا سینما به این روز افتاده که تهیه‌کننده‌اش می‌نالد، کارگردانش می‌نالد، رئیس‌جمهورش می‌نالد و رهبر انقلاب هم از آن گلایه دارند.