اين دوبلور و گوينده راديو با بيان اينكه گويندگان و مجريان راديو بايد دقت بيشتري در اجرا و گويند‌گي داشته باشند، خاطرنشان كرد: انتظار دارم وقتي پيچ راديو را باز مي‌كنم، حس كنم گوينده خيلي با سواد و باهوش است؛ آكسون كلمات و جملات را خيلي خوب مي‌داند، اما اكنون ما كمتر به اين مورد برمي‌خوريم.
درباره‌ي «گويندگي در راديو» اظهار كرد: يادم مي‌آيد زماني كه راديو را شروع كردم، ما را به ازاي هر اعرابي كه اشتباه مي‌گذاشتيم جريمه مي‌كردند، اما راديو به من درست حرف زدن را آموخت؛ من تاييد مي‌كنم بايد روي گوينده‌ها بيشتر كار شود، راديو راديو است، گوينده بايد صحبت كردنش با مردم عادي و عاميانه تفاوت داشته باشد. همچنين مجري نيز بايد شيوه‌ي اجرا و كلامش متفاوت از مردم معمولي باشد كه متاسفانه من كمتر اين را حس مي‌كنم.
اين گوينده راديو با بيان اين مطلب كه مجريان و گويندگان تازه وارد بايد يك مقدار دوره‌ي آموزشي ببينند، اظهار كرد: آن‌ها تلاش كنند و از كارهاي ضبطي شروع كنند و يك دفعه پشت ميكروفن آزاد و زنده نروند؛ در مورد تلويزيون هم همين عقيده را دارم.
رويا خليل آذر كه سال‌ها در راديو گويندگي كرده است، اظهار كرد: اخيرا مي‌بينيم كل برنامه‌ها طنزگونه شده‌اند و كلا به صورت طنز اجرا مي‌شوند در صورتي كه هر برنامه جاي خاص خودش را دارد، من به عنوان گوينده‌ي قديمي راديو، دوست ندارم همه‌ي برنامه‌ها به صورت طنز باشد، برنامه كلاسيك بايد كلاسيك باشد، برنامه علمي واقعا بايد علمي باشد و برنامه طنز هم واقعا يك برنامه طنز باشد.
اين گوينده راديو در پاسخ به اين پرسش  كه آيا راديو طنازتر است يا تلويزيون؟ اظهار كرد: راديو و «جمعه ايراني» طنازتر است. به هر حال با تصوير خيلي راحت‌تر مي‌شود برنامه‌ تصويري شاد تهيه كرد. ولي سخت است كه فقط با صدا مردم را بخنداني. خيلي زحمت مي‌برد، اما اصالتش بيشتر است و به عقيده من جذب شنونده براي برنامه‌هاي طنز نسبت به جذب بيننده بيشتر است.
رويا خليل آذر در بخش پاياني گفت‌وگوي خود از برنامه جمعه ايراني گفت و يادآور شد: خاطراتم از برنامه «جمعه ايراني»، دوشنبه‌هاي شاد است، به اين دليل كه معمولا دوشنبه‌ها ضبط داريم، به هر حال خنده‌ها و شاد بودن‌هاي همكارانم را دوست دارم.