به گزارش هنرنیوز به نقل از روابط عمومی انجمن علمی باستان شناسی ایران، در بیانیه ای که شب گذشته ۲۰ خرداد ۱۳۹۱ منتشر کرد تصمیم خردورزانه ی رییس سازمان ميراث فرهنگي مبنی بر بازگشت پژوهشگاه سازمان به شهر تهران را بسیار مسرت بخش عنوان کرد و تحقق عملی آن را التیامی بر تن رنجور یگانه نهاد بازماندۀ پژوهشي در حوزۀ تشکیلات رسمی ميراث فرهنگي كشور دانست. 

در این بیانیه با اشاره به دو سال پیش که پژوهشگاه سازمان میراث فرهنگی به دیگر استانهای کشور منتقل شد آمده است: «فعالان این حوزه به ياد دارند كه در گذشته­اي نه چندان دور جریانی خردگریز و پژوهش­ستيز در سازمان ميراث فرهنگي ريشه دوانیده بود كه هيچ اعتقادي به پژوهش، پژوهشگر و پژوهشگاه نداشته و فقط نگاهي ابزاري و توجيه­گرانه نسبت به اين مركز مهم اعمال مي­نمود. از اين رو با حركتي بس شتابزده و غير كارشناسي اقدام به انتقال ناحق يا به بیانی شفافتر فروپاشي پژوهشگاه و آوارگي و بي سر و ساماني اعضاي هيأت علمي و كارشناسانش نمود. اين حركت نه تنها انسجام و ساختار اداري پژوهشگاه را برهم زد و اندك فعاليتهاي پژوهشي آن را نیز به­کلی به تعطیلی کشاند -که بی گمان عوارضش تا ساليان متمادي بر جاي خواهد ماند- بلکه تأثيرات نامطلوب عمیقي را بر ساختار زندگي و روابط خانوادگي برخي از کارکنان شريف اين نهاد فرهنگی نيز برجاي گذاشت». 

انجمن علمی، مراکز پژوهشی را به مغز و چشم بینای دستگاه اجرایی و حاکمیتی تشبیه کرده و از مدیران اندیشه ورز خواسته است که « نهايت تلاش خود را در تقويت و حمايت از چنين مراكزي كه مي­توانند بهترين اتاق فكر و مركز مشاوره براي تصميم­سازي باشند، به­عمل آورند. اهميت اين امر به­ويژه در سازماني كه ضرورتاً تمامی وظایف حاکمیتی و طرحهای اجرایی آن می بایست بر پایه پژوهش باشد، صد چندان خواهد بود. بر اين اساس تصميم شايسته و ارزشمند رياست محترم سازمان ميراث فرهنگي، صنايع دستي و گردشگري مبني بر بازنگري در تصميم پيشين يا بهتر بگوئيم اراده به باز­زنده­سازي پژوهشگاه، نشان از درایت و آگاهي عمیق ايشان نسبت به جايگاه و اهميت اين مركز علمي در پيشبرد اهداف كلان سازمان دارد». 

انجمن علمي باستان­شناسي ايران از اقدام ارزشمند مسئولان میراث فرهنگی کشور حمایت کرده و در ادامه چنین آورده است: «اميد است تا با پشتیبانیهای بي­دريغ و تمام عيار و دلسوزانۀ رياست محترم سازمان از پژوهشگاه و با تكيه بر شايسته­سالاري و تخصص گرايي در امر انتصاب مديريتهاي كلان پژوهشگاه و پژوهشكده­ها و تقویت روحیۀ وحدت و همدلي در میان همكاران، دگرباره شاهد پژوهشهاي ارزنده و فاخري در حوزه­های مختلف ميراث فرهنگي باشيم.» 

در ادامه ی این بیانیه می خوانیم: «خانوادۀ ميراث هرگز فعاليتهاي سترگي كه توسط اعضاي زحمتكش پژوهشگاه در گذشته نه چندان دور كه به رغم تمامي محدوديتهاي مالي و فشارهاي روزافزون اعمال شده از سوی جریان پژوهش­ستیز حاکم بر سازمان به مرحله اجرا در آمد را هرگز از ياد نخواهد برد و در حافظۀ تاريخي خود ثبت خواهد کرد. بي­ترديد با توجه به سوابق پيشين، احيای مجدد پژوهشگاه مي­تواند اميد به انجام كارهاي بهتر و بیشتر در حوزۀ ميراث فرهنگي را در آينده نزديك در قلب دلسوزان ميراث اين آب و خاك بارور سازد». 

در پایان این بیانیه آمده است: «مصائب تلخي كه طي دو سه سال اخير بر پژوهشگاه رفت، مسئوليت یك یك اعضا و مديران و دست­اندركاران اين نهاد علمي را در جهت بقا و تداوم حيات عزتمندانه صدچندان مي­سازد. بي­ترديد توجه و عمل به وفاق، همدلي و پرهيز از هرگونه انحصارطلبي و افزايش تعامل و همكاري با دانشگاهها و دیگر مراكز علمي و پژوهشي داخلي و خارجي و پژوهشگران بخش خصوصي و بهره­مندی از تمامی ظرفیتهای موجود در کشور به­ویژه تجربیات ارزشمند پیشکسوتان، مي­تواند در حفظ شأن، تعالی جايگاه و اثرگذاري پژوهشگاه نقش به­سزايي داشته باشد. به اميد آن روز».