علیرضا اسحاقی بازیگر، نویسنده فیلمنامه و کارگردان فیلم های تلویزیونی در گفتگو با خبرنگار سینمایی هنرنیوز در مورد حوزه بازیگری گفت: من حوزه بازیگری را خیلی دوست دارم چرا که با بازیگری وارد دنیای سینما و تلویزیون شدم و حدود ۱۰ سال مداوم درگیر کار بازیگری بودم و هنوز هم خیلی از مردم من را به عنوان یک بازیگر می شناسند و کمتر به عنوان یک مدیر، نویسنده و کارگردان به یاد دارند. حتی خیلی ها از من می پرسند که چرا دیگر فیلم بازی نمی کنم.برای خودم نوستالژی کار بازیگری وجود دارد و شاید در کارهای خودم ، حضور داشته باشم.
وی افزود: در حال حاضر فرصت و شرایط بازیگری برای من فراهم نشده است ضمن اینکه پیشنهادی هم نداشتم. ولی اگر شرایط مهیا شود بی میل نیستم که درگیر کار بازیگری شوم. واقعیت امر این است که من بیشتر درگیر کار در اداره تولید فیلمنامه بودم و با کمبودها و مشکلاتی که وجود داشت سعی کردم اداره تولید فیلمنامه را به جایگاه حقیقی خودش نزدیکتر کنم. اگرچه تگناهای مالی و مشکلاتی که سازمان صدا و سیما به نحوی با آن روبرو بوده بر روی کار اداره تولید فیلمنامه نیز تاثیر جدی داشته است.
مدیر اداره تولید فیلمنامه سیما ادامه داد: تصمیم دارم تا اواخر امسال به یکسری از نوشته های خودم سرو سامان بدهند و قدری از حوزه مدیریت فاصله بگیرم تا فرصت بیشتری برای ورود به فضای تولید داشته باشم. بنابراین در تلاشم تا مقدمات یک کار سینمایی را به عنوان کارگردان برای امسال یا سال آینده مهیا کنم. ضمن اینکه نگارش یکی دو سریال برای تلویزیون را نیز در دستور کار دارم.
بازیگر فیلم سینمایی « انسان و اسلحه » تصریح کرد: بخشی از کار بازیگری را من خودم به صورت خود خواسته کنار گذاشتم چرا که آن زمان احساس می کردم چیزهای مهم تری برای من وجود دارد و به همین دلیل فاصله من از دنیای بازیگری بیشتر شد. اما اگر فضایی مهیا شود و نقش خوبی به من پیشنهاد شود بدم نمی آید که دوباره وارد حوزه بازیگری شوم. بلاخره یک استعداد نهادینه شده از دوران کودکی با من همراه بوده است و فکر می کنم اگر فرصت دوباره ای برای بازیگری پیش بیاید. حتما این بار با تجربه بیشتری وارد این حوزه خواهم شد. از سوی دیگر با توجه به اینکه در آستانه بازنشستگی از تلویزیون هستم در تلاشم تا برنامه ریزی جدی تری برای ورود به کار نگارش متن ، بازیگری و کارگردانی داشته باشم و امیدوارم شاهد بازگشت شیرینی به عالم تولید باشم.
این بازیگر دهه ۶۰ و ۷۰ سینمای ایران با اشاره به موضوع بازیگری در آن دوره اظهار داشت: در آن دوره ای که من وارد عالم بازیگری شدم. شرایط حاکم بر سینما شرایط مختص به خودش را داشت و تلویزیون نیز یکی دو کانال بیشتر نداشت ضمن اینکه تولیدات تلویزیونی نسبت به الان خیلی کمتر بود.بنابراین ورود به حوزه بازیگری به شدت دشوار بود. اما اگر کسی هم وارد این حوزه می شد به دلیل اینکه تعداد فیلم و سریال کم بودند. کارش به خوبی دیده می شد. من به خاطر دارم هنگامی که در سال ۶۰ در یک فیلم کوتاه تلویزیونی به نام «مثل آباد» بازی کردم. همه مردم آن فیلم را دیده بودند و هر کجای شهر که می رفتم. مردم من را به عنوان یک بازیگر نوجوان به همدیگر نشان می دادند. ولی الان ممکن است یک بازیگر حتی چند تا نقش مهم در چند سریال هم داشته باشد اما کسی او را نشناسد.چرا که حجم تولیدات زیاد است ضمن اینکه باید تولیدات ماهواره ها را هم به این تعداد اضافه نمود.
بازیگر فیلم سینمایی« بلمی به سوی ساحل» گفت: الان ورود به حوزه بازیگری از یک جهت، سخت تر شده است و آن هم این است که به علت اینکه تعداد علاقه مندان به این عرصه فوق العاده زیاد شده است. شما واقعا بایستی برای اینکه ماندگار شوید باید «متمایز» باشید. از سوی دیگر، به دلیل اینکه حوزه بازیگری اشباح شده است برخی ها برای ورود به این عرصه ، حاضرند حتی پول بدهند و نقش بخرند و ممکن است اتفاقات غیراخلاقی هم برای رسیدن به بازیگری رخ بدهد بنابراین اگر آدمی، ویژگی های اخلاقی را در درونش تقویت نکرده باشد. حتما اسیر این حوزه می شود و آسیب های ناخواسته ای وارد زندگی او خواهد شد.