محمدجعفر باقری نیا کارگردان سینما در رابطه با وضعیت این روزهای سینمای مستند در کشور گفت: یکی از بزرگترین معضلات سینمای کشور ما این است که در هر دولتی مدیران سینمایی تنها از فیلمسازان نزدیک به جریان های سیاسی متبوع خود استفاده می کنند و همین باعث می شود بخش اعظمی از اهالی سینما در هر دوره ای نادیده گرفته شده و زندگی خود را با سختی بگذرانند.

کارگردان فیلم سینمایی «چهارباندی» افزود: اینکه سرمایه های سینمای کشور در هر دولتی به صورت دستوری به بخش معدود و خاصی از اهالی سینما اختصاص پیدا کند کاری بسیار غلط است و مدیران سینمای کشور در تمامی دولت ها باید به این نکته مهم توجه داشته باشند و درصدد جذب حداکثری اهالی سینمای کشور باشند.

وی ادامه داد: سینمای مستند یکی از مهمترین گونه های سینمایی در سراسر دنیا است که برخی از کشورها و حکومت ها اهمیت زیادی به این نوع سینما می دهند و از این رو ما نیز در کشورمان باید به اهمیت این سینمای مهم پی ببریم و درصدد رشد و ارتقای کیفیت آثار تولید شده مان در این زمینه باشیم چرا که سینمای مستند می تواند در بسیاری از زمینه ها از جمله مسائل سیاسی، اقتصادی و... راهگشا باشد.

باقری نیا سپس با بیان اینکه سینمای مستند در کشور ما از ۳ ضلع اصلی تشکیل شده است اظهار داشت: ضلع اول سینمای مستند در ایران را فیلمسازان تشکیل می دهند؛ لازم به توضیح است ما باید واژه فیلمساز را تنها به افرادی اطلاق کنیم که زندگی شان را از طریق فیلمسازی می گذرانند و درآمد دیگری به جز این کار ندارند؛ این فیلمسازان عضو ۲ تشکل مهم خانه سینما یعنی انجمن مستندسازان و انجمن تهیه کنندگان سینمای مستند هستند که متأسفانه پس از سال های سال که از تأسیس این دو انجمن می گذرد ما شاهد یک برنامه مدونی از سوی این انجمن ها برای دسته بندی حرفه ای اعضای انجمن و معرفی آن ها به مراکزی که سفارش تولید فیلم مستند می دهند نبوده ایم.

این فیلمساز در همین رابطه افزود: سینمای مستند گونه های زیادی را در زیرمجموعه خود دارد و وظیفه اصلی و عمل نشده انجمن مستندسازان خانه سینما این است که فیلمسازان را در دسته بندی های مختلف قرار دهد تا اگر مثلاً یک نهاد قرار است در رابطه با تاریخ کشور دست به تولید اثر مستند بزند این انجمن اعضایی را که در این زمینه آثار خوبی تولید کرده اند به آن نهاد معرفی کند.

وی تأکید کرد: عدم چنین دسته بندی در انجمن های مستندسازی خانه سینما باعث شده تا همواره در طول سال بسیاری از مستندسازان بیکار بمانند و با مشکلات عدیده معیشتی دست و پنجه نرم کنند و هیچ کس هم به یاد آن ها نباشد.

کارگردان مستند «ابرهای سیاه» با تأکید بر اینکه عدم انجام این کارها باعث شده تا امنیت شغلی در سینمای مستند به طور کلی از بین برود اظهار داشت: متأسفانه به دلیل بی تدبیری اعضای صنوف مستندسازی در خانه سینما و بی دغدغه بودن مدیران سینمای کشور طی این سال ها هر فرد تازه از راه رسیده ای توانسته خود را به عنوان یکی از اعضای انجمن مستندسازان معرفی کرده و با ساخت یک فیلم ضعیف به جرگه مستندسازان سینمای کشور بپیوندد که کاری بسیار غلط است.

باقری نیا در بخش دیگری از این گفتگو ضلع دوم سینمای مستند را پشتوانه سیاسی فیلمسازان قلمداد کرد و ابراز داشت: همواره و در طول تمامی سال هایی که از عمر مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی می گذرد ما شاهد آن بوده ایم که فیلمسازانی مورد توجه مدیران قرار دارند که رفتارهای سیاسی داشته اند و در اغلب زمان ها فیلمسازانی که علاقه مند ورود به مباحث سیاسی نبوده اند مجبور به خانه نشینی و تحمل سختی های دوران بیکاری شده اند.

وی افزود: از سوی دیگر ضلع سوم سینمای مستند را مبحث مهم سرمایه شکل می دهد که متأسفانه این سرمایه نفتی در دست مدیران سینمایی قرار دارد و این مدیران هم هیچ گاه هدف گذاری صحیحی برای صرف آن نداشته اند و به همین دلیل سینمای مستند کشور طی تمامی این سال ها نتوانسته پیشرفت چشمگیری داشته باشد.

این کارگردان در خاتمه این گفتگو متذکر شد: قطعاً اگر مدیران سینمای مستند به این ۳ ضلع اهمیت بدهند و دست از رفتارها و عادت های غلط گذشته بردارند و از سوی دیگر مدیران کلان فرهنگی با به کارگیری مدیران دغدغه مند و دلسوز سینما مسیر را برای تمامی جوانان و پیشکسوتان علاقه مند به ورود فیلمسازی هموار سازند ما می توانیم شاهد رشد و پیشرفت سینمای کشورمان باشیم در غیر این صورت همچنان تا سال های سال همین روند فعلی ادامه خواهد داشت و هیچ پیشرفت چشمگیری در سینمای کشور حاصل نخواهد شد.