این نویسنده و پژوهشگر با اشاره به نگارش رمانی به نام «جهانگل» گفت: این رمان درباره یک زن بلوچ است، ولی متاسفانه زنی که رمان را درباره او مینوشتم فوت کرد و به همین خاطر من شوکه شدم و باعث شد در نگارش کتاب وقفه ایجاد شود. این رمان در حقیقت مسائل زنان سیستان و بلوچستان را مطرح میکند؛ زنانی که از هر ۱۰ نفرشان ۹ نفرشان در زندان هستند و مشکلات معیشتی بسیاری دارند و دولت هم در این زمینه کاری نمیکند.
او با بیان اینکه رمان «جهانگل» در حوزه مسائل زنان در سیستان و بلوچستان دور میزند ادامه داد: درباره مسائل این زنان حدود ۱۵ سال پیش مجموعه داستان دیگری به نام «نیمروز سوخته» نوشتم، اما متاسفانه وزارت ارشاد به آن مجوز انتشار نداد. در این مجموعه داستان من به ریشهیابی پناه بردن برخی از مردم بلوچ به قاچاق پرداخته بودم و نشان داده بودم که چرا برخی مردهای بلوچ نان زن و بچه خود را به تریاک آغشته میکنند، اما متأسفانه ارشاد آن زمان مجوز چاپ کتاب مرا نداد؛ ولی متأسفانه روی میز همان فردی که مسئول بود به کتاب من اجازه چاپ ندهد، جلد چاپ دوازدهم طالعبینی چینی وجود داشت که من به کنایه به او گفتم ملت انقلاب نکردند که طالعبینی چینی بخوانند؛ شما به کتاب من که مشکلات جامعه را بررسی میکند و کاملا رئال نوشته شده است اجازه انتشار نمیدهید و آن وقت از این کتابها چاپ میکنید.
فرزاد همچنین درباره رمان در حال نگارش «خانه خار» نیز که به گفته خودش شاید نوعی اتوبیوگرافی است اظهار کرد: «خانه خار» رمان خاصی است که در آن همه چیز از جمله ادبیات، تاریخ، فلسفه و دیرینهشناسی وجود دارد. به طور کلی رمان درباره همه مسائلی است که ملغمه راوی را تشکیل میدهند. این رمان فرازمانی است و زمان در آن در پرانتز قرار گرفته است. رمان را تنها باید خواند تا آن را فهمید و قابل تعریف کردن و خلاصه کردن نیست.