سید جواد طاهری کارگردان نمایش« بهشت روی اقیانوس» گفت: «نمایش بهشت روی اقیانوس» به شخصیت های انسانی توجه کرده به همین خاطر شخصیت های نمایش هیچ کدام سفید یا سیاه مطلق نیستند

سید جواد طاهری کارگردان نمایش « بهشت روی اقیانوس» در گفتگو با هنرنیوز از اجرای این نمایش در تالار وحدت گفت: ایده اصلی اجرای نمایش « بهشت روی اقیانوس» از صحبت های اولیه ای بود که با حسین پارسایی برای این ایام در نظر گرفته شد و در مورد طرح اولیه با میلاد اکبر نژاد نویسنده کار صحبت شد و نمایشنامه ای مذهبی براساس منطق و دیالکتیک نوشته شد.

وی افزود: در این نمایش برخلاف نمایش های مذهبی سعی شد تا تکیه بر بار احساسی داستان نباشد وتقریبا تمام فاکتورهای احساسی درکار حذف شد و نگاهمان به داستان کاملا منطقی و بر پایه استدلال شد. نگاهی پازل گونه به فرازهایی از زندگی حضرت فاطمه که به شکل ناهماهنگ نشان داده می شود وسیرعلت ومعلولی دارد.

طاهری ادامه داد: در این کار بسیار سعی کردیم که ساختارشکنی داشته باشیم به همین خاطر دو شخصیت اصلی داستان یعنی حضرت فاطمه وامام علی حضور پررنگی در این کار دارند که بار دراماتیک کار روی این دو شخصیت و گفتگو هایی است که با هم دارند.

این کارگردان تاکید داشت: در ابتدا صحبت از رو بنده برای شخصیت های اصلی داستان بود که بعد از صحبت هایی که صورت گرفت این روبنده ها به ماسک هایی متحرک تبدیل شد که در مواقعی که احتیاج نبود از آنها استفاده نمی شد وبه نوعی می خواستیم تا از کلیشه فرار کنیم.

سید جواد طاهری گفت: بازیگران کار با معیارهای خاص خود انتخاب می شدند. ملاک من برای انتخاب بازیگران اصلی کار که به ایفای نقش امام علی و حضرت فاطمه می پردازند داشتن صدای خوب برای این دو بازیگر بود که وحید جلیلوند وریحانه سلامت هر دو دارای این خصوصیت بودند وبا صدای خود علاوه بر جذب مخاطب برای او تصویر سازی هم می کنند.

وی خاطر نشان کرد: سبک کار در نمایش « بهشت روی اقیانوس» براساس دیدگاهی بود که داشتم، نگاهی سورئالیستی و به نوعی ذهن گرا چرا که در این کار ما هم شاهد شخصیت های فرا زمینی هستیم البته تلاشم بر این بود تا تمام دوران ها را در این کار نشان دهم و کار را مختص یک دوره خاص نکنم.

کارگردان نمایش بهشت روی اقیانوس ادامه داد: استقبال از این نمایش در شب هایی که اجرا رفته بسیار خوب بوده است و حتی افرادی که با ذهنیت قوی مذهبی به دیدن این کار آمده اند با قسمت هایی از آن مخالف بودند و اعتقاد داشتند یکسری از نوآوری ها به کار لطمه می زند اما اگر این نوآوری ها در آثار مذهبی امروز به وجود نیاید اینگونه آثار به تدریج مخاطب خود را از دست می دهد.