به گزارش هنرنیوز به نقل از روابط عمومی انجمن سینمای انقلاب و دفاع مقدس، این انجمن ضمن عرض تبریک سال نو در سالروز شهادت شهید آوینی دیدگاه خود را درباره آثار و اندیشه‌های شهید آوینی اینگونه بیان کرد:
آثار مستند شهید آوینی جزو آثاری است که در سینمای دفاع مقدس تأثیر بسزایی داشته است. حتی شنیده‌ها حاکی از آن است که «اسپیلبرگ» برای ساخت «نجات سرباز رایان» این آثار را دیده و از آن‌ها تأثیر گرفته است. همین فیلم‌های مستند شهید آوینی حاوی یک گفتمان است.
چرا ما در این زمان گفتمان شهید آوینی را نداریم؟ یکی از خاصیت‌هایی که گفتمان دارد حرکت رو به جلو، طرح مباحث جدید، به روز شدن و نو شدن اندیشه‌ای است که بر پایه آن گفتمان صورت می‌گیرد.
اگر شهید آوینی زنده بود گفتمان امروز او چه بود؟ نه تنها امروز شاهد سیر تکاملی آن گفتمان نیستیم، بلکه همان گفتمان هم قطع شده است و برای نسل دیروز تازگی ندارد و نسل امروز نیز با آن کمتر ارتباط برقرار می‌کند.
ما معتقدیم که مهم‌ترین مبحث گفتمان شهید آوینی، انسان‌شناسی است آن هم از منظر معرفتی، او با دوربین خود به لحظات ناب تقابل انسان با مرگ می‌نگریست و تعریف و تحلیل معرفتی از آن ارائه می‌داد.
مهم‌ترین و بزرگ‌ترین لحظه زندگی، لحظه مرگ است. آری لحظه مرگ رفیع‌ترین لحظه زندگی است زیرا در معرفت دینی فنا و نابودی وجود ندارد بلکه سفر، تبدیل، گذار و عبور وجود دارد که بالاترین نقطه این سفر و عبور، همان عبور از این دنیا و پایان دادن به زندگی اینجائی و رسیدن به منزل بعدی و ادامه زندگی در آن دنیاست.
شهید آوینی تفسیری از مردان پاک، وارسته و با ایمان در این تقابل سترگ دارد. تقابلی که هرکس به اندازه شناخت و معرفتش احساس متفاوتی از آن دارد. بسیاری به لحاظ فضای خاص جنگ به این احساس رسیده‌اند یعنی فضاهای گوناگون و نوع حضور انسان‌ها در آن فضا و در آن شرایط تعین‌کننده احساس آدمی نسبت به جزئیات و یا فرآیندها. لذا انسان‌ها با تغییر شرایط ممکن است تغییر کنند، ایمان و میزان آن، اخلاص و میزان آن، تراز این تغییرات است.
حال که همه در شرایط تقابل با مرگ قرار می‌گیرند بی‌تردید ایمان و اخلاص آنان است که ترازی برای روح و روان انسان است. این تراز بنابر چه فرهنگی و چه آموزه‌ای شکل گرفته و معیار شده است؟! بی‌شک قرآن و عترت، تعالیم پیامبران، وحی و روایت، نبوت و امامت.
همین آدم‌ها وقتی در شرایط دیگری از هزاران گونه زیستن قرار می‌گیرند به شرطی به سلامت، زندگی می‌کنند که همان تراز و همان معیار در کار باشد. وا اسفا که بعضی نه به خود آمده‌اند؛ بلکه با شرایط همراه شده‌اند، موج آن‌ها را بُرده است و هنگامی که دامنه موج آن‌ها را از طوفان مرگ دور می‌کند، از آن فضا دور می‌شوند و آن حس و حال جای خود را به توجیهات نفسانی و شیطانی می‌سپارد.
اگر شهید آوینی بود امروز نیز مستند می‌ساخت، اما این بار دوربین او به کسانی نزدیک می‌شد که نه در تقابل با مرگ بلکه در تقابل با فتنه‌ها و آزمون‌های بسیار سخت‌تر از مرگ قرار گرفته‌اند. کسانی که در مقابل رانت، اختلاس، پُست و مقام، ثروت و مکنت قرار گرفته‌اند و البته دیگر تنهای تنهایند، فقط با نفسشان و شیطانی که پیوسته دعوت می‌کند و می‌گوید بیا که همه خوشبختی دنیا در اینجاست، او همچنان به تحلیل، نقد و کالبدشکافی تیرگی‌ها و تلخی‌های جامعه می‌پرداخت تا با نمایاندن آن‌ها و رسوا ساختن آنان زنگ خطری برای آنان باشند که هنوز بر تعهد خود و پیمان خود که در روز الست بستند وفادارند.
به راستی چرا مستندهای شهید آوینی امروز دیگر قابل نمایش نیستند؟ شاید یک دلیلش این باشد که شهید آوینی شهید شده است، خوب شهید شده است، او که نمرده است. ما امروز بیش از زمان جنگ به شهید آوینی شجاع، وارسته، امیدوار و نستوه نیاز داریم...!