احمد کامیابی‌مسک، نویسنده، محقق و مترجم گفت: قرار است ترجمه نمایشنامه «کرگدن‌ها» نوشته اوژن یونسکو نمایشنامه‌نویس مطرح و شناخته شده، تا چندی دیگر توسط انتشارات دانشگاه تهران به چاپ دوم برسد. چاپ اول این کتاب در سال ۸۵ منتشر شد و قرار است چاپ دوم آن با اصلاحات و برخی اضافات انجام شود.
وی با اشاره به دشواری کار دقیق ترجمه گفت: متاسفانه بسیاری از ترجمه‌هایی که امروز منتشر میشود، منطبق بر اصول زبان فارسی نیستند و با ویراستاری و طرز نگارشی که امروز به طور غالب باب شده است، زیاد موافق نیستم. بنابراین کار ترجمه و بازگردانی نمایشنامه‌ها و آثار مطرح بین‌المللی بسیار مشکل میشود. اصولا چون این آثار به عنوان منابع تحقیقی و دانشگاهی کاربرد دارند و من هم سال‌های زیادی است که در فضای آکادمیک فعالیت می‌کنم، حاضر نیستم مطلب غلط به دست دانشجوها برسانم. بنابراین سعی می‌کنم ترجمه‌هایم در سطح طلب فضای آکادمیک و کاربرد دانشجوها باشد.
این مترجم در ادامه درباره عنوان نمایشنامه مورد نظر یونسکو گفت: عنوان «کرگدن‌ها» نام درست این نمایشنامه یونسکو است نه «کرگدن». چون در پایان نمایشنامه همه شخصیت‌ها تبدیل به کرگدن می‌شوند و ضمیر جمع بر همه آن‌ها اشراف دارد. پیش از انتشار ترجمه من، ترجمه‌های دیگری از آثار یونسکو و این نمایشنامه‌اش در کشورمان منتشر شده بود که متاسفانه در آن‌ها نام اشتباه «کرگدن» برای این کار در نظر گرفته شده بود و هنوز هم این اشتباه مصطلح بین مخاطبان کاربرد دارد.
کامیابی مسک افزود: من این نمایشنامه را مانند دیگر نمایشنامه‌های یونسکو با اجازه خودش و داشتن حق کپی‌رایت ترجمه آثارش با عنوان «کرگدن‌ها» ترجمه کردم و از او اجازه گرفتم تا عنوان را به این شکل ترجمه کنم. همچنین نام چندین پرسوناژ و شخصیت نمایش را هم در ترجمه‌ام اصلاح کردم چون بعضا بازی‌های زبانی و جناس‌های لفظی مثلا با واژه‌ای مانند ژان در این کار وجود دارد.
مترجم نمایشنامه «پادشاه می‌میرد» ادامه داد: حدود سال ۱۹۸۴ میلادی بود که یونسکو اجازه ترجمه آثارش را به من داد. من این نمایشنامه او را در سال ۱۳۵۶ ترجمه کردم که مورد استفاده آقای صالح علاء قرار گرفت که آن زمان کار تحقیق و پژوهش پایان‌نامه‌اش را روی این کار متمرکز کرده بود. بعد از آن هم بچه‌ها و دانشجویان دانشگاهی مرتبا این متن ترجمه شده را از من گرفتند و مورد استفاده قرار دادند تا این که در سال ۱۳۸۵ انتشارات دانشگاه تهران این ترجمه را منتشر کرد.
وی گفت: یکی از مسائل ناراحت کننده این است که یونسکو را به متعلق به جریان پوچ‌گرایی و ابزوردیسم می‌دانند. البته این باور در کشور ما وجود دارد و فکر می‌کنم در دیگر کشورهای دنیا، رخت بربسته باشد. مخاطبان ایرانی تئاتر و ادبیات هنوز باور ندارند که چیزی به نام پوچی وجود ندارد؛ چون وقتی نویسنده قلم به دست می‌گیرد، پوچی می‌رود. جالب است نظریه‌پردازی هم که این نام را برای صاحب اثرانی چون یونسکو انتخاب کرده است، در یک گردهمایی که یونسکو هم در آن حاضر بود، گفت: آثار یونسکو نه تنها پوچ‌گرا نیست، بلکه انقلابی است. یونسکو هم در جواب به او گفته بود «انقلابی خودت هستی!». نویسنده‌ای چون ساموئل بکت هم از این که پوچ‌گرا خوانده می‌شد، ناراحت می‌شد.
کامیابی در ادامه گفت: جالب است که با طرح نظریات و اندیشه‌ها، دیگر اکثر کشورهای دنیا متوجه این موضوع شده‌اند، اما در کشور ما هنوز نام چنین آثاری را قرین با پوچ‌گرایی ذکر می‌کنند. در حالی که اگر به خدا معتقد باشیم هیچ چیز پوچ و ابزوردی وجود نخواهد داشت.
این محقق افزود: در حال حاضر مدتی است که کارهای ویرایش و اصلاح ترجمه این کتاب را انجام می‌دهم و به زودی آن را به انتشارات دانشگاه تهران برای چاپ دوم خواهم سپرد.
