به گزارش هنرنیوز؛  پخش سكانس‌هاي مربوط به سيگار كشيدن در فيلم‌هاي كشورمان مسئله‌اي نيست كه مربوط به امروز و ديروز باشد و سال‌هاي سال است كه ما در فيلم‌هاي سينمايي شاهد سكانس‌هاي سيگار كشيدن، مصرف موادمخدر و همچنين رفتار‌هاي خشونت‌آميز از سوي شخصيت‌هاي داستان هستيم.

روزنامه جوان نوشت:براساس قانون جديد ممنوعيت‌هاي تبليغات كالا‌ها كه مهرماه سال ۹۱ توسط وزارت بهداشت تصويب شد، تبليغ اقلام و كالاهايي كه مصرف آنها مبين نمايش رفتارهاي پرخطر است، مانند مصرف فست‌فود‌ها و فرآورده‌هاي غذايي صنعتي و استعمال دخانيات اعم از قليان و سيگار نيز ممنوع است و نمايش استعمال و مصرف اين كالا‌ها و اقلام در رسانه‌هاي عمومي بايد منحصرا محدود به نقش و كاراكترهاي منفي بوده و جنبه تبليغاتي نداشته باشد. به‌رغم گذشت سه سال از تصويب اين قانون، اما ما هنوز با حضور چنين سكانس‌هایي در فيلم‌هاي سينمايي روبه‌رو هستيم، به طوري كه حبيب ايل‌بيگي درخصوص فيلم‌هاي امسال اظهار داشته است: يكي از اصلاحاتي كه بايد آن را فرياد كرد، مشكل كشيدن سيگار در فيلم‌هاست. به طوري كه اين مسئله مهم‌ترين مشكلي است كه امسال در فيلم‌هاي جشنواره داشته‌ايم و تلاش كرده‌ايم بخش عمده‌اي از آن را تعديل كنيم، اما متأسفانه بعضي فيلم‌ها در اين زمينه مشكل اساسي دارند.

ايل‌بيگي با اشاره به دستورالعمل وزارت بهداشت درباره ممنوعيت سيگار كشيدن گفته: اين وزارتخانه نيز به اين موضوع توجه جدي دارد، به همين دليل از دوستان سينماگر و سازندگان فيلم‌هاي سينمايي مي‌خواهيم به شكل جدي به اين مسئله توجه داشته باشند، زيرا اگر با صحنه‌هاي مكرر كشيدن سيگار در فيلم‌ها روبه‌رو شويم خيلي جدي برخورد خواهيم كرد و پيش از اينكه ديگران بخواهند مانع نمايش فيلم شوند، بهتر است خودمان اين وضعيت را اصلاح كنيم. معاون ارزشيابي و نظارت سازمان سينمايي بار ديگر خطاب به سينماگران هشدار داد: سيگار كشيدن در فيلم‌ها عادي نشود و اين وظيفه ماست كه اجازه ندهيم اين موضوع به شكل روالي طبيعي در فيلم‌ها وجود داشته باشد.

فيلم‌هاي سيگاري جشنواره سي و دوم و سي و سوم

پيامدهاي نشان دادن صحنه‌هاي سيگار كشيدن توسط شخصيت‌هاي فيلم‌ها باعث شد كه از سال ۱۹۱۲ يعني سال‌هاي نخستين سينماي حرفه‌اي هيئتي براي رده‌بندي سني فيلم‌ها راه‌اندازي شود. «British Board of Film Classification» يا هيئت رده‌بندي سني فيلم‌هاي بريتانيا اين وظيفه را بيش از يك قرن است برعهده دارد. در كمپاني ديزني هم كه يكي از قديمي‌ترين و معتبرترين كمپاني‌هاي فيلمسازي در دنيا است يك قانون قديمي وجود دارد كه براساس آن در فيلم‌هاي رده PG-۱۳ به پايين استعمال دخانيات ممنوع است.

در سينماي ايران اما در سال‌هاي اخير ما شاهد آثاري بوده‌ايم كه سكانس‌هاي متعددي از مصرف سيگار داشته‌اند كه از اين ميان مي‌توان به «آرايش غليظ»، «برف»، «تمشك»، «چند مترمكعب عشق»، «دلتنگي‌هاي عاشقانه»، «ردكارپت»، «زندگي جاي ديگريست»، «زندگي مشترك آقاي محمودي و بانو»، «شيفتگي»، «قصه‌ها»، «كلاشينكف»، «متروپل»، «مردن به وقت شهريور»، «ارسال آگهي تسليت براي روزنامه»، «خانوم»، «رنج و سرمستي»، «ناخواسته» و «ملبورن» در جشنواره سي و دوم و اعترافات ذهن خطرناك من، بوفالو، خانه دختر، دوران عاشقي، رخ ديوانه، عصر يخبندان، مشرف به كوچه بي‌نام، من ديه‏‌گو مارادونا هستم و ناهيد در جشنواره سوي سوم فيلم فجر اشاره كرد. اين در حالي است كه هيچ كدام از اين فيلم‌ها با محدوديت سني به دليل مصرف سيگار يا مواد مخدر بر پرده نقره‌اي سينماها جاي نگرفتند.

نوجواناني كه از قهرمانان سيگاري الهام مي‌گيرند

استفاده سكانس‌هاي متعدد مصرف سيگار در فيلم‌هاي ايراني در حالي است كه مخاطبان رده سني نوجوان و جوان اين فيلم‌ها زماني كه با صحنه‌هاي سيگار كشيدن قهرمان داستان روبه‌رو مي‌شوند به دليل همذات‌پنداري كه در طول فيلم با او پيدا كرده‌اند، براي انجام رفتارهاي او هم ترغيب مي‌شوند و همين مسئله است كه نبود رده سني در اكران فيلم‌هاي داراي سكانس‌هاي سيگار كشيدن را پرخطر مي‌كند.

سيگار را از فيلم‌ها بگيريم!
با توجه به اظهارات معاون ارزشيابي و نظارت سازمان سينمايي در خصوص تعدد صحنه‌هاي مصرف سيگار كشيدن در آثار امسال جشنواره فيلم فجر، بهتر است كارگردانان و فيلمنامه‌نويسان در روند نگارش فيلمنامه و ساخت فيلم بيش از پيش اين ممنوعيت را در نظر بگيرند تا با افزايش تعداد سكانس‌هاي سيگار كشيدن، قبح مصرف اين مواد دخاني مضر در ميان نوجوانان و جوانان زدوده نشود.