در حالی که توجه به موضوعات مبتنی بر احساس به مضمون غالب در موسیقی پاپ بدل شده است.در این میان آثاری نیز درحوزه موسیقی مبتنی بر ارزش‌های ملی خلق شده اند.رضا یزدانی خواننده پاپ تاکنون موضوعات میهنی را بارها دستمایه خلق آثارش قرار داده است. از جمله آثاری که در این زمینه خلق شده می‌توان به «خلیج‌فارس» و «داغ» اشاره کرد که برای خلیج‌فارس و دومین قطعه برای دفاع مقدس خلق شده است. به همین سبب درباره توجه به ارزش‌های میهنی در موسیقی پاپ با او به گفتگو نشسته ایم.

استفاده از مضامین مبتنی بر احساسات عاشقانه در موسیقی پاپ به چه سبب اتفاق افتاده است. تکرار در مضامین، جریان این گونه موسیقایی را به دوری باطل بدل کرده است. در باور شما به عنوان یک خواننده محبوب،علت این تکرار در آثارخوانندگان پاپ چیست؟
شاید علت کاربرد این گونه موضوعات در موسیقی پاپ شاید استقبال جامعه و سلیقه غالب مخاطبان این سبک از بدنه موسیقی است. به نظر می رسد خوانندگان پاپ از پرداختن به موضوعات دیگر از جمله موضوعات اجتماعی و یا مضامین ملی و میهنی دوری می‌کنند. علت این موضوع را شاید بتوان در ترس آن‌ها از دور ماندن اثرشان از توجه دانست. ترس از خالی ماندن صندلی‌های کنسرت، و تصور عدم اقبال بدنه جامعه به آلبوم‌هایی با مضامین اجتماعی و یا سیاسی و مذهبی و حتی گاه موضوعات میهنی سبب می‌شود تا خوانندگان موضوعات عاشقانه را ترجیح دهند. چراکه این موضوع همیشه طرفداران خاص خود را دارد و به هر حال چون دغدغه نسل جوان به عنوان مخاطبان اصلی این گونه موسیقایی است؛ همیشه مورد اقبال است. 

اما شما به عنوان یک خواننده با این مضامین ترانه‌های متعددی خوانده‌اید و آن‌گونه که مشهود است مورد اقبال مخاطبان خود قرار گرفته‌اید. اگر شما را به عنوان یک خواننده محبوب با ترانه‌هایی در حوزه اجتماعی، ملی و میهنی بدانیم؛ باید این موضوع را عنوان کنیم که بخشی از بدنه جامعه به این گونه موضوعات تمایل دارند. با این وجود باز هم می‌توان این گونه موسیقایی را به سبب عدم اقبال مخاطبان محدود به نوستالژی‌های عاشقانه دانست؟
در واقع باید گفت؛ این شیوه کاری من است. شیوه‌ای که مربوط به امروز و دیروز نیست. من پانزده سال است که با این موضوع به خلق آثار خود می‌کنم و به هر حال به یکباره سبک کاری خود را به این ترتیب تغییر نداده‌ام.
اما درباره این موضوع که چرا خوانندگان دیگر موضوعات احساسی را به شیوه غالب کار خود بدل کرده‌اند به سلیقه شخصی و رویکرد ْآن‌ها به جامعه مخاطبانشان باز می‌گردد. در واقع هر کس سلیقه شخصی خود را دارد. و به هر حال تأثیر آن‌ها را بر جامعه نمی‌توان نادیده انگاشت. 

رویکرد غالب بر موسیقی پاپ را تا چه حد ماندگار می‌بینید؟ آیا می‌توان گفت به مرور زمان این گونه موسیقایی به مضامین دیگر نیز گرایش پیدا کند و از جامعیت موضوعی برخوردار شود؟ یا باید به این موضوع اندیشید که این قالبی مدون و مشخص در موسیقی پاپ است. همان گونه که رویکرد عرفانی در موسیقی سنتی به جزء لاینفک آن بدل شده‌ است.
در واقع باید گفت که جامعه هرگز گرفتار رکود و سکون نبوده و نیست. به هر حال مرور زمان و گذر ایام بسیاری از شرایط را تغییر می‌دهد و نمی‌توان گفت یک روند خاص به عنوان مانیفست به یک شیوه هنری متصل و تا ابد از آن تفکیک ناپذیر باشد. 

شاخصه شما به جز شیوه کاری نسبت به خوانندگان کنونی در تفاوت مضمونی ترانه‌ها در آثار شما نیز هست. در آثار شما توجه خوبی به موضوعات ملی دیده می شود. حتی لحن شما با مضامین حماسی هم خوانی دارد. درباره توجه به موضوعات ملی و میهنی در آثار خود بگویید.
همان گونه که عنوان کردم پرداختن به مضامین اجتماعی و گاه ملی و میهنی بخشی از سبک کاری من است. سالها قبل ترانه «تهران ـ تهران» را برای موضوعی ارزشی خواندم و ترانه «داغ» را که موضوع اصلی آن شهدای دفاع مقدس هستند، با همین رویکرد خلق کردم. همین‌طور ترانه «خلیج فارس» را نیز با توجه به ارزش‌های ملی و میهنی خلق کردم. در آلبوم بعدی من نیز دو قطعه موسیقایی وجود دارد که متعلق به شهید محمد جهان آراست. در واقع باید به این موضوع تأکید کنم که شهدا و مضامین ارزشمندی چون دفاع مقدس همیشه از دغدغه های فکری من بوده‌اند و به همین سبب آن را در آثارم گنجانده‌ام.
علت این موضوع چیز عجیبی نیست همه ما مدیون شهدایی هستیم که جان خود را برای میهن ما فدا کردند. شاید این انسان‌های والا رفتند تا ما بتوانیم امروز آزادانه به خلق هنری بپردازیم. شاید این تنها کاری است که من قادرم برای ادای احترام و ادای دین به آنها انجام دهم. در اغلب آلبوم‌های خود سعی می‌کنم تا به موضوعات ارزشی بپردازم.

بسیاری معتقد هستند که پرداختن به موضوعاتی از این دست چندان در عرف موسیقی پاپ نیست. به این موضوع تا چه حد باور دارید؟
ما از جامعه جدا نیستیم. به هر حال در خانواده همه ما عزیزانی بودند که آنها را به واسطه جنگ از دست داده‌ایم. من هم یکی از بستگان نزدیک خود را که از سرداران جنگ هم بودند در دوران دفاع مقدس و در جریان جنگ تحمیلی از دست داده‌ام. یکی از نزدیکانم جانباز شیمیایی بود که مقابل چشمانمان پرپر شد و ما شهادت او را به چشم دیدیم. من متعلق به نسل جنگ هستم. جنگ را با تمام ابعادش لمس کردم. تمامی لحظات جنگ را به خوبی به یاد دارم. موشک باران و جنگ را لمس کردم. کمبودها و مشکلات ناشی از جنگ را حس کردیم و خود را از این فضا جدا نمی‌دانم. طبعا وظیفه خود می‌دانم تا آنجا که ممکن است هر آنچه از دستم بر می‌آید انجام دهم.
آثار شما یک ویژگی منحصر به فرد دارد که مخاطبان را با وجود شور و هیجان بسیار وادار به سکوت می‌کند. درباره آنچه در صدای شما سبب سکوت مخاطب می‌شود سخن بگویید.
به تعیین تفاوت در جنس صدای خوانندگان سبب می‌شود تا بازخوردهای مختلفی در مخاطبان داشته باشد. این قابلیت در صورت من است و من سبکی را انتخاب کرده‌ام که با قابلیت‌های صدایم هم آهنگی داشته باشد. این گونه از لحن و صوت متناسب با کارهای حماسی و ترانه‌های میهنی است و به همین سبب اثر گذارای آن بیشتر می‌شود.
نام شما همچنین در فیلمی به نام بوی گندم در آن ترانه خلیج فارس را در آن خوانده اید درباره این فیلم و حضورتان نیز سخن بگویید.
در فیلم بوی گندم ترانه خلیج‌فارس را بر روی سکوی «ابوذر» اجرا کرده‌ام. در این فیلم که به زودی اکران می‌شود؛ به همراه الناز شاکردوست و مصطفی زمانی به ایفای نقش پرداخته‌ام.