فستیوال فیلم ترایبکا یکی از محبوبترین فستیوالهای فیلم در آمریکا است، هر ساله حدود ۶۰۰ میلیون دلار درآمد دارد و حدودا ۳ میلیون نفر، شامل سلبریتی هایی که از دوربین گریزان هستند، را گرد هم می آورد. ترابیکا با وجود اینکه جشنواره نوپایی است اما در همین مدت کوتاه سابقه پرباری برای خود دست و پا کرده است. این جشنواره توسط «رابرت دنیرو»، «جین روزنتال» و «کریگ هتکوف» در سال ۲۰۰۲ ، در پاسخ به حملات ۱۱ سپتامبر که اثراتی بر منهتن در همسایگی ترابیکا داشت، و به منظور همدردی با مردم این منطقه بر پا شد. 

واژه ترابیکا/Tribeca در واقع از عبارت «Triangle below Canal Street» به معنای «مثلثی زیر خیابان کانال» گرفته شده است. به دلیل وجود این جشنواره، حتی با وجود حمله تروریستی ای که رخ داد، محله های اطراف ترایبکا ارزش بیشتری پیدا کرده اند. این محله محل زندگی بسیاری از افراد مشهور جهان است و در حال حاضر یکی از محله های مد جهان محسوب می شود. 

حتی قبل از جشنواره فیلم ترایبکا، این محله به عنوان قطب خلاق منطقه مطرح بود. در سال ۱۹۹۶ « Tribeca Open Artist Tour » به عنوان یک سازمان غیرانتفاعی که توسط هنرمندان اداره می شود برای توانمندسازی هنرمندان محله ترایبکا و آموزش مردم در استودیوهای هنری محلی آغاز به کار کرد. برای نزدیک به ۱۵ سال این سازمان به بسیاری از مردم شانس دیده شدن استعدادهای خلاق محله را داد و سوی نگاه ها را به هنرمندان خارق العاده ای چرخاند که پیش از این ناشناخته بودند. 

فستیوال فیلم ترایبکا در کل نیویورک، به عنوان یک قطب هنری و فیلمسازی، برگزار می شود. ماموریت این فستیوال فعال کردن مردم و جامعه بین المللی فیلم برای جلب تجربه قدرت فیلم با تغییر شیوه نگاه مردم نسبت به فستیوال های فیلم است. از آنجا که ترایبکا لوکیشن فیلمسازی محبوبی برای بسیاری از فیلم ها و نمایشهای تلویزیونی است، صحنه کاملی برای برپایی فستیوال فیلم است. 

این جشنواره همچنان به موفقیت های ترابیکا کمک کرده و موجب سرازیر شدن میلیون ها دلار درآمد به هتل ها و رستورانهای محلی شده است. در سال ۲۰۰۶ و ۲۰۰۷ تنها چند سال پس از برپایی این جشنواره، ترایبکا بیش از ۸۶۰۰ فیلم دریافتی و ۱۵۰۰ نمایش فیلم در خود داشت. این ارقام با افزایش محبوبیت جشنواره در حال زیاد شدن است. جشنواره فیلم ترایبکا طیف گسترده ای از فیلمها را پوشش می دهد. از فیلم های مستند و خانوادگی گرفته تا فیلمهای کوتاه و داستانی. بیشتر فیلمهای فستیوال آثار مستقلی هستند که به هنرمندان ناشناخته فرصت درخشش در مقابل تهیه کننده ها، مدیران، ستاره های بزرگ و دیگر افراد مشهور را می دهد. 

این فستیوال برای میزگردهای خود، که با حضور شخصیتهای برجسته جهان سرگرمی برگزار می شود، نیز شناخته شده است. با این حال ویژگی متمایز کننده جشنواره جوایزی است که به هنرمندان می دهد که هر دو طیف هنرمندان محبوب و نوظهور را قادر می سازد تا از فیلمسازان برنده رقابت با تولید قطعات هنری ناب حمایت کند. بعضی از هنرمندان سابق این فستیوال عبارتند از «الکس کاتز»، «جولین اسکنبل» و «چاک کلوز». 

این فستیوال یکی از بزرگترین فستیوال های فیلم جهان است ولی همیشه به این بزرگی نبوده است. در ابتدا ترس مردم از حملات تروریستی مانع مشارکت موثر آنها می شد اما مسئولین فستیوال از تلاش خود دست نکشیدند. جشنواره گسترش یافت تا از فیلم های مستقل به خوبی حمایت کند. این جشنواره همچنین فعالیتهای جدیدی را برای تلاش به سرگرم کردن مردم، تا آنجا که ممکن است، انجام داده است و بعد از سال دوم جشنواره رابرت دنیرو یک سالن را در مجاورت این محله خریداری کرد و آن را سینمای ترابیکا نامگذاری کرد. 

در یک تلاش برای حضور بیشتر مردم جشنواره در نیویورک گسترش پیدا کرد. در طول این چندسال حضور مردم در جشنواره افزایش پیدا کرده و چون محله ترابیکا به تنهایی نمی تواند جشنواره را پوشش دهد چندین بخش از منهتن هم میزبانی نمایش فیلم ها را بر عهده دارند. ترابیکا برنامه هایی برای تبدیل شدن به یک جشنواره بین المللی داشته و توجه مخاطبان را از سراسر جهان با برگزاری در کشور های میزبان به خود معطوف کرده است. 

یاسین پورعزیزی