کتاب «مبانی سنتی هنر و زندگی» و رویکردهای تلفیقی شرق و غرب در سعادتمندی نوع بشر
نگاهی بر بازار تازه های نشر؛
کتاب «مبانی سنتی هنر و زندگی» و رویکردهای تلفیقی شرق و غرب در سعادتمندی نوع بشر
 
تاريخ : شنبه ۲۶ شهريور ۱۳۹۰ ساعت ۱۱:۰۰
کتاب به تحقیق، ترجمه و شرح امیرحسین ذکرگو تاملی در کتاب «رقص شیوا» اثر آنانداکومارسوامی است که به تازگی از سوی فرهنگستان هنر(موسسه تالیف، ترجمه و نشر آثار هنری) منتشر شده است.

به گزارش هنرنیوز رومن رولان در مقدمه ای که بر کتاب «رقص شیوا» آنانداکومارا سوامی نوشته است در باب غرب وامدار از ساحت شرق می نویسد: «جهان غرب تمامیت خود را وقف جستجوی خوشی و سعادت فردی و اجتماعی می نماید، غافل از اینکه شتاب دیوانه واری که در طی این مسیر پیش گرفته زندگی را معلول و زمین گیر می کند و آن را به ناهنجاری و ناموزونی می کشاند و در نتیجه تخم سعادتی را که آنچنان عزیز می دارد در نطفه خفه می کند./30»

وی در خصوص فلسفه برهما در این نوشتار می افزاید: «در فلسفه والای برهما تغییر ساحت های خشونت باری از این دست ناشناخته است، در این فلسفه انتظار نمی رود که جهان توسط یک جنگ، یک انقلاب و یا یک فعل الهی به طور معجزه آسا و ناگهان استحاله شود، این فلسفه برهه های عظیمی از زمان را در بر می گیرد...ما دستی را که هند به سوی ما دراز کرده، در درون خویش حمل می کنیم. اهداف ما یکی است: نجات اتحاد نوع بشر و سازگاری کامل آن... بیایید آن ها را به هم پیوند زنیم/31 و 33»

فصول سوم و چهارم به «دیدگاه هندویی هنر» اختصاص یافته است. در این فصل با تجزیه و تحلیل دقیق هنر دینی، هم از دید تاریخی و هم از نظری مبانی نظری روبه رو می شویم، این فصول پرده از اتکای هنر هند به مبانی دینی و اساطیری آن بر می دارد.

در بخشی دیگر از این کتاب که به آثار بدوی بودایی اختصاص دارد، مخاطب با سیر تحول فرم و محتوا از ابتدایی ترین جلوه های هنری آشنا می شود .

«رقص شیوا» تحلیلی وسیع و ژرف و دقیق را از یکی از شناخته شده ترین شمایل های دینی هند، یعنی ناتاراجه عرضه می کند، این فصل از یک سو با رقص های آیینی ارتباط دارد و از این لحاظ در حیطه هنرهای نمایشی قرار می گیرد و از سوی دیگر به شمایل ناتاراجه، که متعلق به عرصه هنرهای تجسمی و خصوصا پیکرنگاری است می پردازد.

فصل موسیقی هندی ضمن معرفی مبانی نظری این موسیقی به معرفی چند ساز دینی و تبیین و جایگاه دینی نغمه ها و سازها می پردازد. از وجوه دیگر این فصل نگاه تطبیقی آن به موسیقی هندی(شرقی) و موسیقی اروپایی (غربی) و جایگاه مخاطب در هریک از دو فرهنگ است.

در فصل های «اخوت فکری» و «دیدگاه های جهانی نیچه» به ضرورت احیاء مبانی فکری مشترک شرق و غرب اشاره شده و نقدهایی که از سوی متفکران شرق و غرب به رویکرد مدرن طرح گردیده مورد بررسی قرار گرفته است.

یکی دیگر از فصول کتاب، «هند جوان» نام دارد. در این فصل مفاهیم جوانی و پیری از حیطه فردی به عرصه اجتماعی و تمدنی تعمیم می یابد. تنازع میان جوانی و پیری، نیرومندی و خردمندی، نگاه سنتی و نگارش صنعتی و چگونگی ظهور این صفات در کالبد اجتماعی از موارد مهم مندرج در این فصل است. در همین راستا به مقایسه دو دیدگاه شرقی و غربی در مقوله سیاست، تعلیم و تربیت پرداخته شده است.

«هند جوان» بازگو کننده تجربه تلخ مواجه یک تمدن سنتی و دیرپا با تهاجم اقوام غربی مجهز به جهان بینی استیلاگرای صنعتی است.

در بخش «شان زن هندی» عنوان فصلی دیگر از این کتاب است که در آن نویسنده به تبیین منزلت و تکالیف زن در تاریخ هند می پردازد و عظمت هریک را در عرصه خاص بر می شمارد. معرفی زنان تاریخی و اساطیری در فرهنگ های دیگر، معرفی مبانی زن آرمانی که در همه فرهنگ ها به نحوی از انحناء ظهوری برجسته داشته اند، بخشی از موضوعات این فصل به شمار می آید، مقایسه مقام زن در جامعه سنتی و جامعه صنعتی نیز از دیگر رویکردهای اساسی این کتاب به شمار می آید.

فصل آخر کتاب «فردیت، استقلال داخلی و وظیفه» بررسی موشکافانه و تحلیل گرایانه مقوله سیاست و حاکمیت است که در این فصل نویسنده کوشیده است نقش حاکمیت را در مقوله حکومت، مشروعیت قانون و دلایل گرایش هرج و مرج را تبیین نماید.





کد خبر: 32043
Share/Save/Bookmark