معاونت صدای رسانه ملی قصد دارد تاریخ رادیوی ایران را صاحب «موزه رادیو» کند.

به گزارش هنرنیوز به نقل از فارس، محمدحسین صوفی(معاون صدا) طرح راه اندازی «موزه رادیو» را تصویب کرده و بناست تاریخ ۷۰ ساله رادیو در ایران در این موزه به نمایش گذاشته شود.

بنا بر این گزارش، طبق تصمیمات گرفته شده، بناست محوطه طبقه زیرین ساختمان شهدای رادیو واقع در صداوسیما به این امر اختصاص یابد و پس از راه اندازی علاقه‌مندان از این موزه دیدن کنند.

رادیو برای اولین بار در ساختمان رادیو ارگ راه اندازی شد و علاوه بر ابزار کار رادیو، نسخه‌های کمیاب برنامه‌های قدیمی رادیو نیز در این آرشیو وجود دارد که مدتی است از رادیو ارگ به ساختمان شهدای رادیو منتقل شده است.

این اقدام رادیو در حالی صورت می‌گیرد که خبرگزاری فارس طی گزارشی با عنوان سرنوشت نامعلوم «تاریخ رادیو» در عبور زمان که روز ۳ اردیبهشت و درست یک روز قبل از سالروز تاسیس رادیو در ایران منتشر کرده بود، به نبود موزه رادیو و فقدان آن اشاره کرده بود و از وضعیت نامناسب محل نگهداری اشیاء تاریخی رادیو گزارش تصویری تهیه کرده بود.

بخشی از این گزارش در ادامه می‌آید:

**سرنوشت نامعلوم آرشیو رادیوی ایران و نداشتن موزه

همان‌طور که عنوان شد، 70 سال از قدمت رادیو در ایران می‌گذرد و هر روز شبکه‌ای جدید با نام و کارکردی جدید به جمع شبکه‌ها اضافه می‌شود و هرکدام به نوعی سعی می‌کنند تا در میان انبوه رسانه‌های دیداری و شنیداری مخاطبانی برای خود جذب کنند و اعتباری بگیرند.

در این میان آنچه که برای مخاطبی که تنها با شنیدن برای خود تصویرسازی می‌کند، مفقود است، ندیدن تاریخ رادیو است. یعنی اگر نوجوانان و جوانان ایرانی بخواهند با تاریخ رادیو در ایران آشنا شوند جز به مختصر مطلبی که درباره تاریخچه رادیو منتشر شده به چیز دیگری دست نمی‌یابند و مرجع متمرکز و خاصی برای تصویر تاریخ رادیو در ایران وجود ندارد.

ساختمان رادیو ارگ واقع در میدان ارگ به عنوان قلب و تاریخ رادیو در ایران روزهای متفاوتی را می‌گذراند. این ساختمان قدیمی که این روزها در حال نم پس دادن است! آدم‌‌های بسیاری را از روزی که ساختمان رادیو شد به خود دیده است و حتما حرف‌های بسیاری برای گفتن دارد.

آنچه این ماجرا را بغرنج‌تر می‌نماید، این است که این روزها ته مانده آنچه به آن آرشیو می‌گفتند نیز به بهانه بازسازی در حال نقل و انتقال به ناکجاآبادی در رادیو ارگ است که معلوم نیست چه سرنوشتی را برای برنامه‌های قدیمی رادیو که شاید دیگر نسخه‌ای از آنها در دسترس نباشد، رقم می‌زند؛ البته مدیران صدا اعلام کرده‌اند که نسخه دیجیتالی برنامه‌های رادیو تهیه شده است اما به این نکته نیز باید توجه کرد که داشتن موزه رادیو مسئله‌ای است که فقدان آن به چشم می‌خورد.