به گزارش هنرنیوز؛ گلفام خیام (دختر مسعود خیام) که در کنسرواتوار لوزان سوییس در رشته‌ی نوازندگی گیتار تحصیل کرده است، سال ۱۳۸۴ برای ادامه‌ی تحصیل به آمریکا رفت و مدرک فوق لیسانس نوازندگی گیتار را از کالج کنسرواتوار سینسیناتی با راهنمایی پروفسور «کلر کالاهان» گرفت و به تدریس تخصصی ساز گیتار در این دانشگاه پرداخت. پس از آن، در کنسرواتوار ژنو به کار با «بوشان بوگدانویچ» ادامه داد و اکنون هم در سوییس است.

قرار است این هنرمند ۱۵ و ۱۶ اردیبهشت‌ماه امسال با همراهی مونا مطبوع‌ریاحی (نوازنده‌ی کلارینت) دوئت «نقش» را در تالار رودکی اجرا کند که شامل بهره‌گیری از گنجینه‌ی موسیقی اقوام ایران و ادغام آن با عناصر موسیقی معاصر خواهد بود.

خیام درباره‌ی اجرایش اظهار کرد: اجرای پیش رو شامل دونوازی گیتار و کلارینت است. قرار است در این اجرا دو ساز کلاسیک که معمولا نگاه متفاوتی نسبت به آن‌ها وجود دارد، رنگ‌های متفاوتی را ارائه دهند و تکنیک‌های متفاوتی را با همراهی مونا مطبوع‌ریاحی روی این سازها اجرا کنیم. محتوای شنیداری این موسیقی یک گرته‌برداری شخصی از موسیقی اقوام ایران است. مثلا از تنبورنوازی کردستان، تحریر‌های آوازی موسیقی ایرانی و ... برداشت شده است.

این گیتاریست ادامه داد: هدف من و مونا مطبوع‌ریاحی که در این اجرا کلارینت می‌نوازد، این بوده که فضایی مانند یک گفت‌وگو میان شرق و غرب ایجاد کنیم، اما این موضوع به‌قدری نامحسوس است که مخاطب نمی‌تواند تشخیص دهد، کدام بخش از موسیقی شرقی، کدام بخش غربی و کدام بخش‌اش معاصر است. در واقع موسیقی ما آنقدر غنی است که این موضوع را نشان دهد. فکر می‌کنم، بهتر است که موسیقی ما اول شنیده و بعد درباره آن صحبت شود.

وی در پاسخ به این پرسش که بداهه‌نوازی چقدر در این اجرا نقش دارد، گفت: بداهه‌نوازی در اجرای ما جایگاه دارد. بخشی از این کنسرت به قطعات آهنگسازی توسط من و مونا مطبوع‌ریاحی اختصاص دارد و بخش دیگر هم در فضایی کاملا بداهه انجام می‌شود.

او در ادامه‌ی سخنانش بیان کرد: نام این کنسرت «نقش» است که محتوای شنیداری آلبوم‌مان را با همین نام دربرمی‌گیرد. این اثر در ایران از سوی نشر «هرمس» منتشر خواهد شد، اما پس از اجرای تهران ما به اروپا خواهیم رفت و پس از اجرای این رپرتوار، نشر «ام سی ان» که آلبوم ما را ضبط کرده است‌، از این اثر رونمایی خواهد کرد.

گلفام خیام که تحصیلات خود را در اروپا گذرانده و اجراهایی را نیز در خارج از ایران داشته است، در ارزیابی خود از مخاطب شرقی و غربی موسیقی کلاسیک اظهار کرد: براساس تجربه‌ام و رپرتوآری مشخص را که در ایران و خارج از ایران روی صحنه بردم، باید بگویم واکنش مخاطب ایرانی برایم غیرمنتظره و جالب بوده است؛ مخاطبان ایرانی با اجرای ما ارتباط برقرار کردند و هر کسی برداشت و دید خودش را از آن کار داشت.

وی افزود: استقبال مخاطب خارج از ایران هم از این اجراها قابل توجه بود. وقتی ناشر خارجی کار ما را شنید، گفت که این موسیقی باطراوت است و از این کار به وجد آمده بود. در واقع، اثر مورد قبول هر دو طرف قرار گرفت. من و مونا مطبوع‌ریاحی قصد داریم به وسیله‌ی موسیقی بی‌کلام پیام خود را به هر مخاطبی ارائه دهیم.

خیام معتقد است: مخاطب ایرانی را نباید دست کم گرفت. آن‌ها موسیقی را خوب می‌فهمند و ارتباط می‌گیرند. فقط باید در ایران دسترسی به موسیقی راحت باشد. مثلا روند صدور مجوزها کوتاه‌تر و تعداد سالن‌ها را بیشتر کنند. نه این‌که برای هنرمند دست‌انداز ایجاد شود.

ایسنا نوشت:او درباره‌ی انگیزه‌اش از برگزاری اجراهای کلاسیک در ایران نیز گفت: یکی از اهداف همیشگی و دغدغه‌ام این است که اول ایرانی‌ها من را بشنوند. تمام تلاشم را می‌کنم و امیدوارم این دست‌اندازها کمتر و اوضاع بهتر شود. هرچند در این سال‌ها و از زمانی که من موسیقی را شروع کردم، شرایط بهتر و بهتر شده است.