شامگاه جمعه مهم مهرماه با برپایی نمایشگاهی از آثار بزرگان هنرهای تجسمی ایران و نمایش فیلم «کیمیای عشق» در خانه هنر، بزرگداشت هانیبال الخاص برگزار شد.
به گزارش هنر نیوز به نقل از خبرآنلاین، همزمان نمایشگاه دیگری در گالری الهیه برگزار شد که به نقاشی‌های مرجان شکری اختصاص داشت. این نمایشگاه با سخنرانی هادی سیف و کیومرث منشی‌زاده همراه بود.
«کیمیای عشق» مستندی 30 دقیقه‌ای درباره نقاشان معاصر ایران است و به شخصیت حرفه‌ای و کاری راهبران و کسانی که تاثیر جدی در نقاشی ایران داشته‌اند می‌پردازد. در این فیلم نقش موثر بزرگان هنر معاصر ایران در شکل‌گیری نقاشی مدرن ایران، بعد از تاسیس دانشکده‌ی هنرهای زیبا بررسی می‌شود.
حضور هانیبال الخاص در این مستند، به‌عنوان نقاشی مطرح است که رابطه شعر و نقاشی و اسطوره را تشریح می‌کند و از نگاه و نگرش او حکایت دارد. هانیبال مانیفست چهارده‌گانه‌اش را خودش می‌خواند. مانیفست او پندنامه نقاشی در مرز پختگی است.
در این مراسم بسیاری از اهالی هنر و ادبیات حاضر بودند و کنسوئلا ویدال - نماینده‌ی مقیم سازمان ملل در ایران - میهمان رسمی و ازجمله حاضران در این مراسم بود.
در گالری ملک و پاسارگاد آثار بزرگانی چون ابوالحسن خان صدیقی، مرتضی نخجوانی، علی‌اکبر صنعتی‌زاده، سیاوش کسرایی، ژازه تباتبایی، مش صفر، محمد احصایی، هانس ورنر آلبیک، احمد اسفندیاری، صادق تبریزی، نصراله افجه‌یی، عبدالرضا دریابیگی و... به تماشا گذاشته شده است.
در افتتاحیه دوم که در گالری الهیه آرت‌سنتر برگزار شد، هادی سیف در سخنانی از رخداد‌هایی گفت که در عرصه‌ی داستان‌نویسی، شعر معاصر و نقاشی ایران در دهه چهل اتفاق می‌افتاد و رنسانسی که در عرصه شعر اخوان و نیما دولت آبادی و عربشاهی و... حادث شد.
به تعبیر او با تجلی ذوق‌ها و اندیشه‌های به‌وجود آمده، گسستی بین نسل‌ها ایجاد شد. بین نسل قبل و نسلی که مرجان شکری نماینده آشکار آنست، یعنی آنها جهان‌بینی جدیدی را در عرصه‌ی نقاشی و گرایش شدیدی را به مبانی تفکر و جهان‌بینی ایجاد کردند. یعنی نگران بشریت بودن به مفهوم عام و از سنت‌های نگارگری ایران جدا شدن.
هادی سیف با قدردانی از خانه هنر و دیگر نگارخانه‌هایی که در این سرزمین رسالت خطیر معرفی جلال و هویت نقاشان ایرانی را بر عهده گرفتند، تصریح کرد: «ضروری است به سرزمین سرشار از نقش و رنگ - ایران - اندیشید، چراکه ما مطمئنیم هیچ آبی زیباتر از آبی آسمان این سرزمین نیست و هیچ ستاره‌ای در عالم به درخشندگی شب‌های سرزمین‌مان نیست.»
کیومرث منشی‌زاده از هنرهای موسیقایی گفت و زیبایی شناس و فلسفه از سورئالیست گفت و سینما. او گفت: «کتابی از من، زیر باران بوده و صفحات آن به هم چسبیده بودند، نمی‌دانم مرجان شکری چگونه آنها را از هم باز کرد.»
منشی‌زاده سپس افزود: «در ایتالیا مدل نقاشی بودم، آنقدر تحرک داشتم که نقاش مرا به صندلی بست، بعد گفتم: «سیاه، سیاه، سیاه، نگاه او چندان سیاه است که گویی هزاران کلاغ از چشمهایش پرواز می‌کند.»
مرجان شکری هم در سخنان کوتاهی گفت: «فکر، احساس و عشق را نمی‌توان بیان کرد، امیدوارم همیشه به‌گونه‌ای کار کنم که به راحتی از آنها گذر نکنم.»
مرجان شکری، 14 شعر کیومرث منشی‌زاده را به نقش درآورده است. شکری هنرمند معمار است و گالری‌های شیرین، نیکزاد و خانه هنر در تهران و نمایشگاه بزرگداشت رودکی در تاجیکستان تا کنون میزبان آثارش بوده‌اند.
آثار او در در گالری الهیه با ابعادی بزرگ که به دو متر هم می‌رسند، از 700 هزار تومان تا یک میلیون و 300 هزار تومان قیمت گذاری شده‌اند.
این دو نمایشگاه تا بیستم مهرماه جاری در «خانه هنر» از ساعت 11 تا 21 واقع در خیابان دکتر شریعتی، تقاطع اتوبان صدر، شماره 1716 برپاست.
بخشی از عواید این نمایشگاه به پروژه‌های مبارزه با گرسنگی برنامه جهانی غذا اختصاص پیدا می‌کند. برنامه جهانی غذا سازمان ملل متحد حامی معنوی و فرهنگی این مجموعه است.
