مازیار آل‌داوود در گفت‌وگو با هنرنیوز در مورد لزوم تشکیل اتحادیه اقامتگاه‌های بوم‌گردی گفت: اقامتگاه‌های بوم گردی موضوعی تازه در صنعت گردشگری ایران است که از چندین سال گذشته آرام آرام به عنوان یک گزینه اقامتی مورد استقبال گردشگران داخلی و خارجی قرار گرفته. اما به دلیل نداشتن یک اتحادیه صاحبان این بخش عملا در بلا تکلیفی به سر می‌برند. 

وی درمورد تفاوت میان اقامتگاه‌های بوم‌گردی با سایر گزینه‌های اقامتی مانند هتل‌ها، مهمان‌پذیر‌ها، مسافرخانه‌های و سایر گزینه‌های اقامتی بیان کرد: منظور از اقامتگاه‌های بوم گردی خانه‌هایی با معماری بومی است که توسط خانواده‌ای به‌‌ همان شیوه سنتی و بومی اداره می‌شود و با‌‌ همان شکل سنتی که برگرفته از فرهنگ منطقه‌ای که آن اقامتگاه‌در آنجای دارد از گردشگران پذیرایی می‌شود در حالی که در سایر گزینه‌های اقامتی مانند هتل‌ها و مهمان‌پذیر‌ها به گردشگر تنها اتاقی اجاره داده می‌شود و هیچ گونه تعهدای برای پذیرایی از گردشگران وجود ندارد. 

آل‌داوود در ادامه نسبت به تفاوت می‌ان‌ این اقامتگاه‌ها و مسافرکاشانه‌ها که بیشتر در شمال کشور قرار داردند گفت: مسافرکاشانه‌ها خانه‌های بومی قدیمی است که صاحبان‌ آن‌ها تمام یا بخشی از خانه خود را به مسافران اجاره می‌دهند و گاهی نیز به دلیل نبود نظارت درست بر آن‌ها مشکلات غیر اخلاقی نیز در آنجا پیش می‌آید. اما از آنجایی که اقامتگاه‌های بوم‌گردی توسط یک خانواده مدیریت می‌شود نظارت بالایی بر مسافران و حضور آن‌ها وجود دارد که از بروز مسائل غیر اخلاقی جلوگیری می‌شود و کمک به ترویج فرهنگ بومی یک منطقه می‌کنند. 

مالک اقامتگاه آل‌داوود در روستای گرمه اصفهان در چنین شرایطی تشکیل اتحادیه اقامتگاه‌های بوم‌گردی را الزامی دانست و تاکید کرد: با تشکیل چنین اتحادیه‌ای این صنف دارای قوانین و استانداردهایی مخصوص خود می‌شوند که این موضوع باعث می‌شود تا ضمن تفکیک قواعد کارکرد این بخش با سایر بخش‌ها اشتباهاتی که در ذهن افراد از این اقامتگاه‌ها و ارتباط آن با مسافرکاشنه‌ها وجود دارد از بین برود و این بخش با سرعت بیشتری توسعه پیدا کند. 

این فعال شاخه‌سار بوم‌گردی در آخر تاکید کرد: بهتر است از‌‌ همان ابتدا یک اتحادیه مخصوص اقامتگاه‌های بوم گردی تشکیل شود زیرا حضور این اقامتگاه‌ها در زیر مجموعه سایر اتحادیه‌ها در آینده استقلال این شاخه از سایر شاخه‌ها را به چالش می‌کشد.