گوهر خيرانديش بازيگرتئاتر و سينما با اشاره به علاقه هانيبال الخاص براي ماندن در ايران گفت: متأسفم كه آخرين آرزوي او هم برآورده نشد.

گوهر خيرانديش بازيگر تئاتر، سينما و تلويزيون ارديبهشت‌ماه سال جاري در مراسم بزرگداشت هشتادمين سال‌‌روز تولد هانيبال الخاص به عنوان مجري مراسم حضور داشت، خيرانديش كه از شاگردان هانيبال در دانشكده هنرهاي زيبا بود، در اين مراسم از پيگيري حقوق معوقه هانيبال الخاص خبر داده بود.

هانيبال الخاص به فاصله چهار ماه از هشتادمين سال‌روز تولدش روز سه‌شنبه 23 شهريورماه بر اثر پيشرفت بيماري سرطان در آمريكا از دنيا رفت.

به گزارش هنر نیوز،گوهر خيرانديش درباره پيگيري معوقات حقوقي هانيبال به فارس گفت: قدر هانيبال و مرتب او به ارزش‌هايي بود كه كمتر شناخته شد. اين مرد بزرگ سال‌هاي آخر زندگي خود را به سختي مي‌گذراند، زماني كه به ايران بازگشته بود، از او خواستم كه در ايران بماند اما او گفت كه ماندن من مستلزم داشتن حقوقي براي تأمين و گذاران زندگي ام است كه در ايران از آن برخوردار نيستم. متوجه شدم كه حقوق بازنشستگي از دانشگاه تهران دريافت نمي‌كند و از آن روز تاكنون به مدت دو سال پيگير برقراري حقوق معوقه او در دانشگاه تهران شدم اما هنوز به نتيجه نرسيده‌ام ولي با پيدا شدن پرونده ايشان، ‌فهميدم كه حدود 20 سال از حقوقي برخوردار بوده است كه به او داده نشده است.

وي افزود: آخرين باري كه ارديبهشت‌ماه سال جاري به ايران آمده بود،من به عنوان مجري در مراسم بزرگداشت هشتادمين سال تولد وي حضور داشتم،‌ همان روزها بود كه مريض شد، بيمارستان رفت و هزينه بالاي بيمارستان را نمي‌توانست پرداخت كند به همين دليل به همراه همسرش به آمريكا بازگشت، من كار پيگيري حقوق ايشان در دانشگاه تهران را ادامه دادم و هر بار با درهاي بسته مواجه شدم و سعي كردم از كانال‌هاي ديگري كار را ادامه دهم و امروز متأسفم از اين كه اين هنرمند بزرگ از ميان ما

رفت، هنرمندي كه چندين نسل از هنرمندان ما را پروروش داد.

وي با ابراز تأسف براي از دست دادن هانيبال الخاص گفت:

متأسفم كه هانيبال را از دست داديم در حالي كه همه عكس‌ها و تصاويري كه هفته‌هاي قبل از رفتنش از او گرفته شده بود، نشان مي‌داد كه او هنوز مي‌توانست باشد اگر كمكي به او مي‌شد.

جز اظهار تأسف براي از دست دادن چنين هنرمندي كه مورد بي‌مهري قرار گرفت چيزي براي گفتن نيست.

وي با اشاره به علاقه هانيبال براي ماندن در ايران گفت:

وقتي در آمريكا به منزل او رفته بودم، او از علاقه‌اش براي ماندن در ايران گفت و اين كه دوست دارد اگر قرار باشد جسم خاكي‌اش را جايي دفن كنند آن سرزمين ايران باشد و اكنون بغض دارم از اين كه آخرين آرزوي او هم برآورده نشد.

خيرانديش در بخش ديگري از سخنانش به پيوندي كه هانيبال الخاص ميان تئاتر و نقاشي برقرار كرد اشاره كرد و گفت:

هانيبال در زمينه تئاتر كاري انجام داد كه همه را مديون خودش كرد، روزي كه جشنواره تئاتر براي اولين بار قرار بود برگزار شود، همه اسپانسرها كنار رفتند و هيچ كسي نبود كه پرداخت هزينه جوايز برگزيدگان را برعهده بگيرد، به او رجوع كرديم و او تابلوهايش را در اختيارمان گذاشت. او ارزش هنر را با هنر ارزشيابي كرد و به جاي جايزه نقدي و سكه و سفر به برگزيدگان اولين جشنواره تئاتر فجر تابلوهاي گرانبهايش را اهدا كرد.

تابلوهاي او در آن زمان هر كدام 5 ميليون تومان ارزش داشت كه او از اين ارزش مادي گذشت و اين كارش لطف بزرگي در حق جامعه تئاتري ما بود.

خيرانديش شكل برگزاري نمايشگاه‌هاي هانيبال را نيز متفاوت از همه نمايشگاه‌هاي ديگر عنوان كرد وگفت: شكل نمايشگاه‌هاي هانيبال الخاص با همه متفاوت بود،‌در نمايشگاه‌هايش شعرخواني و قصه‌خواني و اجراي موسيقي زنده داشت، ‌موسيقي‌هايي از ملل مختلف و اقوام گوناگون ايراني و دوستانش كه دستي بر سازو شناختي از موسيقي قومي ايران داشتند در مراسم افتتاحيه نمايشگاه‌هاي او از جاي جاي ايران به تهران مي‌آمدند و اين يكي از ويژگي‌هاي نمايشگاه‌هاي او بود كه آن را متفاوت از ديگر نمايشگاه‌هاي هنري مي‌كرد.

اين بازيگر تواناي سينما و تئاتر ايران درباره رابطه هانيبال الخاص با كودكان هم توضيح داد: هانيبال نمايشگاه‌هاي بسياري به نفع كودكان سرطاني، بي‌سرپرست و ... برگزار كرد، براي كودكان سرود و نقاشي كرد. در آخرين نمايشگاهش هم كودكان حضور داشتند و ‌اشعارش را با موسيقي اجرا كردند.

وي با اشاره به فعاليت‌هاي هانيبال الخاص در زمينه كودكان گفت: هانيبال در زمينه موسيقي، شعر و نقاشي كودك فعال بود و در آخرين نمايشگاهش در خانه هنرمندان ايران نيز اتاق‌هايي را براي نقاشي،شعر و موسيقي كودكان اختصاص داده بود و من مي‌ديدم كه او چگونه با حوصله تمام در ميان بچه‌ها حضور مي‌يافت، نقاشي كودكان را نگاه مي كرد و ايده‌ها و نظرهاي خودش را آن طور كه بچه‌ها بفهمند به آن‌ها گوشزد مي‌كرد و قلم به دست در كنارشان نقاشي مي‌كرد.

اين بازيگر تواناي سينما و تئاتر ايران، هانيبال الخاص را هنرمندي نقاش، شاعر، مدرس و روايتگر خواند و گفت: طراحي و نقاشي در حضور تماشاچيان خصوصيت بارز هانيبال الخاص بود ونقاشي‌هاي او فقط از جهت زيبايي شناختي ارزشيابي نمي‌شد بلكه او اقوام مختلف ايران را به خصوص قوم آشور و تمام تاريخ اين قوم را نقاشي كرد و در اندازه‌هاي بزرگ در نمايشگاه‌هايش عرضه كرد و در واقع او تاريخ زندگي خود را روي بوم مصور مي‌كرد.

خيرانديش شاگرد هانيبال الخاص به ترجمه‌ها و اشعار هانيبال الخاص اشاره كرد و گفت: هانيبال الخاص، آثار بسياري را بر اساس اشعار شاعران ايران و ادبيات ايران خلق كرد و اين اواخر نيز شاهنامه فردوسي را به زبان و بيان ديگري سرود، در شاهنامه نقاشانه هانيبال الخاص، رستم سهراب را نمي‌كشد و داستاني مي‌آفريند كه جهان امروز مي‌طلبد.

وي ابراز اميدواري كرد كه اين كتاب به كمك آنا همسر هانيبال الخاص هر چه زودتر چاپ و منتشر شود.

اين بازيگر سينما و تئاتر درباره انتشار مجموعه عكس‌هاي هانيبال الخاص هم توضيح داد: هانيبال الخاص بيش از 200 نمايشگاه خيريه برگزار كرده بود كه اميدوارم بتوانم عكس‌هاي اين نمايشگاه‌ها را هم چاپ كنم.

گوهر خيرانديش يكي از خصوصيات هانيبال الخاص را صبوري او عنوان كرد وگفت: هانيبال به شاگردانش اجازه پرواز، رشد و ديده شدن مي‌داد و من مي‌ديدم صبورترين نقاش معاصر تاريخ زندگي‌ام را كه با وجود بيماري، هرگز براي دردهايش همسر و دوستانش را آزار نداد.

وي با ابراز تأسف براي از دست دادن هانيبال الخاص، از رئيس دانشگاه تهران درخواست كرد تا حداقل حقوق معوقه هانيبال الخاص از دانشگاه تهران را براي خانوده‌اش احياء كند.

خيرانديش گفت: فقط مي‌توانم بگويم از دست رفتن او از دست رفتن انساني فرهيخته، والا و هنرمند از جامعه هنر ايران است و تنها آرزوي من براي او اين است كه پس از اين دو سال دوندگي بتوانم حقوقش را براي آنا همسر هنرمند، غمخوار وهمراه هانيبال برقرار كنم.

بر اساس اين گزارش، هانيبال الخاص هنرمند نقاش، منتقد، مترجم، نويسنده و مدرس ايراني، روز سه‌شنبه گذشته 23 شهريورماه در آمريكا درگذشت.

او در سال 1309 از پدر و مادري آشوري در كرمانشاه به دنيا آمد. وي 35 سال به تدريس مشغول بود از جمله: 5 سال در هنرستان پسران، 6 سال در دانشكده مانتيسلو ايالت ايلينوي آمريكا با سمت مديرگروه و دانشيار، 17 سال در دانشكده هنرهاي زيباي دانشگاه تهران و 7 سال به طور موقت در دانشگاه هنر آزاد اسلامي تدريس كرد.

از سال 1353 به مدت 4 سال در روزنامه كيهان نقد هنري نوشت.

وي كه آغازگر طراحي فيگوراتيو در نقاشي نوگراست ، تاكنون بيش از100 نمايشگاه اختصاصي و بيش از 200 نمايشگاه گروهي در ايران، اروپا، كانادا آمريكا و استراليا داشته ‌است.

وي كه تاكنون براي ده‌ها كتاب طرح روي جلد كشيده و شعر مصور كرده است، مؤلف 4 كتاب در آموزش هنري نيز هست و به زبان آشوري، هزاران بيت، دوبيتي، هايكو، قصيده، منظومه و غزل سروده است و 150 غزل حافظ را به زبان آشوري، با حفظ وزن و قافيه و معنا و طنز، ترجمه كرده‌است.

از نيما يوشيج، ايرج ميرزا، ميرزاده عشقي و پروين اعتصامي نيز آثاري را به آشوري برگردانده ‌است.

وي دو سال مدير گالري گيلگمش از نخستين گالري‌هاي معاصر ايران بود.

الخاص تاكنون به جز هزاران تابلوي كوچك و بزرگ،300 متر مربع نقاشي ديواري و نيز3 پرده 15 قطعه‌اي و 4 پرده 8 قطعه‌اي آفريده ‌است كه يكي از مهم‌ترين آثار او تابلوي 15 قطعه‌اي آفرينش است.

ارديبهشت‌ماه سال جاري هشتادمين سالروز تولد اين هنرمند ايراني به همراه نمايشگاه مروري بر آثارش در خانه هنرمندان ايران برگزار شد.

او روز سه‌شنبه 23 شهريورماه سال جاري در آمريكا بر اثر بيماري سرطان درگذشت.