حسين دهلوي آبان ماه گذشته به دليل نداشتن تعادل جسمي و كهولت سن در بخش آي‌سي‌يو بيمارستان سجاد بستري و پس از ۲ روز به بخش عمومی منتقل شد.
همسر اين هنرمند پيشكسوت معتقد است که دلیل بیماری استاد بالا بودن سن او بوده است و شرایط نامساعد موسیقی نیز بر حال وی بی‌تأثیر نبوده است.
سوسن اصلانی- همسر حسین دهلوی- در همین رابطه و در گفتگویی با ایسنا هم مطرح کرده بود که: «بيش از ۱۵ سال است كه همسرم ديگر نه قطعه موسيقي مي‌نويسد و نه اركستري را رهبري مي‌كند، تنها تا دو سال پيش در دانشگا‌ه‌هاي موسيقي تدريس مي‌كرد. اين در حالي است كه آثار جاودانه‌اي در موسيقي خلق كرده و اولين اركستر مضرابي را تشكيل داد كه مي‌توانست معرف موسيقي ايران به موسيقي‌دوستان باشد؛ اما به دليل نبود حمايت، آن هم تعطيل شد. حال همسرم از نظر جسمی نسبت به زمانی که در بیمارستان بستری شده بود بهتر است اما از نظر حافظه وضعیت خیلی خوبی ندارد و با اختلال حواس مواجه شده است».
می‌توان این‌گونه بیان کرد؛ سختی‌هایی که در این سال‌ها دهلوی از طرف مخالفانش چه در زمینه موسیقی و چه مسئولان موسیقی‌ستیز موسیقی! دیده او را دچار بیماری‌های متعددی کرده که مصرف داروهای آن باعث بیماری فراموشی در او شده است. برکسی پوشیده نیست که او پرکارترین مرد موسیقی در زمینه استانداردهای موسیقی است. کتابهای متعدد در زمینه موسیقی با همفکری و همکاری او به چاپ رسیده که امروزه به عنوان کتابهای مرجع شناخته شده هستند.
امروز بسیاری از همنسلان دهلوی از او یاد می کنند. همنسلانی که با او همراه بوده و هستند، همنسلانی که برخی از آن ها سازهای شان را خاموش گذاشته و یادشان امروز در بین هنرمندان موسیقی است، همنسلانی چون: زنده یاد فرامرز پایور، محمدرضا لطفی، زنده یاد پرویز مشکاتیان، علی‌اکبر شکارچی، زنده یاد عطا جنگوک، محمدعلی کیانی‌نژاد و ... که همگی از بزرگان موسیقی ایران هستند، اشاره کرد.
شاید این نکته بسیار مهم باشد که رسیدگی به مشکلات هنرمندانی که دوران سالخوردگی خود را پشت سر می‌گذارند از مهمترین وظایف نهادهای فرهنگی وابسته به دولت است اما متأسفانه گویی آنها فراموش شده‌اند و هیج حمایتی از آنها نمی‌شود.
در پایان لازم به ذکر است؛ حسین دهلوی متولد سال ۱۳۰۶ در تهران و دانش‌آموخته رشته آهنگسازی از هنرستان عالی موسیقی است. او رهبر ارکستر، آهنگساز و از صاحب‌نظران موسیقی معاصر ایران است. وی با همکاری ابوالحسن صبا ارکستر شماره یک هنرهای زیبا را راه‌اندازی کرده و تعدادی از آثار صبا را برای ارکستر تنظیم کرد. نخستین اثر دهلوی در زمینه ارکستر موسیقی ملی، به نام سبک بال در سال ۱۳۳۲ و در دستگاه شور تصنیف شد.
