میرزایی در گفتگو با خبرنگار گروه کتاب و ادبیات هنرنیوز در حاشیه آیین پایانی جایزه کتاب فصل ، درباره اظهارات دبیر علمی جایزه کتاب فصل در نشست خبری این جایزه به این شرح که «در سالهای اخیر متداول شده که یک شعر را در دو مصرع زیر هم بنویسند و در یک صفحه سفید کاغذ منتشر کنند، این اسراف در بحث کاغذ است و با اینکه کاغذ یک سرمایه ملی است درباره آن اسراف می شود این نامش ولخرجی است و باید جوانان شاعر و ناشران به این موضوع توجه کنند و نباید کاغذ به این صورت اسراف شود. (مورخ هیجدهم خرداد ۹۳)» گفت: برداشت من از صحبت های دبیر علمی جایزه کتاب فصل این است که در واقع روی صحبت آقای حبیبی به کار شعر و شاعران برنمی گردد و در واقع منظور ایشان نقد کردن نوع نشر شعر است و اینکه چهارسطر شعر را در یک صفحه کاغذ آوردن دلیل خلاقیت و کار ارزشی و شعری نیست.
وی با بیان این مطلب افزود: دبیر علمی جایزه کتاب فصل در این اظهار نظر شان کاری با ولخرجی شاعران در بحث کاغذ نداشتند، ایشان نحوه چاپ شعر شاعر را نقد کردند که به شاعر بر نمی گردد و یک کار تکنیکی در حوزه نشر محسوب می شود یعنی گفته ایشان نقد شاعران نیست و بلکه نقد نشر شعر است، برداشت من این است که ایشان الگوی صنعت نشر شعر را نقد کردند نه روش کار شاعران را.
مدیرعامل خانه کتاب درباره تاخیر در برگزاری بیست و هفتمین جایزه کتاب فصل و وجوه متمایز این دوره از دوره های پیشین گفت: اگرچه تاخیر یک گناه است اما کارهای ابتکاری و خلاقانه زیادی در این دوره اتفاق افتاد که اگر ملاحظه کرده باشید سطح کتاب های برگزیده، فاخر تر و با اعتبارتر بود.
وی در برشماری این وجوه به بحث اعلام اسامی داوران اشاره کرد و تصریح نمود: برای اولین بار پرده از نام داوران برداشته شد که این در جریان داوری کتاب ایران یک حادثه کم نظیر بود و به واقع شفاف سازی جریان داوری در کتاب در ایران با همین اقدام خانه کتاب در بیست و هفتمین دوره جایزه کتاب فصل کلید خورد و انشالله در همه جشنواره های دیگر همین کار ر ا خواهیم کرد.
وی با بیان اینکه برامه ریزی و اطلاع رسانی برای این دوره از جایزه کتاب فصل به نسبت بهتر بوده است اظهار داشت: در این دوره تمام فُرم‌ها و چرخه‌های انتخاب کتاب در معرض دید نخبگان قرار گرفت و از نظر تدارکات، مراسم برگزاری، نظم برنامه و اطلاع رسانی هم فکر می کنم این وسیع‌ترین کاری بوده که تا به حال برای کتاب فصل اجرا شده و برای اولین بار خارج از چارچوب خانه کتاب که سالن بسیار محدودی داشت و در حد چهل نفر در دوره های قبل در آنجا حضور پیدا می کردند، در این دوره شاهد حضور یک جمع چهارصد نفره در سالن پژوهشگاه هنر و معماری هستیم، تقریبا جمعیت زیادی آمدند که شکوه این مراسم با مراسم های سابق قابل مقایسه نبود در نتیجه تاخیری که به طور طبیعی ناشی از اقتضاهای نمایشگاه کتاب و تغییر تحولات در دولت و نشست های تخصصی برای بازنگری در کار کتاب بود به برگزاری مراسمی متفاوت از دوره های قبل منجر شد.
