در آستانه برگزاری نمایشگاهی از آثار ازم طباطبایی در اهواز؛
مخاطبان اصفهانی به دنبال کاربرد برای مجسمه اند!
نمایشگاهی از آثار ازم طباطبایی در اهواز برگزار می شود. این آثار را ازم طباطبایی پیش از ایندر گالری هور تهران به نمایش گذاشته بود. به سبب برگزاری این نمایشگاه با این هنرمند به گفتو می نشینیم.
تاريخ : شنبه ۲۳ دی ۱۳۹۱ ساعت ۱۴:۴۹
چرا تعداد مجسمهسازان به نسبت نقاشان کم تر است؟
در مورد یک مجسمه که با یک تابلو دو بعدی تفاوت زیادی دارد، این موضوع بسیار پررنگ است. با هر حرکت در پیرامون یک اثر حجم، هزاران تصویر را می توان در آن ها دید.در واقع سطح در پیش چشم مخاطب جا به جا می شود و شاید به همین سبب مجسمه برای یک هنرمند از جایگاه ویژه ای برخوردار است.
در واقع کار با رنگ سهل تر از کار با یک متریال هم چون سنگ و فلز به منظور ساخت یک اثر حجم است. دردسرهای کمتری هم دارد. و البته مجسمه به سبب آن که هزاران وجه را به هنگام دید به مخاطب عرضه می کند، به هنگام ساخت نیز دشوارتر است. به همین سبب بیشتر گرایش ها به سمت نقاشیست و کمتر مجسمه سازی.
کارهای اخیر شما در تهران، از جنس فلز ارائه شده بودند. کار با فلز دشوارتر از سایر تکنیک هاست. ابزار و امکانات اجرای یک ایده با فلز برای یک مجسمه ساز دشوار نیست؟
من چند مسیر کاری دارم که هر کدام متریال متفاوتی دارد. خود را به چیزی محدود نمی کنم. یک مجسمهساز تمامی کارها را خود انجام نمی دهد. به عنوان مثال اگر کار نیاز به ریختگری داشته باشد، نمی توان منتظر بود که تمام کارهایش را خود انجام دهد و در کارگاهش کوره داشته باشد! یا وقتی اثر به « خَم کاری» نیاز دارد، نمی توان از مجسمه ساز انتظار داشت این کارها را خود انجام دهد. با توجه به این موضوع که هر یک از کارهایی که ممکن است مجسمه ساز به آن ها برای ساخت اثرش نیاز داشته باشد، یک تخصص است، می توان گفت که مجسمه سازی اجرای همه تکنیک ها و تسلط بر همه فنون نیست. البته باید با هر یک از این کارها آشنایی داشته باشیم. اما هر کدام از این کارها یک شغل است. اگر به ریختگری نیاز داشته باشم، نمی توانم انتظار داشته باشم که امکانات کافی را در این زمینه داشته باشم.من در نهایت قالب کارم را می سازم و برای اجرای آن از یک ریختگر کمک می گیرم. کار با هر متریالی دشواری های خاص خود را دارد. از سوی دیگر نمی توان همه ایده ها را با یک تکنیک اجرا کرد، و به طبع نمی توان انتظار داشت که یک هنرمند در همه این شغل ها تخصص کامل داشته باشد.
مجسمهسازی حرفه پر هزینه ایست. درست است؟
مجسمه با هر جنسی هزینه های خاص خود را دارد. شاید همه مجسمه ها هم از یک متریال باشند. اما همان یک متریال هم هزینه های خود را دارد. یکی از اساتیدم می گفت، هنر چاه بی انتهاییست که باید همیشه در آن پول ریخت، اما هیچ وقت پر نمی شود.هنرمند هر شغل دیگری هم که داشته باشد، در نهایت درآمد خود را صرف هنر می کند و این دور هم چنان ادامه دارد.
شما از آن دست هنرمندانی هستید که آثارتان را در تهران هم به نمایش گذاشته اید. مایلم قدری از تفاوتی که میان فضای هنری تهران و شهرستان ها وجود دارد سخن بگویید.
تهران به سبب وجود دانشجویان متعدد و آمد و شد های پر رنگترش نسبت به یک شهرستان، فضایی نزدیک تر به اثر هنری دارند. در واقع تعداد افرادی که درگیر با هنر هستند، بیشتر است. غالب اساتید هنر در تهران به فعالیت می پردازند و این شهر را برای ادامه حیات هنری خود ترجیه می دهند. به هر صورت ارتباط با تهران را به سبب وجود جریان هنر در آن لازم میدانم.
شما آثار واحدی را در دو شهر متفاوت به نمایش گذاشتهاید. به همین سبب مایلم این سوال را مزذح کنم که برخورد مخاطبان شما در تهران و اصفهان مشابه بود، یا خیر؟
برخورد دو جامعه متفاوت با یک اثر هنری واحد، بسیار متفاوت است.البته بای گفت که مخاطبان به دو دسته تقسیم میشوند. نخست مخاطبان حرفهای و هنرمندانی که به طریقی با گونه ای از هنر در ارتباطند و گروه دیگر مردم عادی هستند. تقریباً می توانم بگویم هنرمندان در تهران و اصفهان برخوردی مشابه با آثار من داشتند. اما مردم عادی خیر. مخاطبان عام، به سبب تفاوت در فرهنگشان برخوردهایی متمایز درباره آثار من داشتند. گرچه همیشه از اصفهان به عنوان شهر هنر یا می کنند، اما برخورد با یک اتفاق جدید برای این مردم دشوارتر است.
علت این موضوع را چه می دانید؟
شاید به سبب آنکه هنرهای مردمی رایج در اصفهان همواره شامل آثار کاربردی بوده، انتظار کاربرد از یک اثر هنری در این شهر و اندیشه مردمش نهادینه شده. هنوز هم بسیاری از مردم از اثر هنری انتظار یک کاربرد خاص دارند. این انتظار در اصفهان نسبت به تهران بیشتر بود. مردم اصفهان هنر را این طور شناختند. هنوز هم وقتی حرف از هنر به میان می آید، یک سفره قلمکاری شده و یا یک ظرف میناکاری شده،به ذهنشان خظور می کند. و بعد در مواجهه با اثر هنری تازه، با نوعی تناقض روبرو می شوند.