وی با اشاره به اینکه مدت کوتاهی از افتتاحیه نمایش «کمدی استشمامات» می‌گذرد به خبرنگار هنرنیوز گفت: عباس جوانمرد برای افتتاحیه آمد و ما خودمان هم فکر نمی‌کردیم که این همه تمات شاگر در افتتاحیه حضور پیدا کنند. ما تقریباً از شب قبل فروش را متوقف کردیم چون در غیر این صورت میهمان‌‌هایمان در سالن جا نمی‌شدند.

عبدی در ادامه افزود: ما در افتتاحیه صد و سی نفر میهمان داشتیم که البته سی نفر از دوستان رو زمین نشستند و این برای ما بسیار خوشحال کننده بود. همه تماشاگران ما یک دست نیستند عده‌ای صرفاً فقط برای اینکه کار کمدی است می‌آیند و برخی هم که حضور پیدا می‌کنند دوست دارند در کنار کمدی حرف‌های تلخ را هم بشنود. در سالن نیاورران فضا به گونه‌ای است که خانواده‌ها بیشتر با بچه‌ها می‌آیند و چیزی که بیش از همه برای ما مهم است این است که این بچه‌ها هم به شدت با کمدی کار ارتباط برقرار کرده بودند و داستان را هم متوجه شده بودند.

کارگردان نمایش «کمدی افتضاحات» در باره فرم طنز های انتخابی در کار‌هایش گفت: ایده آل ما این است که کاری را انجام دهیم که همه از آن لذت ببرند. ما چند فرم برای اجرای نمایش داریم یکی تئاتری است که به سمت زندگی می‌رود و سعی می‌کند که شبیه زندگی شود. اما برخی کار‌ها و نمایش‌ها در اصطلاح به سمت تئاتریکال بودن می‌روند مانند کار‌ها و نمایش‌های برتولت برشت. در افتتاحیه عباس جوانمرد گفت نمایش شما به سمت تئاتریکال بودن می‌رود.

وی در ادامه افزود: ما در دکور سعی کردیم با چند چهار پایه و شیوه چیدمان آن‌ها در لحظات مختلف تصویر سازی کنیم و جالب این است که تماشاگر هم به راحتی این را می‌پذیرد. البته این برخورد تماشاگر با این نوع نمایش عجیب نیست، چون ریشه‌های نمایشی ما از قدیم تئاتریکال بوده است. ما از نمایش‌های قدیمیمان مانند تخته حوضی نیز وام گرفته‌ایم و سعی کردیم آن جنس بازی‌ها را در نمایش در بخش بازیگری استفاده کنیم.

تهیه کننده مسابقه رادیویی «صد در صد» این چنین ادامه داد: ما داستان خودمان را می‌شناسیم و سعی کردیم که غالب کارمان را ایرانی انتخاب کنیم و از تمام شیوه‌های ارائه کمدی که در دنیا وجود دارد استفاده کنیم مانند کمدی دلارته. من همیشه دوست داشتم که کمدی تلفیقی کار کنم و نمایش کمدی که به روی صحنه می‌برم تلفیقی باشد از تمام شیوه‌های کمدی که در دنیا وجود دارد.

عبدی در ادامه در باره شرایط بد مالی هنرمندان تئا‌تر گفت: بنده چند وقت پیش در یکی از شبکه‌های اجتماعی مطلبی را با این عنوان نوشتم (در شرایطی که شتر با بارش گم می‌شود نمی‌شود انتظار بهتری داشت). بودجه‌های میلیاردی که به درستی هزینه نمی‌شوند. مجید بهرامی از هنرمندان ارزشمند تئا‌تر فقط به مبلغ ناچیزی برای درمانش احتیاج دارد اما آن چنان که باید مرکز و یا هر جایی که مسئول است از این هنرمند حمایت نمی‌کنند. کار به جایی رسده که خود هنرمندان باید جمع شوند تا کاری را برای دوست و همکارشان انجام دهند

این هنرمند در ادامه تصریح کرد: من از شما یک سوال می‌پرسم. ۳ هزار میلیارد چند تا مجید بهرامی را نجات می‌دهد؟ این‌ها واقعیت است. مصطفی عبداللهی برای شیمی درمانی‌اش ماهی ۵ میلیون احتیاج دارد. بحث من و کارم نیست که مرکز یه پول سیاه هم به من نداده است موضوع اینجا است که از هنرمندان حمایت‌های لازم انجام نمی‌شود.

وی در ادامه افزود: بنده هزینه صفر تا صد کارم را خودم پرداخت کرده‌ام. اصلاً توقعی هم نیست اما حده اقل این بودجه‌ها را صرف ساخت سالن کنند آن را ندهند به افرادی که جزو باند‌های نمایشی هستند ودر سال چندین بار اجرا می‌روند. باند‌هایی که از اجرا‌هایشان مخاطبان چیزی متوجه نمی‌شوند و فقط با توجه به روابط بودجه و سالن می‌گیرند.

کارگردان نمایش «کمدی استشمامات» درباره محافظه کار بودن برخی مدیران گفت: البته مسئولین و مدیران تصمیم گیر سعی می‌کنند که بودجه را بدهند به گروه‌هایی که دردسر درست نکنند و مخاطب هم خیلی چیز خاصی از کارشان را متوجه نشود. بالاخره آن‌ها نمی‌خواهند که مار در آستینشان پرورش دهند. برخی گروه‌ها در سال بار‌ها اجرا می‌کنند در حالی که ما باید پشت در‌های بسته بمانیم پون به جایی و گروهی وصل نیستیم.

عبدی در پایان گفتگو از فعالیت‌هایش در رادیو به خبرنگار هنرنیوز گفت: بنده با توجه به علاقه‌ای که رادیو دارم اما بیشتر ترجیه می‌دهم که در تئا‌تر کارگردانی کنم و در امدمم از همین راه باشد چرا که درسش را خواندم و حرفه اصلی بنده هم‌‌ همان تئا‌تر است. امامنبع در آمد بنده بیشتر از رادیو است. در حال حاضر بنده در رادیو تهران تهیه کننده مسابقه «صد در صد» هستم و همچنین مجری بازیگر برنامه «عصربخیر تهران» رادیو تهران هستم. اما به دلیل اجرای کارم تقریباً یک ماهی مرخصی گرفته‌ام.