به گزارش هنرنیوز، دو سال پیش کمتر یا بیشتر مالک مجتمع «تجارت جهانی» به قصد ساخت پارکینگ برای این مجتمع خانه‌»عامری‌ها» را خرید، زمانیکه کمیته‌ پیگیری خانه‌های تاریخی تهران، با تهیه‌ پرونده‌ ثبتی این خانه، موفق شد آن را به صورت اضطراری در فهرست آثار ملی ثبت کند. چرا ثبت؟ چون فکر می‌کرد ارزشمند است. و مهم است خانه‌ای تاریخی حفظ شود آن هم عمارت و باغ تاریخی عامری‌ها واقع در خیابان فردوسی با پلاک ۴۵۹ که از جمله خانه – باغ‌های اواخر قاجار و متعلق به سال ۱۳۰۵ هجری شمسی در محله فردوسی است.

 

این خانه – باغ در زمینی به مساحت ۲۷۵۰ متر در ضلع جنوبی غربی میدان فردوسی توسط سلطان خان محمد عامری بنا شده که وی پسر نصرالله نائینی اسدالسلطنه ،‌ عضو کمیته زرگنده ، رئیس دفتر و معاون سید ضیاء الدین طباطبایی ، نماینده مجلس شورای ملی ، معاون وزیر دارایی ، معاون وزارت راه و ارتباطات ، سردبیر روزنامه صور مدفون شده در باغ گورستان ظهیرالدوله و بانی خانه عامری‌های شهر تهران یا (انجمن فرهنگی ایران و انگلیس) است. 

پس از پیگیری‌های سازمان‌های مردم نهاد مدافع بافت تاریخی تهران و با همکاری سازمان میراث فرهنگی، خانه – باغ عامری‌ها روز ۳۰مهر ماه و همزمان با اولین روز نامگذاری اول آبان به نام روز تهران، به شماره ۳۰۷۱۹ به صورت اضطراری در فهرست آثار ملی کشور ثبت شد اما با وجود ثبت این اثر، همچنان سایه تخریب بر این بنا حاکم بود و تخریب شیروانی‌ها خانه و بخشی از سر ستون‌های این بنا توسط مجتمع تجارت جهانی فردوسی به عنوان مالک بنا در هنگام ثبت، گواه بر این موضوع بود. 

پس از ثبت این اثر خبرهایی از منابع موثق شنیده می‌شد که مالک(مجتمع تجارت جهانی فردوسی) در حال خالی کردن زیر این عمارت تاریخی است تا در اثر بارش باران و برف در فصل زمستان، این خانه فرو ریزد و با وجه‌ای غیر عمدی، تخریب شود.

 

به گزارش هنرنیوز، تا یکی دو ماه پیش هنوز سقف خانه از بالای در ورودی آن که در خیابان «سپهبد قرنی» است مشخص بود، هر چند گاهی اوقات یکی دو چوب از سقف شیروانی مانند آن کم می‌شد، اما امروز به جای آجر و چوب این خانه، فقط یک سوله‌ سیمان و تاورکرینی (جرثقیل) دیده می‌شود که حقانیت سود و سودا و خواب فراموشی مدیران سازمان میراث فرهنگی را به اثبات می‌رساند.

در سال ۹۰ امضای مجوز یکی از مدیران سابق اداره کل میراث فرهنگی استان تهران اولین عامل تخریب این بنا شد هر چند پس از آن میراث فرهنگی استان تهران برای حفظ این خانه آن را به صورت اضطراری ثبت کرد، اما قدم بعدی از سوی بخش حقوقی سازمان میراث فرهنگی و گردشگری برداشته شد، آن هم زمانی که دیوان عدالت اداری در پاسخ آخرین درخواست بخش حقوقی مبنی بر دادن یک فرصت دیگر برای دفاع از خانه‌ عامری‌ها، پاسخ داده بود که با توجه به این‌که مالک جدید خانه‌ عامری‌ها، این خانه را قبل از ثبت آن در فهرست آثار ملی خریده، برای او حقی در این زمینه ایجاد شده است، بنابراین امکان دادن فرصت دیگر وجود ندارد.

 

اما میراث فرهنگی می‌توانست تا زمانی مقرر یک دفاعیه‌ی جدید به دیوان ارائه کند، که با توجه به تعلل بخش حقوقی سازمان میراث فرهنگی برای آن به استان تهران و از بین رفتن زمان مناسب برای دفاعیه این امکان نیز تقریبا از بین رفت.

چون بخش حقوقی سازمان میراث فرهنگی و گردشگری هفت روز پس از پایان یافتن مهلت داده‌شده از سوی دیوان عدالت اداری به بخش حقوقی اداره کل میراث فرهنگی استان تهران، معاونت حقوقی سازمان میراث فرهنگی و گردشگری کشور، نامه‌ی مربوط به این موضوع را به اداره‌ی میراث فرهنگی تهران تحویل داد هرچند پس از رسیدن نامه به بخش حقوقی اداره‌ی میراث فرهنگی تهران، این بخش حقوقی در نامه‌ای به دیوان عدالت اداری، این تعلل را توضیح داد و از دیوان مهلت دوباره‌ای برای دفاع خواست، اما با توجه به زمان از دست رفته، این اقدام هم فایده‌ای نداشته است.