به گزارش هنرنیوز؛رحمانی در این نوشتارش آورده است: "«لانتوری» و نگاهش به مساله اسیدپاشی از منظر فقر فرهنگی بوده و در واقع ریشه اسیدپاشی را به سمت فقر و بحران فرهنگی در جامعه برده است. اساسا این فیلم با نگاه سیاسی به این رویکرد نپرداخته است. بلکه این بحران را چنین بررسی کرده که عده‌ای به دلیل فقر یا بحران‌های خانوادگی، در جامعه‌ مطرود می‌شوند و به بزه روی می‌آورند.

چنین افرادی در مواقعی که چیزی برای باختن ندارند یا زمانی که در مقابل آدم‌های دیگر نمی‌توانند خودشان را اثبات کنند سعی در تخریب شخصیت طرف مقابل می‌کنند که منجر به پدیده اسیدپاشی می‌شود. اگر از اسیدپاشی یا از بزهکاری‌های دیگر در جوامع مختلف استفاده سیاسی می‌شود، اساسا ریشه در فقر فرهنگی جامعه دارد، والا اگر چنین چیزی در جامعه‌ وجود نداشته باشد، هیچ وقت هم به عنوان ابزار سیاسی استفاده نمی‌شود. کاملا نگاه عاری از هر گونه بحث سیاسی رضا درمیشیان را می‌شود در این فیلم دید.»

ایسنا نوشت:رحمانی در بخش پایانی نوشتارش آورده است: «پایان «لانتوری» می‌تواند از شعار دولت جدید به عنوان تدبیر و امید بهره برده باشد؛ نگاهی که شاید بحث امیدواری هم دارد. این فیلم از منظری قصاص را تایید کرده و بخشش را هم توصیه کرده است.»