نیک نژاد به ایران آمده است
اسداله نیک نژاد به ایران سفر کرده و در حال رایزنی با مدیران سینما و تلویزیون برای ادامه ساخت پروژه لاله است.

فیلم سینمایی «لاله» که در سالهای آخر دولت دهم و به تهیه کنندگی مرکز گسترش سینما مستند و تجربی کلید خورد نتوانست با حاشیه‌هایی که برایش ایجاد کردند به ایستگاه آخر برسد و همچنان چشم براهه چراغ سبز مدیران جدید سینمایی است تا به خط پایان برسد. این پروژه شاید به نوبه خود، یک تجربه جدید برای سینمای ایران باشد و می‌توانست بار دیگر – به چند دلیل - نام سینمای ایران را در جهان سر زبان‌ها بیندازد.
اولین دلیل اینکه، این فیلم برای نخستین بار در سینمای ایران به زبان انگلیسی ساخته شده و همه بازیگران آن دیالوگ‌های خود را به زبان انگلیسی – آن هم نه دست و پا شکسته – ادا کردند که علاوه براینکه یک تجربه جدیدی برای سینمای ایران محسوب می‌شود می‌تواند در اکران‌های خارجی این فیلم ارتباط بیشتری با مخاطبان انگلیسی زبان برقرار کند.
دومین دلیل اینکه، این فیلم در باره یک بانوی محجبه ایرانی است که قهرمان رالی است و این سوژه می‌توانست از این جهت برای خارجیان که همواره زنان ایرانی را فاقد هر گونه فعالیتهای اجتماعی بویژه فعالیتهای ورزشی می‌پندارند فرصتی برای شکستن این فضا سازی و تصورات غلط اروپایی‌ها و دیگر ملل باشد. بی‌شک این سوژه می‌تواند تماشاگران انبوهی را در جهان به سینما بکشاند تا ببینند که یک بانوی ایرانی چگونه می‌تواند در مسابقات بین المللی رالی، برنده میدان باشد و این درحالی است که سوژه این فیلم نیز برگرفته از یک قصه واقعی است.
و اما سومین دلیل اینکه، اسدالله نیک‌نژاد کارگردان این فیلم، سابقه حرفه‌ای در سینمای هالیوود دارد و با‌شناختی که از سینمای امریکا و رایزنی‌هایی که برای پخش فیلم «لاله» می‌توانست در امریکا و اروپا انجام دهد بی‌شک، می‌توان اکران گسترده‌ای را در سینماهای امریکا و اروپا برای این فیلم پیش بینی کرد. از طرف دیگر، با توجه به بازگشت سرمایه و سود حاصله از اکران این فیلم در داخل و خارج از کشور، می‌توان به راحتی حدس زد که تمام هزینه‌هایی که برای این فیلم انجام شده – اگر چه ممکن است برخی از ارقام این فیلم نیز فضا سازی باشد – خیلی سریع به سینمای ایران برگردد و چه بسا مدیریت جدید مرکز گسترش سینما مستد و تجربی که اینک در اتمام این فیلم، قدری سرسختی نشان می‌دهد می‌تواند با بازگشت سرمایه و سودهای حاصله این فیلم، مقدمات دَه‌ها فیلم مستند را برای فیلمسازان حرفه‌ای و جوانان جویای نام در این حوزه را فراهم سازد.
بی‌تردید باید بپذیریم که منطقی‌ترین و طبیعی‌ترین نگرش به فیلم سینمایی «لاله» - با همه هزینه‌ها و احتمال برخی از ریخت و پاش‌ها – به پایان رساندن فیلم است و باید مدیریت سینمایی کشور اجازه عبور این رالی را به خط پایان صادر کند تا همه حاشیه‌های این فیلم به پایان برسد.
اگر برخی از دوستان معتقدند در این فیلم هزینه‌های اضافی انجام شده است باید بدانند که توقف آن نه تنها سبب بازگشت هزینه‌ها نخواهد شد بلکه موجب به باد رفتن پول‌های بیت المالی خواهد شد که تا کنون برای این فیلم هزینه شده است. لذا عاقلانه‌ترین راه، پایان یافتن این فیلم است.
خوشبختانه اکثر سکانس‌های این فیلم به اتمام رسیده و تنها سکانس‌های پیست اتومبیل رانی در تهران باقی مانده است که این پیست نیز به همین منظور از ماه‌ها قبل آماده و آسفالت شده است.
پروژه «لاله» با همه حاشیه‌هایش، یک فیلم ایرانی است که مراحل قانونی ساخت آن در کشور طی شده است. بنابراین نباید حالا که دولت تغییر کرده است، گروه سازنده آنکه همه از حرفه‌ای‌های سینمای ایران محسوب می‌شوند زیر شلاقِ نگاه‌های سیاسی، توانمندی‌هایشان نایده گرفته شود.
امید است حال که قریب نُه ماه از عُمر دولت یازدهم سپری شده و گرد و غبار هیجانات انتخابات و مسائل سیاسی از تغییر دولت فروکش کرده است. پس چه بهتر که مدیران سینمایی کشور در یک فضای منطقی و با کنار زدن عینک سیاسی، نگاه معقول تری به این پروژه داشته باشند تا این فیلم هر چه زود‌تر به خط پایان برسد. البته به نظر می‌رسد با ورود اسدالله نیک‌نژاد کارگردان این فیلم به ایران، مدیران سینمایی کشور هم به همین نتیجه رسیدند که باید این فیلم را با کارگردان آن به پایان برسانند تا ماجرای ساخت آن، دست آویزی برای افرادی که افتخار سینمای ایران را برنمی تابند، نشود.