«قندپهلو» همچون سایر برنامه‌های فرهنگی شبکه آموزش که میزان اهمیت این حوزه را در تنها شبکه‌ای که به مقوله فرهنگ می پردازد نشان می دهد، دارای مولفه‌های مثبتی است که توانسته است جای خالی بسیاری از برنامه های مرتبط با این حوزه را پُر کند.
«قندپهلو» با پهلو زدن به شعر و ادب فارسی و استعانت از درونمایه طنز توانسته است به جذب مخاطبین طنز پرداز و طنز دوست، اهالی ادب و نیز مخاطب عام که شاید گاه به گاه به شبکه آموزش سری بزند کمک شایانی کند و با توجه به علاقه مردم به طنز و طنزپردازی، «قندپهلو» حرکتی رو به جلو در این راستا محسوب می شود.
این برنامه ادبی با اجرای رضا رفیع و به تهیه کنندگی امیر قمیشی، از حضور چهره های مطرح طنز کشور بهره جسته و اشعار آنها و بداهه سرایی هایی که با مسائل روز جامعه در ارتباط است به شیرینی چای تلخ زندگی مردم افزوده و «قندپهلو»ی دقایقی از زندگی شان می شود؛ مردم در اغلب نظرسنجی ها از تمایل خود به طنز روز می گویند و مایلند مسائل و دغدغه های روز همچون تحریم و گرانی، اختلاص، یارانه ها و حذف آن، سبد کالا، مسائل سیاسی و جریان هایی از این دست که طرح آن به صورت شفاف از رسانه ملی به ندرت صورت می گیرد در قالب طنز ، بیان شود و مورد نقد قرار گیرد. دوربین طنز می تواند شفاف ترین قاب بیان را در دریچه ذهن مردم ببندد و به طرح مشکلات و دغدغه های آنها بپردازد. 
در «قندپهلو»ی نوروزی، آیتم های مختلف که از ویژگی های آن محسوب می شد دست آویزی برای جذب بیشتر مخاطب بود، طراحی صحنه و دکور خاص آن، جلوه ای نو در فضای این برنامه محسوب می شد؛ آیتم هایی چون «یک دهن آواز»، «حافظ میگه من میگم»، «نور، صدا، تصویر، لبخند» ، «بیت تا بیت»، «هدفمندسازی شاعرانه ها» و «لبخند منتشره» آیتم های شیرینی نوروزی بود که ذائقه مخاطب را قند و عسل می کرد.
شهرام شکیبا، ناصر فیض، رضا رفیع و امیر قمیشی به عنوان داور و مجری و تهیه کننده پای ثابت این برنامه ها بوده و طنزپردازان کشور از جای جای ایران در این برنامه حاضر می شوند که در ایام نوروز یک میز از میزهای شبانه «قندپهلو» به حضور بانوان طنزپرداز اختصاص داشت.
به طور کل رقابت شیرین طنزپردازان و داوری های قندصفتانه با جذابیت های کلامی که بین شرکت کنندگان رد و بدل می شود، قدرت جادویی طنز را در سطوح پایین تر آن که از رسانه به مردم نمایانده می شود می رساند و جایگاه و اعتبار آن را به نمایش در می آورد هرچند، اگر فضای رسانه این مجال را برای طنز فراهم آورد این قابلیت چنان ارتقا خواهد یافت که برنامه هایی چون «قندپهلو» به یکی از برنامه های درخشان و پر مخاطب سیما بدل خواهند شد.
هم از این روست که سایر برنامه های ادب محور در رسانه ملی، نمی توانند چندان که باید ببالند زیرا که دست و بالشان از جهات زیادی بسته است که محدودیت بیان، محدودیت بودجه و مواردی از این دست را نمی توان نادیده انگاشت و این موضوع برای برنامه های طنز محوری که از قضا تفکر زیادی برایشان صورت گرفته است مصداق بارزتری دارد.
«قندپهلو» علاوه بر جایگاه خاص خود در بین مردم که حتی اگر شده با درنگی کوتاه، دقایقی از آن را نگاه کنند و فقط یک طنزسروده بشوند این برنامه را از دست نمی دهند، در بین برنامه های سیما حکم تصفیه آکواریومی را دارد که قادر است به پمپاژ هوای تازه در این فضا بپردازد کاری که برنامه های جدی نقد در شبکه های مختلف قادر به انجام آن نیستند.
«قندپهلو» گذشته از خاصیت ظریف انتقادی اش، مفرح و شادمانه است تا جاییکه هنگام پخش، خصوصا در ایام نوروز لبخند را مهمان چهره مخاطبین خود می کند و مجالی برای مباحثه درباره اشعار فراهم می آورد خصوصا اگر شعرها به دغدغه های روز جامعه ربط داشته باشد.
البته دور از نظر نماند که به خود این برنامه نقدهای زیادی وارد است از جمله اینکه این برنامه جای کار فراوان دارد و نهالی است که باید پرورده شود.
