با نگاهی به روند تولید موسیقی و شکل‌گیری گروه‌های موسیقیایی در شهرستان‌ها به راحتی تردید و سردرگمی هنرمندان موسیقی را می‌توانیم درک کنیم که از جمله دلایل آن برخورد سلیقه‌ای با موسیقی بوده‌است.

به گزارش هنرنیوز، همواره نگاه مسئولین موسیقی در کشور پرورش ذهنیات جوان و رشد و بالندگی نیروهای با انگیزه در زمینه موسیقی بوده است، که برای این منظور به اقدامات گوناگونی پرداخته‌اند. از جمله آنها گسترش جشنواره به شهرستان‌ها بوده همچنین تمرکز زدایی از آن‌ها که از جمله این جشنواره‌ها که در چند سال اخیر به تمرکز زدایی پرداخته‌اند جشنواره فجر و جشنواره نواحی بوده‌است.

این امر به مشارکت بیشتر گروه‌های شهرستانی و افزایش انگیزه آنان برای پرداختن به موضوع موسیقی منجر شد که نتیجه آن را در جشنواره فجر شاهد بودیم، بسیاری از گروه‌های شهرستانی در این جشنواره از منتخبین بخش‌های گوناگون بودند. هرچند که آنطور که باید از جانب مسئولین علاوه‌بر قولهایی که داده‌بودند مورد حمایت قرار نگرفتند.

از جمله اقدامات دیگری که از سوی پایتخت و هنرمندان پایتخت‌نشین برای حمایت موسیقی شهرستان‌صورت می‌گیرد، راه انداختن تورهای موسیقیایی به شهرستان و برگزاری کنسرت در آنها می‌باشد. البته لازم به ذکر است برگزاری کنسرت در شهرستانها ساده‌تر از تهران است اما از کیفیت لازم برخوردار نیست.

برگزاری کنسرت در تهران مشکلات زیادی دارد؛ مشکلاتی از قبیل گران بودن سالن. هرچند اجرای کنسرت در شهرستان‌ها مشکلات خاص خودش را دارد اما به‌نظر می‌رسد که گرانی اجاره سالن بهانه‌ای است برای اجرا در شهرستان‌ها؛ گروه‌ها به‌دلیل پرداخت کامل هزینه پیش از اجرای کنسرت عملا نمی‌توانند در تهران به برگزاری کنسرت بپردازند، به همین آنها ترجیح می‌دهد که این کنسرت را در شهرستانها برگزار کنند هرچند که لغو کنسرتها در شهرستان بیشتر از تهران اتفاق می افتد اما مخاطبان شهرستانی با شور بیشتری از کنسرتها استقبال می‌کنند.

به هر حال اینگونه اقدامات در شهرستان‌ها صرفاً سالیانه بوده و بعد از مدتی به فراموشی سپرده می‌شود. برای انجام اقداماتی که موثر واقع شود باید به پایه‌ها توجه کرد و موسیقی را به صورت بومی در همان شهر به رشد و شکوفایی رساند. وقتی دهکده‌ای با مشکل کم آبی روبه‌رو است کار درست برای رفع این مشکل اندیشیذن تدبیری برای حل دائم مشکل است به عنوان مثال چاهی برای آن دهکده حفر کرد نه اینکه با تانکر به آن روستا آب رساند.

مسئولین فعال در شهرستانها باید به فکر تقویت این هنر بین هنرمندان بومی خود باشند و از برخورد سلیقه‌ای با این هنر جلوگیری کنند، نباید اینطور باشد که با عوض شد یک مسئول در شهرستان رویکر هنرمندان آن شهر نسبت به هنر نیز تغییر کند، که در این صورت یا گوشه‌گیر می‌شوند یا هنرخود را از ساکنین آن شهر دریغ می‌کنند.