به گزارش هنرنیوز؛آیدین آغداشو (نقاش، نویسنده، منتقد فیلم و طراح) با بیان اینکه در زمانی که موزه هنرهای معاصر افتتاح شد، بازدیدی از گنجینه موزه داشتم، اظهار کرد: در این مدت هیچگاه از ما دعوتی نشده تا بتوانیم دوباره از گنجینه موزه و آثار موجود در آن بازدید کنیم.
او با یادآوری اینکه گنجینه موزه هنرهای معاصر بطور دقیق ثبت شده، ابراز کرد: مجموعه آثار در اختیار انباردار آن، آقای شهبازی است و چند کاتالوگ هم پس از انقلاب از برگزیده آثار خارجی بطور مفصل چاپ شده و در اختیار علاقهمندان است.
این هنرمند نقاش در پاسخ به این سوال که برخی میگویند احتمال دارد در چاپهای گذشته در توضیحات برخی از آثار اشتباهاتی صورت گرفته باشد، در اینصورت آیا بهتر نبود موزه از نظر کارشناسان خبره نقاشی در گردآوری کتاب گنجینه استفاده میکرد، گفت: با توجه به اینکه مسئولان موزه از هنر غرب آگاهند اما به عقیده من درستترین و صحیحترین این است که بازهم از نظرات کارشناسان معتبر استفاده میکردند.
آغداشلو با توضیح اینکه مجموعه موزه هنرهای معاصر (آثار غربی) یکی از معدود مجموعههایی است که به دقت ثبت شده، تصریح کرد: این آثار در زمان کامران دیبا گردآوری شده و این مجموعه بطور دقیق و کامل تماما فهرست شده و اسناد خرید دارند و سیستم انبارداری اصلی موزه هنرهای معاصر در اختیار آقای شهبازی که فرد بسیار امین و مطلعی است، قرار دارد و امکان اینکه چیزی بدون اجازه یا نظارت جابجا شده باشد، وجود ندارد. بعضی آثاری به امانت داده شده اما اینکه اثری را جابجا کردهباشند و به موزه دیگری انتقال داده باشند؛ امکان ندارد.
او با بیان این نکته که برای موزه هنرهای معاصر از زمان افتتاح تا امروز چارچوبهای وجود داشته که همواره براساس آن چارچوبها عمل کرده؛ ابراز کرد: از آنجاکه در حقیقت صاحبان اصلی گنجینه موزههای ایران مردم هستند؛ بهتر است عدهای که صاحبنظر، خبره و مورد اعتماد باشند از طرف انجمن هنرمندان معرفی شوند و از این آثار بازدید کنند و حتی آثاری که در فهرستها وجود دارد با آثار موجود تطبیق داده شوند. البته در هیچ جای دنیا اینگونه نیست که مردم از انبارهای موزهها بازدید کنند و چنین امری محال است زیرا در اینصورت انبار موزه تبدیل میشود به یک راهروی پرازدحام.
این هنرمند نقاش در پاسخ به این سوال که آیا امکان دارد که یک اثر چندین بار به ثبت رسیده باشد؛ گفت: آثاری که درموزه هستند قبل از انقلاب خریداری شده و به ثبت رسیده، من گمان میکنم که برخی از آثار با سه نوع شرح ثبت شده باشد ولی یک اثر، یکبار ثبت میشود و ممکن است در هر بار ثبت شرح متفاوتی از آن نوشته و به آن اضافه شده باشد.
او با اشاره به اینکه انباری که پیش از انقلاب برای آثار تهیه شده، فوقالعاده عالی و مناسب برای نگهداری بود، اظهار کرد: از آنجا که ۴۰ سال از قدمت ساختمان موزه میگذرد و تاسیسات آن فرسوده شده، قطعا هر انباری که ۴۰ سال از عمرش گذشته باشد نیاز به تعمیرات دارد تا برای نگهداری آثار مفید و کارآمد باشد.
این هنرمند با بیان این نکته که برخلاف آنچه که در روزنامهها و مجلات خارج از ایران عنوان میشد که آثار غیرقابل نمایش موزه هنرهای معاصر، منهدم میشود، خاطرنشان کرد: من در شبکه بیبیسی انگلیسی هم عنوان کردهام که این آثار نه منهدم شده و نه شرایط عجیب و غریبی آنطور که بعضی میگویند، دارند. این آثار در انبار موجودند و تا جایی که من به یاد میآورم تعداد این آثار زیاد هم نیست.
آغداشلو با بیان اینکه در سالهای ابتدایی انقلاب به نظر میرسید این آثار به شدت مخالف با عرف ما باشند، تصریح کرد: با توجه به آثاری که در سالهای اخیر در نمایشگاهها و گالریها میبینیم خیلی از آثار گنجینه هم که مخالف با عرف ما بودند قابل دیدن هستند. اما قطعا تعدادی وجود دارد که با عرف و اخلاق جامعه ما نمیخواند، اما گمان نمیکنم برنامه خاصی برای این آثار داشته باشند و از آنها در همان انبار نگهداری میشود.
او با اشاره به اینکه در دورهای قرار بود این آثار را با تعدادی اثر معاوضه کنند، خاطرنشان کرد: البته این کار هم بسیار پیچیده است و به راحتی امکانپذیر نیست. معاوضه یا فروش این آثار به مصوبهای از سوی مجلس و دولت نیازمند است و رئیس موزه اجازه این را ندارد که بتواند اثری را معاوضه کند. تنها معاوضهای که در موزه هنرهای معاصر صورت گرفته، جابجایی تابلوی «زن شماره ۳» اثر «دکونینگ» با ۱۱۸ برگ شاهنامه طهماسبی بوده است.
خالق مجموعه «خاطرات انهدام» با اشاره به اتفاقات رخ داده درباره واگذاری موزه هنرهای معاصر، ابرازکرد: این روزها در رسانهها مطالبی در موافقت و مخالفت با این واگذاری دیده میشود که در یک جامعه چندصدایی این مسائل طبیعی است، اما مهم این است که این موضوع باید شفاف شود که ما دقیقا پیرامون چه مسئلهای صحبت میکنیم، آیا درباره اصول کار صحبت میکنیم که این کار شدنی است یا خیر؟
آغداشلو با بیان اینکه هیچگاه در دنیا موزههای بزرگ را به موسسات خصوصی واگذار نمیکنند، افزود: ممکن است این اتفاق درباره موزههای کوچک اتفاق بیفتد اما درباره موزههایی مانند موزه متروپولیتن یا موزه هنرهای معاصر هیچگاه این اتفاق نمیافتد. همانطور که موزه جواهرات سلطنتی را نمیتوان به صنف جواهرفروش داد.
او با بیان اینکه همه این بحثها برای این است که سمتها جابجا میشود، ادامه داد: گنجینه موزه هنرهای معاصر معادل و مساوی با موزه جواهرات سلطنتی است و همانطور که موزه جواهرات سلطنتی در طول ۵ سال گذشته بطور کامل مرمت و بازسازی شده است همین اتفاق نیز باید برای مجموعه موزه هنرهای معاصر نیز بیفتد.
ایلنا نوشت:این نویسنده در پایان با اشاره به این موضوع که در طی این سی و چند سال که از انقلاب میگذرد و در طی دورههای مختلف و مدیران متفاوتی که به موزه هنرهای معاصر آمدهاند و گنجینهای که تحویل گرفته شده؛ همواره شایعاتی در خصوص گنجینه شنیده شده، گفت: بهترین کار این است که از هر انجمنی نمایندگانی را برای بازدید از موزه بیایند تا این شایعات برطرف و رفع شبهه شود.