به گزارش هنرنیوز به نقل از روابط عمومی هفت؛ شب گذشته میزگرد سینما و چشم انداز آن با حضور «پرویز شیخ طادی» و «مهدی کرم پور» برگزار شد.
در ابدای این بحث شیخ طادی در مورد چگونگی رسیدن به سینمای مطلوب و آرمانی گفت: با برنامه کاملی که وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی ارائه داده برنامه چشم انداز سینمای ایران کاملا مشخص است. اما باید دید چرا وزارتخانه ها انقدر دچا فیلم سوزی می شوند.
وی ادامه داد: تا زمانی که بدنه و ساختار وزارتخانه های ما وزیر و مدیر تربیت نکنند و مدیران ما از خود بدنه ان بیرون نیایند به نتیجه نمی رسیم. همیشه وضعیت بدنه وزارتخانه های ما مخصوصا وزارت ارشاد به شکل اتوبوسی بوده است. ما باید افراد مشخص با سمتهای طولانی مدت داشته باشیم تا بتوانند برنامه های خود را به نتیجه برسانند.
کرم پور نیز در این باره گفت: مطمئنا مدیران و مسئولان ما می خواهند یک دولت فرهنگی داشته باشند نه یک فرهنگ دولتی. این اتفاق نیم افتد مگر اینکه دنبال کاهش تصدی گری دولت برویم به دنبال خصوصی سازی واقعی باشیم. عدالتی که شعارش را می دهیم محقق نمی شود به شرط اینکه قوانین مشخص داشته باشیم.
این کارگردان سینما افزود: کار دولت بستر سازی برای فراهم کردن یک رقابت سالم است. امروزه ما ۱۲ ارگان داریم که هرکدام با قوانین خودشان فیلم تولید می کنند. ما به یک دولت فرهنگی کارامد و شفاف نیاز داریم. وزیران ارشاد ما تا به حال همگی مثل یک پدر در حال نصیحت کردن بوده اند و مدام وارد جزئیات می شدند در حالی که باید آدم هایی در وزارتخانه تصمیم سازی کنند و پای تصمیمشان هم بایستند. معاون سینمایی باید بتواند سر تصمیمی که می گیرد بایستد.
کرم پور با اشاره به تجربیاتی که کشور فرانسه در ملی کردن سینمای کشورش داشته گفت: فرانسه ساختاری بدون تبعیض طراحی کرد که برای حمایت از سینمای ملی اش و مقابله با صنعت امریکا بود. حتی تلویزیونی فرانسه موظف است از تولید فیلم های سینمایی حمایت کند. فرانسه درتوزیع فیلم‌ها حمایت می کند نه در تولید. اما امروزه در ایران سود در تولید است و دعوا بر سر منافع.
شیخ طادی در ادامه بحث عنوان کرد: معمولا همه وزیران ما برنامه ای را ارائه می دهند که مفاد آن برای همه مشخص است. ما مشکل اجرایی شدن مسائل مطرح شده را داریم. باید معلوم شود چه کسانی مامور اجرایی این برنامه ها هستند و چه تجربیاتی دارند. باید دید الگوهای کشورهای دیگر چه بوده است؟ باید از افرادی که حضور و تجربه اجرایی داشتند بهره گرفته شود.
وی ادامه داد: باید دید خروجی چشم انداز سینمای ایران قرار است چه باشد. چطور باید از این همه نیروی مستعد استفاده کنیم تا نتیجه مناسب بگیریم. چرا کارگردان های ما مدام شیوه و سبک فیلم هایشان را عوض می کنند. ما در حوزه اندیشه هم با مشکل مواجهیم.
کارگردان«شکارچی شنبه»گفت: متاسفانه ما بهداشت روانی هنرمندان را سر صحنه حفظ نمی کنیم. کجای دنیا ازبازیگر ۱۴ ساعت کار حسی می خواهند. بازیگر برای دست یابی و ارائه حس مورد نظر به دوپینگ روی می آورد. وضعیت اقتصادی هنرمندان ما مناسب نیست چون هنرمند کاسبکار و دلال نیست و نیم تواند بین احساس و برهانش بالانس به وجود بیاورد.
