شاید یکی از نهادهای اثرگذاری که در ماه‌های اخیر در تولید آثار موسیقایی فعال بوده حوزه هنری است. این اتفاقی خوشایند است که حوزه هنری که پیشتر آن را در حوزه سینما فعال می‌دیدیم، در سال‌های اخیردر انتشار آثار موسیقی پر رنگ ظاهر شده است. همان‌گونه که رسالت اصلی حوزه هنری بر مبنای آن شکل گرفته‌است، آثار حوزه هنری در حوزه‌های مختلف و البته در حیطه ارزش‌های ملی، مدهبی، میهنی تولید و منتشر می‌شوند. یکی از موضوعات اصلی تولید آثار در حوزه‌ هنری مجموعه آثاری در حیطه یادآوری دفاع مقدس است. از جمله این آثار «سرزمین مهربانی»‌ از ساخته های پیروز ارجمند است که در حوزه دفاع مقدس و با همکاری حوزه هنری استان کرمان و هم چنین سازمان حفظ آثار و نشر ارزش های دفاع مقدس منتشر شده است. 

این اثر که بر مبنای موسیقی دستگاهی ایران و با بهره از سازهای ارکسترال تولید شده، مشتمل بر شش تصنیف و یک قطعه آوازی‌ست که در دستگاه چهارگاه نواخته شده است. 

تصنیف های این آلبوم « سرزمین مهربانی »،« شاهد آیینه‌ها »،« گل باران »،« صبح پیوند »،« یاد کاروان » و « سرآغاز فصل باران » همگی بر مبنای اشعاری ملی و میهنی ساخته شده‌اند و به طرز آشکاری موضوع خود را با نخستین ملودی افشا می‌کنند. گرچه شاید بتوان نقاط ضعفی از این اثر یافت اما می‌توان آن را تلاشی در جهت بیان موضوعات مرتبط با دفاع مقدس در غالب موسیقی دستگاهی دانست و البته از جمله معدود آثاری که این روزها در حوزه موسیقی تولید می‌شود. 

شاید نقدی که به این اثر وارد باشد بیشتر به صدای ناپخته خواننده بر می‌گردد. صدایی که ساز خود را می‌زند و در تلفیق، کمتر آن را هم آهنگ با موسیقی و در تلفیق موفق با آن می‌بینیم. می‌توان موفق‌ترین نمونه‌ها تصانیف ایرانی را آثاری دانست که صدای خوانندگانش قدری در موسیقی حل می‌شود و به نوعی یکدستی با سازها می‌رسد. این آثار را که از نمونه‌های به یاد ماندنی آن می‌توان «وطن» از ساخته‌های زنده یاد «روح الـ... خالقی» با صدای زنده‌یاد «محمد نوری» ، قطعه «خوشه چین» با صدای استاد محمد بنان و یا « وطنم » با صدای سالار عقیلی دانست، به سبب حل شدن صدای خواننده با سازها و یکدستی موسیقی جذابیت و ماندگاری شده است. البته شاید بتوان ایراد را بر تنظیم کننده اثر نیز وارد دانست که تلاشی برای تلفیق اثربخش صدای خواننده با موسیقی نداشته و یا در این راه موفق ظاهر نشده است. 

اما یکی از نقاط قوت این اثر را می‌توان در قدرت نوازندگانش دانست. به ویژه نت هایی که با کمانچه نواخته شده اند و بخش‌هایی که نی با نوای خواننده همراه شده‌است؛ می‌توان از نقاط اثربخش این مجموعه دانست. به ویژه در قطعه آوازی علاوه بر تلفیق موثر و متوازن صدای ساز با صدای خواننده قطعه‌ای قابل تامل خلق شده‌است. 

اما در مجموع می توان گفت حضور قطعات ارکسترال می‌توانست این مجموعه را به مجموعه‌ای اثرگذارتر بدل کند.
در این اثر علی جعفری پویان و میثم مروستی نوازنده ویلن، سهراب برهمندی ویلن آلتو، کریم قربانی ویلن سل، علی رضا خورشید‌فر باس و کنترباس، فرشید حفظی‌فر ابوا، هومن مهدویان سه تار، شقایق بختیاری خو تار، علی رضا دریایی کمانچه، پویا سرابی سنتور، کورش بزرگ‌پور تمبک و دف، غلامرضا صادقی پیانو و پیروزارجمند آهنگساز و نوازنده نی را همراهی می‌کنند.