به گزارش هنرنیوز؛فرهاد ارژنگی « ۱۳۴۰ّ- ۱۳۱۷» فرزند (رسام ارژنگی) هنرمند نگارگر و شاعر، از کودکی به راهنمایی پدر، نزد علی اکبر شهنازی به آموختن تار پرداخت و پیشرفت چشمگیرش چنان بود که او را مکتبدار آینده و برترین شاگرد شهنازی می شناختند.
فرهاد در هجده سالگی توسط مسئولین هنرستان موسیقی ملی به جانشینی موسی خان معروفی «۱۳۴۴-۱۲۶۸» برگزیده شد و با نبوغ درخشان و استعدادی کم نظیر شهرت فراوان یافت.
او دردر طول زمانی کوتاه فعالیت های بسیار متنوعی انجام داد. نوازندگی وتعلیم تار به هنر جویان،نقاشی در سطحی حرفه ای،تحصیل دانشگاهی در رشته شیمی، ساز شناسی، ساختن آهنگهای اصیل و زیبا (که متاسفانه در سالهای بعد بخشی از آنها به نام یکی از هنرمند نمایان شاغل در وزارت فرهنگ و هنر منتشر شد)، معرفی ساز های مهجور ایرانی و باز گرداندن ساز مهجور رباب از افغانستان به ایران، جستجویی جدی برای یافتن ریشه های موسیقی مشرق زمین در درازنای تاریخ و نوشتن ردیف موسیقی ایران با دو روایت (میرزا حسینقلی و علی اکبر شهنازی) که هم اکنون به وسیله انتشارات سوره مهر در حال آماده سازی برای چاپ میباشند ،از جمله فعالیت هایی است که این هنرمند تنها در طول چند سال به انجام آنها پرداخت.
پنجاه سال پس از خاموشی فرهاد ودر سال ۱۳۹۰ خورشیدی، آهنگ ها و آثاروی جمع آوری و به همت خواهر کوچکترش هما ارژنگی در کتابی با عنوان ( نقش فرهاد) منتشر و در فرهنگسرای ارسباران با حضور هنرمندان بنام موسیقی رونمایی گردید.
دست نوشته های او از ردیف موسیقی، در حوزه هنری و در زمان تصدی رضا مهدوی، در اختیار حوزه قرار گرفت تا با مقدمه ای زیبا از ارشد تهماسبی، به چاپ برسد. مجموعه آهنگهای فرهاد نیز در اختیار استاد تهماسبی قرار گرفت تا در آینده ای نزدیک برای اجرا آماده شوند.
این باز نگری در زندگی کوتاه فرهاد ارژنگی انسان را به تامل وامیدارد،زیرا آنچه گفته شد در باره فرهاد بیست و دو ساله ایست که اگر زنده میماند امروز ۷۴ ساله میبود.
به راستی اگر فرهاد ارژنگی این مکتبدار برحق شهنازی زنده مانده بود،امروز در چه جا یگاهی از هنر موسیقی قرار داشت ؟! در طول این سالها بی گمان آهنگهای بسیاری میساخت و موسیقی ایران میتوانست حال و هوای دیگری داشته باشد. اگر ما نده بود، آهنگهایش به سرقت نمیرفتند و بسیاری از اندیشه های والایی را که در زمینه احیا و گسترش موسیقی اصیل ایرانی در سر داشت به انجام می رسانید. اما افسوس...
یاد و نامش گرامی باد
سید علیرضا میر علینقی بهمن ۱۳۹۱ خورشیدی
