بسیاری از فیلم‌ها در تامین هزینه‌های اولیه ناتوانند
عبدالله باکیده در گفتگو با هنرنیوز:
بسیاری از فیلم‌ها در تامین هزینه‌های اولیه ناتوانند
یک کارگردان سینمای ایران گفت: متاسفانه محدود بودن قصه فیلم ها و همچنین مشکلات اکران ، فروش فیلم ها را به گونه ای رقم زده که بسیاری از آثار سینمایی حتی در تامین هزینه های اولیه خود ناتوانند.
 
تاريخ : يکشنبه ۲۶ مرداد ۱۳۹۳ ساعت ۰۹:۴۱
عبدالله باکیده کارگردان سینمای ایران در گفتگو با خبرنگار سینمایی هنرنیوز در مورد تازه ترین اثر خود به نام تله فیلم « راز خط میخی» که چند ماه قبل در ژانر پلیسی – معمایی در قزوین تصویر برداری شده بود افزود: تدوین این تله فیلم توسط آقایان سید حمید موسوی و امیر عباسی به اتمام رسیده است و این فیلم بزودی راهی شبکه خانگی خواهد شد.
وی در پاسخ به این سوال که آیا ساخت فیلم سینمایی را هم در دستور کار خود دارید اضافه کرد: در حال حاضر منتظر بههبود شرایط هستیم تا ببینیم آیا میتوانیم گام هایی برای تامین سرمایه یک فیلم سینمایی برداریم یا خیر؟ متاسفانه هم اینک ساخت یک فیلم سینمایی به لحاظ جذب سرمایه کار بسیار سختی است و نیازمند هزینه های کلان است که تامین آن از عده هر کسی برنمی آید.این درحالی است که اگر فیلمی بخواهد از بازیگران حرفه ای و مطرح سینما استفاده کند این هزینه ها، افزایش چشمگیرتری پیدا خواهد کرد.
کارگردان فیلم سینمایی« پوتین» تصریح کرد: معتقدم در سینمای ایران معادلات جدیدی پیش آمده که این معادلات تولید فیلم های سینمایی را قدری پیچیده تر کرده است این درحالی است که کارگردانان و تهیه کنندگان همچنان برای ساخت یک اثر سینمایی، برنامه ریزی و معادلات مربوط به خودشان را دارند.
عبدالله باکیده یاد آور شد: به اعتقاد من سینما به دلیل بسته بودن و محدود بودن اکران فیلم هایش تا زمانی که نتواند این دیوار قطور اکران را بشکند نخواهد توانست به موفقیت چشمگیری دست پیدا کند. ما نباید در طول سال نگاهمان فقط به چند فیلمی باشد که در اکران، بالای یک میلیارد تومان یا بیشتر فروش می کنند.حتی همین فیلم ها هم ، باز نمی توانند مخارج خودشان را تامین کنند. لذا معتقدم ما باید حداقل در طول سال ۳۰ الی ۴۰ فیلم داشته باشیم که در اکران بیش از یک میلیارد تومان فروش داشته باشند تا به سلامت از موانع احتمالی، عبور کنند. آنگاه است که خواهند توانست به یک بازار منطقه ای، آسیایی و حتی جهانی دست پیدا کنند.
این کارگردان سینمای ایران با بیان اینکه متاسفانه هم اکنون سینمای ایران از سینمای دنیا به دور است اظهار داشت: اکران آثار سینماگران ما در دنیا از اکران بسیار محدودی برخوردار است و همین آثار هم ثمره کوشش تعدادی از فیلمسازان ایرانی است که با روابط و توانایی فردی خود اقدام به تهیه سالن های محدود در برخی از کشورهای مختلف برای نمایش آثار خود می کنند.
کارگردان فیلم سینمایی « صلیب طلایی » گفت: باید همه تلاش کنیم تا سینمای ایران جهانی شود به گونه ای که حتی آثارش پیش خرید شود و این آرزوی دست یافتنی است به شرطی که همه برای تحقق این آرزو تلاش کنند و تا زمانی که به این شرایط دست پیدا نکردیم. سینمای ایران سینمای موفقی در جهان نخواهد شد – هرچند که ممکن است در داخل کشور سینمای موفقی باشد –
عبدالله باکیده با مقایسه سینمای ترکیه با سینمای ایران افزود: به عنوان مثال اگر بخواهیم سینمای ایران را با سینمای ترکیه مقایسه کنیم. یک سینمای همطراز و به قول معروف شانه به شانه است و متاسفانه با همه قدرتمندی سینمای ایران، ما پیشرفتی نسبت به سینمای ترکیه نداشتیم درحالیکه سینمای ایران ، قدرت ایستادن در بالای ترین نقطه منطقه و آسیا را دارد.
این سینماگر ادامه داد: بسته بودن فضای قصه ها و عدم نگاه های جدید و پیش رونده نبودن فیلمنامه ها و همچنین نگاه های تکراری موجب شده تا تماشاگران دست فیلمنامه نویسان و کارگردانان را در فیلم ها بخوانند و با دیدن بخش اندکی از فیلم ، پایان فیلم و روابط کارکترها را به خوبی حدس بزنند.
وی با بیان اینکه مخاطب در فیلم های ایران معمولا جلوتر از فیلم و فیلمساز است تصریح کرد: در فیلمنامه ها جسارت وجود ندارد. ما حتی فیلم های سیاسی و اجتماعی قابل قبولی که از استاندارد جهانی برخوردار باشند را هم در کشورمان شاهد نیستیم. مثلا سال قبل فقط ما یک فیلم به نام « دربند» داشتیم که توانست نگاه نویی را به سینمای ایران تزریق کند. اکثر فیلم های ما نمی توانند از مخاطب پیشی بگیرند و قادر به حفظ تماشاگر تا دقیقه ۹۰ نیستند لذا این مسائل و موارد دیگر، از فاکتورهای مهمی است که سبب شده فیلم های ما نتوانند به خوبی با تماشاگر ارتباط برقرار کنند و از فروش های ضعیفی برخوردار باشند.
عبدالله باکیده در خاتمه تاکید کرد: معتقدم باید سیاسیون ، جامعه شناسان و روانشناسان اجتماعی به دور هم جمع شوند و بررسی کنند که چرا وضعیت سینمای ایران به چنین روزی دچار شده که مردم به هجویات می خندند و به دردها و مسائل انسانی اعتنایی ندارند. این وضعیت نیازمند یک آسیب شناسی دقیقی است.
کد خبر: 74246
Share/Save/Bookmark