موسیقی کلاسیک ایرانی تا حدی به موسیقی کلاسیک فرهنگهای ترک، عرب و اندکی به هنر موسیقی هند نزدیک است و البته متفاوت با موسیقی اروپای قرون وسطی و جنوب شرق آسیا؛ ردیف هم رپرتوار اصلی موسیقی در ایران موسیقی در ایران است و هم جنبه های تئوریک موسیقی ایران را در خود دارد. در عمل هم اجراهای متفاوتی در ایران وجود دارد که بر اثر ساختار موسیقایی ردیف شکل گرفته اند.

پر واضح است که ردیف یکی از جامع ترین و فراگیرترین انواع موسیقی در دوره معاصر است که با اشکال و فرم های مشابه دیده می شود و قرن های متمادی از آن برای تولید موسیقی استفاده شده است.

از طرف دیگر ردیف از یک ساختار منسجم برخوردار است که در گذشته نه چندان دور توسط جمع کوچکی از موسیقیدانان پرداخته شده است به طوری که حالت آن به کلی با موسیقی مقامی ترک و عرب متفاوت است. می توان از ردیف به عنوان یک مفهوم ثابت و مشخص سخن گفت، اما باید توجه داشت به تعداد استادان موسیقی ردیف وجود دارد که هر استاد ممکن است چندین اجرای مختلف از ردیف خود داشته باشد.
طی چند دهه اخیر ردیف موضوع پژوهش ها و بررسی های فعالان عرصه موسیقی بوده است. تا کنون هم تأکید فراوانی روی ردیف و نوع موسیقی ای که در ساخت آن از ردیف استفاده می شود صورت گرفته است؛ اما در فرهنگ موسیقایی ایران ردیف هنوز ناشناخته است.

نکته مهم دیگر این است که همانطور که ردیف در ارتباط جدی با موسیقی کلاسیک ایران است، با موسیقی های عوام پسند، قومی و موسیقی نواحی ایران هم در ارتباط است.