وی در خصوص اهداف این همایش و مقالات گفت: توجه به روایت و روایت شناسی در محافل نقد ادبی ما سابقه طولانی به این شکل امروزی ندارد و تنها در دهه های اخیر است که به آن پرداخته شده است و در حال حاضر در دانشگاه های کشور در حال رشد و توسعه ای نسبی است.

وی افزود: هدف ما در این همایش این است که گرایش های مختلف روایت

و روایت شناسی را در سطح جهانی و در کشور خودمان بررسی نموده و پس از ارزیابی نتایج دریابیم محققان ایرانی در کشور بیشترین تمرکز را بر چه زمینه هایی از نقد دارند.

دکتر گراوند ضمن اشاره به شناسایی تخصص های مختلف در حوزه روایت شناسی گفت: علاوه بر شناسایی رویکرد های مختلف در حوزه روایت شناسی، توجه به گرایش های منتقدین و میزان استقبال از این گرایش ها در بین آنان از اهم اهدافی است که در برنامه این همایش گنجانده شده است.

وی در پاسخ به این پرسش که«آیا برای این همایش فراخوان به صورت صرفا آکادمیک یا عمومی و کشوری بوده است؟» گفت: فراخوان به صورت ملی و کشوری است البته همایش های دیگری هم راستا با این همایش برگزار شده اما چندان مورد استقبال واقع نشده است لیکن ما بیشتر به دنبال آن هستیم که به تعاریف مختلف از روایت دسترسی پیدا کنیم اما در اغلب همایش های داستانی تعریف روایت و داستان مد نظر است و آنها بیشتر به دنبال عناصر داستان هستند و ما بیشتر به کلیات و نظریه ها توجه داریم.

وی در خصوص اثرگذاری نتایج این همایش در فضای دانشگاهی و حوزه های نقد ادبی گفت: قطعا یکی از نتایج و دستاوردهای این همایش آشنایی ما با روایت شناسان کشور و تکنیک های کاری آنها است، علاوه بر آن طرفداران نظریه های خاص و نظریه پردازانی مثل تودورف و یا دیگران را شناسایی بهتری خواهیم نمود.

مدیر همایش «روایت شناسی» با بیان این مطلب افزود: هدف این است که بین روایت شناسان داخل کشور تعاملی برقرار شود و آنها در این همایش از فعالیت های هم باخبر شوند و تخصص هم را بشناسند.

وی در خاتمه خاطرنشان ساخت: ما انتظارمان این است که با تعامل و همفکری که در این همایش به وجود می آید در زمانی نزدیک گرایش روایت شناسی را در حوزه های دانشگاهی و تحقیقات دانشگاهی داشته باشیم و از آنجا که هنوز یک نظریه پرداز شهیر در حوزه نداریم این همایش گامی شود در راستای داشتن یک نظریه بومی در حوزه روایت شناسی بر مبنای آثار ایرانی.