کیخسرو پورناظری در نشست نقد و بررسی کنسرتی که در 7 شب به روی صحنه رفت، گفت: من پایند به روند پویش در موسیقی هستم و از اینکه در کنار دو نسل دیگر ساز زدم خوشحالم.

به گزارش خبرنگار موسیقی هنرنیوز کیخسرو پورناظری در این نشست که امروز در تالار وحدت برگزار شد ضمن توضیحات مقدماتی در رابطه با کنسرت ابراز داشت: این کنسرت در دو بخش اجرا شد که شامل موسیقی تنبور، سنتی، ملی و کردی بود. اما در تمام روند کنسرت مشکل صدا وجود داشت و این مشکلی است که باید به آن عادت کنیم و ما نمی‌خواهیم عادت کنیم. بخش اول کنسرت با تنبورنوازی آغاز شد که حدود 17 دقیقه بود و کمتر آهنگی به این شکل ساخته شده‌است و این نوع آهنگسازی برای تنبور کار تازه‌ای بود.

وی افزود: در این اجرا از کارهایی که ساخته خودم، سهراب و تهمورث پورناظری بود اجرا شد که البته آلبوم قطعه «آن‌سو مرو» اثر تهمورث پورناظری و چند قطعه سهراب پورناظری منتشر خواهد شد. البته قرار بود این کنسرت به صورت تصویری ضبط شود که کارهای آن در حال انجام است و به زودی منتشر خواهد شد.

این آهنگساز با اشاره به اعضای گروه خاطر نشان کرد: حضور نوازندگان مختلف در گروه تنوع زیادی ایجاد می‌کند و به فراخور آن مخاطب بیشتری دارد. این جوانان باعث حرکت موسیقی به سمت جلو می‌شود البته منظور از آن نادیده گرفتن سنت نیست. ما نیاز به این داریم تا درخت موسیقی ریشه درخاک داشته باشد و با این ریشه شاخه و برگی به سمت بی‌نهایت داشته باشد.

وی در رابطه با بخش آوازی کار اضافه کرد: با انتشار آلبوم و با نگاه دقیقتر به کار به هماهنگی صدای علیرضا قربانی با تنبور بیشتر پی‌می‌بریم، این درست نیست که همیشه صدای تنبور را با یک خواننده مشخص مانند آقای شهرام ناظری همراه بدانیم. کمااینکه می‌بینیم در سال‌های اخیر که ما کنسرت اجرا می‌کنیم بدون حضور ناظری مخاطبان خود را داریم. ما سالیان درازی است که مخاطب خود را با تنبور آشنا کرده‌ایم و حس تنبور را به او القا کرده‌ایم.

کیخسرو پورناظری در پایان گفت: ما در کارمان از شعرای مختلفی استفاده می‌کنیم، ما در ابتدا شعر را انتخاب و بعد متناسب با حال و هوای خودمان روی آن آهنگ می‌سازیم. اما متناسب با حال و هوای اجتماعی در کار گاهی آهنگهایی ساخته و نواخته می‌شود.